رکورد بی‌خانمانی کودکان در فرانسه

خبرگزاری میزان – اطلاعات منتشر شده از سوی فدراسیون همبستگی (FAS) و یونیسف فرانسه که افزایش بیش از یک سال کودکان بی‌خانمان را توصیف می‌کند، نزدیک به ۲ هزار کودک به دلیل نبود مکان‌های اسکان اضطراری در دسترس یا مناسب مجبور به خوابیدن در خیابان هستند.

به گزارش «نیوز این فرانس»، «آدلین هازان»، نماینده یونیسف در فرانسه، تأکید کرد که از زمان تأسیس مرکزی برای ثبت اطلاعات در این زمینه در ۵ سال پیش، این ارقام با افزایش تعداد کودکان بدون راه حل‌های اسکان تا این حد نگران کننده نبوده است.

در شب ۲۱ تا ۲۲ آگوست، ۳ هزار و ۷۳۵ نفر از اعضای خانواده‌ها که با شماره اورژانس بی‌خانمانی تماس گرفتند، به دلیل نبود مکان مناسب یا در دسترس، امکان اسکان نداشتند.

از میان آنها، حدود ۲ هزار نفر کودک بودند که ۴۸۰ نفر از آن‌ها زیر ۳ سال سن داشتند؛ نزدیک به ۸۰ درصد از این کودکان گفته‌اند که یک روز قبل در خیابان خوابیده‌اند.

افزایش ۲۰ درصدی کودکان بی‌خانمان در یک سال

گزارش دفتر یونیسف در فرانسه و فدراسیون همبستگی نشان دهنده افزایش بیش از ۲۰ درصدی کودکان بدون راه حل‌های اسکان در بیش از یک سال اخیر است.

این ۲ سازمان اصرار دارند که وضعیت کنونی درباره بی‌خانمانی کودکان در فرانسه «نگران‌کننده‌تر» است، زیرا ارقام تا حد زیادی دست کم گرفته می‌شوند چرا که بسیاری از افراد بی‌خانمان با مراکز اورژانس تماس نگرفته‌اند و همچنین آمار ارائه شده، کودکانی را که در محله‌های فقیر نشین زندگی می‌کنند، در نظر نمی‌گیرد.

«ناتالی لاتور»، مدیر بخش اسکان در فدراسیون همبستگی می‌گوید: ما شاهد یک حرکت مضاعف هستیم که شامل افزایش قابل توجه نیاز‌های اقامتی به دلیل شرایط اقتصادی و مسائل ژئوپلیتیکی، و تمایل مدیران اجرایی برای کاهش تعداد مکان‌های اقامتی است؛ این امر یک وضعیت تنش بسیار بالا ایجاد می‌کند و بنابراین بسیاری از مردم، از جمله کودکان، در خیابان‌ها یا در پناهگاه‌های موقتی هستند.

شرم و استرس

«ماری»، کودک بی‌خانمانی که چند روز قبل از بازگشت به کلاس پنجم در آستانه سال تحصیلی جدید، «اضطراب» خود را بیان می‌کند؛ این دختر ۱۲ ساله از اواخر ماه ژوئن در ورزشگاه «بلکومب» در لیون، که حدود ۲۰ زن و ۳۰ کودک در آن ساکن هستند، می‌خوابد.

این دختر ۱۲ ساله می‌گوید: بسیاری از افراد به من می‌گویند که سال پنجم مدرسه سخت است، تمرکز در این سال مهم است، اما من نمی‌دانم که چگونه می‌توانم اینجا تمرکز داشته باشم، با سر و صدا، بازی بچه‌ها و گریه نوزادان، و این بسیار پراضطراب و شرم‌آور است.

«ماکسیم»، کودک بی‌خانمان دیگر، قبل از پیوستن به این گروه با برادر ۱۰ ساله و خواهر ۶ ساله‌اش، بهار گذشته با خیابان‌ها و اردوگاه‌های پناهجویی آشنا شد؛ نوجوانی که در آن زمان در کلاس ششم درس می‌خواند، متواضعانه می‌گوید: زیر چادر، باران می‌بارید، شب‌ها موش‌هایی در اطراف و داخل چادر بودند، اوضاع پیچیده بود، روز‌ها در کلاس، خسته و گرسنه بودم، تمرکز کردن در این شرایط آسان نبود.

برای «ژولیت مورتین»، سخنگوی موسسه «هرگز بدون سقف»، سخت‌ترین چیز عدم اطمینان دائمی است، ندانستن اینکه این کودکان بی‌خانمان فردا را در کجا خواهند گذراند.

«پاتریس ورگریته»، نماینده وزیر مسکن فرانسه، هفته گذشته در مورد موضوع مکان‌های اسکان اضطراری، اطمینان داده بود که چشم‌انداز افزایش تعداد این کراکز اضطراری در دستور کار قرار دارد و بحث در مورد امکان مالی برای رسیدن به آنها وجود دارد.

انتهای پیام/