چهار سال پس از قتل فلوید؛ آمریکا همچنان درگیر بحران نژادپرستی

15:45 - 05 خرداد 1403
کد خبر: ۴۷۷۵۱۰۸
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
چهار سال پس از قتل فلوید؛ آمریکا همچنان درگیر بحران نژادپرستی
بحران فزاینده نژادپرستی در آمریکا در سال‌های پس از اعتراض‌های گسترده سال ۲۰۲۰ در این کشور درپی قتل جورج فلوید، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی به دست پلیس، هیچ چشم‌اندازی از بهبود را ارائه نمی‌کند و سیاه‌پوستان این کشور با نرخ‌های نامتناسبی همچنان قربانی تبعیض در حوزه‌های مختلف می‌شوند.

خبرگزاری میزان – جورج فلوید، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی در روز ۲۵ مه ۲۰۲۰ (۵ خرداد ۱۳۹۹) به دست پلیس مینیاپولیس ایالت مینه سوتا این کشور به قتل رسید؛ قتلی که علاوه بر به راه انداختن موجی از اعتراض‌ها به نژادپرستی و خشونت پلیس آمریکا، «جنبش جان سیاهان مهم است» را در همه کشور‌های غربی احیا کرد.

قتل فلوید به دست افسر پلیس سفیدپوست با تکرار چندباره جمله «نمی‌توانم نفس بکشم» که خلاصه‌ای از رنج تاریخی سیاه‌پوستان به‌ویژه در آمریکا بود، جنبه‌های مختلفی از بحران نژادپرستی و پیامد‌های آن بر زندگی سیاه‌پوستان این کشور را آشکار کرد.

نخستین و پراولویت‌ترین موضوع در این رابطه، اسلحه‌های آماده شلیک پلیس آمریکا به سوی سیاه‌پوستان در چارچوب رویکردی نژادپرستانه بود؛ براساس جدیدترین آمارها، پلیس آمریکا طی یک دهه گذشته ۲ هزار شهروند سیاه‌پوست آمریکایی را به قتل رسانده است.

نرخ بالای قتل سیاه‌پوستان به دست پلیس آمریکا، خبر جدید یا اتفاق نوظهوری نیست؛ سیاه‌پوستان از حدود چهار قرن پیش، دورانی که به‌عنوان برده به این کشور جدیدالتاسیس آورده شدند تاکنون، همواره هدف سنت مرگ‌بار نژادپرستی ماموران اجرای قانون بوده و هستند؛ نخست به دست شکارچیان برده و در دوره مدرن به دست افسران پلیس.

اما آنچه سبب شد تا خشونت نژادپرستانه پلیس آمریکا علیه سیاه‌پوستان بیش از هر زمانی زیر ذره‌بین قرار بگیرد، قتل اریک گارنر، شهروند ۴۳ ساله سیاه‌پوست آمریکایی در جولای ۲۰۱۴ (تیر ۱۳۹۳) به دست پلیس بود؛ در آن حادثه برای نخستین بار پژواک «نمی‌توانم نفس بکشم» به گوش جهانیان رسید.

قتل جورج فلوید به دست افسر پلیس سفیدپوست سبب شد تا این جنایت تاریخی از وجوه دیگری نیز مورد توجه قرار گیرد و یکی از آن‌ها، معرفی نژادپرستی به‌عنوان یک بحران بهداشت عمومی بود.

چرا نژادپرستی در آمریکا یک بحران بهداشت عمومی است؟

اعتراض‌ها به قتل فلوید در حالی رخ داد که کرونا به سرعت در سراسر آمریکا گسترش می‌یافت و به شکلی نامتناسب رنگین‌پوستان این کشور به‌ویژه سیاه‌پوستان را به کشتن می‌داد.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، قرن‌ها سیاست‌ها و شیوه‌های نژادپرستانه موانعی را برای مسکن، آموزش، ثروت و اشتغال ایجاد کردند که عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت نامیده می‌شوند.

گروه‌های اقلیت نژادی و قومی به‌طور قابل توجهی در آمریکا امید به زندگی کمتری دارند و نرخ بالاتری از بیماری و مرگ ناشی از بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا، چاقی، آسم و بیماری‌های قلبی را تجربه می‌کنند.

آگاهی از تاثیر نژادپرستی بر سلامت عمومی چیز جدیدی نیست، اما شیوع بیماری کرونا این نابرابری‌ها را برجسته و تشدید کرد، زیرا رنگین‌پوستان نرخ بالاتری از عفونت، بستری شدن در بیمارستان و مرگ‌ومیر و نرخ کمتر واکسیناسیون را تجربه کردند.

یک کارشناس آمریکایی در این باره گفت: من فکر می‌کنم آنچه با قتل فلوید آغاز شد، به رسمیت شناختن جهانی این واقعیت بود که بله، نژادپرستی فراگیر است.

از زمان قتل فلوید بحران نژادپرستی در آمریکا چه تغییر کرده است؟

چهار سال از انتشار فیلمی که طی آن یک افسر پلیس سفیدپوست زانوی چپ خود را به مدت ۹ دقیقه روی گردن یک مرد سیاه‌پوست گذاشته، او را خفه می‌کند و بیش از ۲۰ بار به فریاد‌های او که «نمی‌توانم نفس بکشم» توجهی نمی‌کند، می‌گذرد.

چهار سال از زمان انتشار فیلم یاد شده می‌گذرد؛ فیلمی که موجی از شوک را به جهان وارد و جنبش جهانی سیاهان را دوباره شعله ور کرد.

قتل فلوید کاتالیزور اعتراض‌های تابستانی در سراسر آمریکا بود که به سرعت در سراسر جهان غرب مورد توجه قرار گرفت؛ تابستان ۲۰۲۰ یک تغییر واقعی بود، نه آن نوع تغییری که سیاستمداران آمریکایی با وعده‌ای پوچ می‌دهند؛ این تغییر واقعی بود

پس از گذشت چهار سال از اعتراض‌های یاد شده، مهم‌ترین پرسش این است که آیا بحران نژادپرستی در آمریکا تغییر کرده است؟ متاسفانه پاسخ منفی است.

نگاهی به رویدادها، روند‌ها و تحولات نشان می‌دهد که از نظر ساختاری چیزی تغییر نکرده است؛ بررسی‌های جدید نشان می‌دهند که اقلیت‌های قومی و نژادی در آمریکا با نرخ نامتناسبی قربانی تبعیض در زمینه‌های مختلف می‌شوند، کودکان سیاه‌پوست در قیاس با همتایان خود با نرخ بالاتری زیر خط فقر قرار دارند، سیاه‌پوستان با نرخ نامتناسبی زندانی یا حتی اعدام می‌شوند، ...

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *