نوار غزه؛ سنگ محکی برای ادعا‌های حقوق بشری غرب

9:05 - 30 مهر 1402
کد خبر: ۴۷۴۰۴۰۱
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
نوار غزه؛ سنگ محکی برای ادعا‌های حقوق بشری غرب
غزه در ۲ هفته اخیر به سنگ محکی زنده برای سنجیدن عیار ادعا‌های حقوق بشری به‌ویژه از سوی کشورهای غربی، تبدیل شده است.

خبرگزاری میزان – نوار غزه، سرزمینی فلسطینی به مساحت ۳۶۰ کیلومترمربع است که حدود ۲.۲ میلیون نفر را در خود جای داده است؛ این منطقه که یکی از مناطق پرتراکم از لحاظ جمعیت در جهان است، از سال ۲۰۰۶ تاکنون به محلی برای رسواشدن مدعیان غربی حقوق بشر تبدیل شده است.

غزه اکنون ۱۶ سال است که هدف مستقیم انواع جنایت‌های رژیم صهیونیستی از محاصره گرفته تا استفاده از تسلیحات نامتعارف، قرار گرفته است، اما گستردگی و شدت این جنایت‌ها هیچ‌گاه آنگونه که باید و شاید از سوی مدعیان غربی حقوق بشر محکوم نشده است.

یورش‌های مکرر رژیم صهیونیستی به نوار غزه

نوار غزه از سال ۲۰۰۶ تاکنون شاهد ادوار مختلفی از یورش‌های رژیم صهیونیستی و واکنش مقاومت به این یورش‌ها بوده است؛ نخستین یورش رژیم صهیونیستی به این منطقه در مه ۲۰۰۷ رخ داد.

واکنش مقاومت فلسطین به این یورش، سبب شد تا موضوع محاصره غزه در دستور کار رژیم صهیونیستی قرار بگیرد و محاصره هوایی، زمینی و دریایی غزه در ژانویه ۲۰۰۸ کامل شد.

اگرچه کارشناسان حقوق بشر از این اقدام رژیم صهیونیستی به‌عنوان مجازات دسته‌جمعی یاد کردند، اما مدعیان غربی حقوق بشر سکوت را در این مورد ترجیح دادند.

رژیم صهیونیستی بار دیگر در ژانویه ۲۰۰۸ نوار غزه را بمباران کرد؛ این حمله به جنایتی گسترده علیه غیرنظامیان در غزه منجر شد.

ارتش رژیم صهیونیستی پس از انجام کشتاری وسیع که جامعه بین‌المللی آن را کشتار دسته‌جمعی فلسطینی‌ها خواند، پس از پنج روز جنایت مداوم در مارس ۲۰۰۸ از شمال نوار غزه خارج شد.

رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۰۸ آتش‌بسی را که با میانجیگری مصر برای شش ماه برقرار شده بود، شکست.

ارتش رژیم صهیونیستی در دسامبر ۲۰۰۸ عملیات نظامی بزرگی را علیه غزه آغاز کرد؛ اگرچه رژیم صهیونیستی مانند دفعات پیش مدعی بود که مواضع مقاومت فلسطین را هدف قرار داده، اما تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی از جمله مساجد، خانه‌ها، مراکز پزشکی و مدارس آشکار و گسترده بود.

کارشناسان رویکرد رژیم صهیونیستی در تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی در غزه را نوعی به گروگان گرفتن زندگی فلسطینی‌ها می‌دانند.

این یورش که با آتش‌بسی شکننده به پایان رسید، در ژانویه ۲۰۰۹ از سر گرفته شد؛ گروه‌های حقوق بشری می‌گویند که رژیم صهیونیستی در این دور از حملات خود به نوار غزه مرتکب جنایت جنگی شده است.

این حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه، بزرگ‌ترین، ویران‌گرترین و مرگ‌بارترین عملیات نظامی رژیم صهیونیستی علیه غزه از زمان جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ محسوب می‌شد.

جنگ ماه مارس ۲۰۱۲ رژیم صهیونیستی علیه غزه از منظر کارشناسان بدترین خشونتی بود که رسانه‌ها از سال ۲۰۰۸ پوشش داده بودند.

رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۴ جنگ تمام عیاری را علیه غزه آغاز کرد؛ این یورش که ۵۰ روز به طول انجامید، به قتل‌عام بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ فلسطینی منجر شد.

پس از آن که تظاهرات روز زمین فلسطینی‌ها در سال ۲۰۱۸ به درگیری مرگبار رژیم صهیونیستی با فلسطینی‌ها در مرز غزه و اراضی اشغالی منجر شد، رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۱۸ به غزه یورش برد.

از این تاریخ به بعد، رژیم صهیونیستی بار‌ها نوار غزه را هدف قرار داد؛ نوار غزه در مارس ۲۰۱۹، می ۲۰۱۹ و نوامبر ۲۰۱۹ شاهد یورش‌های جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی بود.

نوار غزه در آوریل و می ۲۰۲۱ نیز تحت بمباران شدید رژیم صهیونیستی قرار گرفت؛ دلیل عمده این حملات از سوی رژیم صهیونیستی ادعای تلاش برای مقابله با مقاومت فلسطین بود.

رژیم صهیونیستی در آگوست ۲۰۲۲ از ترس واکنش مقاومت به دستگیری یکی از سرانش در کرانه باختری، نوار غزه را بمباران کرد.

سال ۲۰۲۳ برای غزه که ۱۶ سال تمام را در شرایط محاصره گذرانده بود، به دلیل حملات رژیم صهیونیستی دشوار‌تر شد.

رژیم صهیونیستی پس از انجام مجموعه‌ای از یورش‌ها به نوار غزه در مه ۲۰۲۳، در ۷ اکتبر همین سال (۱۵ مهر) نوار غزه را زیر آتش جنایت‌های خود قرار داد.

این یورش رژیم صهیونیستی تاکنون حدود ۴ هزار و ۵۰۰ فلسطینی را قربانی کرده است؛ ضمن این که هزاران فلسطینی در نوار غزه آواره و زیرساخت‌های این منطقه به‌شدت در پی حملات تخریب شده‌اند.

محاصره غزه به‌دلیل تصمیم مردم برای تعیین سرنوشت خود

رویکرد و موضع‌گیری مدعیان غربی حقوق بشر در قبال تحولات غزه از سال ۲۰۰۶ دچار دگرگونی عجیبی شد و این کشور‌ها حتی دیگر در قالب ابراز نگرانی‌های لفظی نیز به جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه واکنش نشان ندارند؛ چراکه جنبش حماس به انتخاب مردم منطقه در پی برگزاری انتخابات ۲۰۰۶ اداره امور اجرایی غزه را برعهده گرفت.

مدعیان غربی حقوق بشر از آن سال تاکنون چشمان خود را کاملا بر جنایت‌های رژیم صهیونیستی و رنج مردم غزه بسته‌اند، زیرا حق مردم این منطقه برای تعیین سرنوشت خود را به رسمیت نمی‌شناسند.

این کشور‌ها از سال ۲۰۰۶ تاکنون با ایستادن در کنار رژیم صهیونیستی نه تنها جنایت‌های این رژیم علیه مردم غزه را توجیه کرده‌اند، بلکه همگام با این رژیم، نوار غزه را تحت محاصره خود قرار داده‌اند.

غزه؛ سنگ محک ادعا‌های حقوق بشری و بشردوستانه غرب

نوار غزه از سال ۲۰۰۶ تاکنون به سنگ محکی مهم برای آزمودن ادعا‌های حقوق بشری، بشردوستانه و دموکراسی کشور‌های غربی تبدیل شده است.

در حالی که جنایت‌های رژیم صهیونیستی مردم نوار غزه را قربانی می‌کند، کشور‌های مدعی حقوق بشر هر بار به بهانه‌ای این جنایت‌ها را توجیه می‌کنند؛ آن‌ها از رسانه‌های خود برای فرافکنی درباره جنایت‌های رژیم صهیونیستی نیز استفاده می‌کنند.

نمونه چنین رویکردی را می‌توان در مواضع مدعیان غربی حقوق بشر در موضوع جنایت رژیم صهیونیستی در بیمارستان المعمدانی غزه دید.

ادعا‌های بشردوستانه کشور‌های غربی نیز به شکلی ویژه در روز‌های اخیر در موضوع نوار غزه محک خوردند؛ در حالی که رژیم صهیونیستی پس از محاصره ۱۶ ساله غزه، این منطقه را مورد محاصره کامل قرار داده و از گرسنگی به‌عنوان سلاحی علیه غیرنظامیان غزه استفاده کرد، کمک‌های بشردوستانه تا روز‌ها پشت گذرگاه رفح معطل مانده بودند و هیچ یک از کشور‌های مدعی حقوق بشر گامی برای انتقال آن‌ها به غزه برنداشتند.

آن‌ها فقط زمانی حاضر به اقدام در این زمینه شدند که رژیم صهیونیستی با هدف قراردادن بیمارستان‌های غزه شمار زیادی از آن‌ها را از کار انداخت و از طریق هدف قرار دادن زیرساخت‌های غزه، مردم این منطقه را با قحطی و گرسنگی غیرقابل کتمانی مواجه کرد.

دموکراسی و آزادی بیان دیگر اصول ادعایی کشور‌های غربی نیز در جریان جنایت‌های اخیر رژیم صهیونیستی در غزه محکی جدی خوردند.

این کشور‌ها که با زیرپا گذاشتن حق انتخاب مردم غزه در سال ۲۰۰۶ نشان داده بودند که فقط دموکراسی مورد نظر خود را قبول دارند، از تظاهرات و تجمع‌های مردمی در حمایت از فلسطین در خاک خود جلوگیری و حتی حامیان فلسطین را با مجازات‌ها و جریمه‌هایی روبرو کردند.

نکته‌ای که دیگر در آن تردیدی وجود ندارد، فروپاشی ادعا‌های حقوق بشری کشور‌های غربی در پی تحولات اخیر در غزه است.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *