شواهد جدید از سیاست ترکیبی گرسنگی و آوارگی اجباری در غزه

سازمان عفو بین‌الملل در جدیدترین گزارش خود با انتشار شهادت‌های تکان‌دهنده‌ای از مردم گرسنه و آواره غزه اعلام کرد رژیم صهیونیستی در حال انجام یک کارزار عمدی گرسنگی در نوار غزه است؛ کارزاری که به‌صورت نظام‌مند سلامت، رفاه و بافت اجتماعی زندگی فلسطینی‌ها را نابود می‌کند.

روایت‌های یادشده تاکیدی بر یافته‌های این نهاد است که تاکید دارد ترکیب مرگ‌بار گرسنگی و بیماری محصول جانبی نامطلوب عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه نیست، بلکه نتیجه برنامه‌ها و سیاست‌هایی است که رژیم صهیونیستی در طول ۲۲ ماه گذشته در این منطقه طراحی و اجرا کرده است تا عمدا شرایط زندگی را بر فلسطینی‌ها در غزه تحمیل کند که منجر به نابودی فیزیکی آن‌ها می‌شود.

این اقدام بخشی جدایی‌ناپذیر از نسل‌کشی مداوم رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در غزه است.

براساس این گزارش، در حالی که مقام‌های صهیونیست تهدید به آغاز تهاجم زمینی تمام‌عیار به شهر غزه می‌کنند، شواهدی وجود دارند که بسیار فراتر از روایت رنج و عذاب و کیفرخواستی علیه یک سیستم بین‌المللی است که به رژیم صهیونیستی مجوز داده است تا فلسطینی‌ها را برای دهه‌ها با مصونیت تقریبا کامل شکنجه دهد.

در حالی که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان همچنان در اعتراض به جنایت رژیم صهیونیستی در غزه به خیابان‌ها می‌آیند و سران جهان درگیر ژست‌های لفاظانه هستند، کارزار عمدی و نظام‌مند گرسنگی رژیم صهیونیستی همچنان رنج غیرقابل تحملی را بر کل جمعیت تحمیل می‌کند.

کودکان فلسطینی به حال خود رها می‌شوند تا تلف شوند و خانواده‌ها را مجبور به انتخاب غیرممکن می‌کنند: شنیدن بی‌اختیار فریاد‌های کودکان لاغرشان که برای غذا التماس می‌کنند، یا به جان خریدن خطر مرگ یا جراحت در جست‌وجوی ناامیدانه برای کمک.

وزارت بهداشت فلسطین در غزه تا ۱۷ آگوست (۲۶ مرداد)، جان باختن ۱۱۰ کودک بر اثر عوارض ناشی از سوءتغذیه را ثبت کرد.

در هشداری که در ۲۹ جولای ۲۰۲۵ (۷ مرداد ۱۴۰۴) منتشر شد، طبقه‌بندی یکپارچه فاز امنیت غذایی (IPC) اعلام کرد که در بیشتر مناطق غزه به آستانه قحطی برای مصرف مواد غذایی رسیده و نتیجه‌گیری کرد که بدترین سناریوی قحطی در حال وقوع است و تعداد افراد، ازجمله کودکان که از گرسنگی می‌میرند، همچنان رو به افزایش خواهد بود.

این واقعیت نگران‌کننده در داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط Nutrition Cluster منعکس شده است، که طبق آن نزدیک به ۱۳ هزار مورد بستری شدن کودکان به دلیل سوءتغذیه حاد برای درمان در ماه جولای ثبت شده است که بالاترین رقم ماهانه از اکتبر ۲۰۲۳ است؛ از این تعداد، دست‌کم ۲ هزار و ۸۰۰ مورد (۲۲ درصد) موارد سوءتغذیه حاد شدید بوده‌اند.

مقام‌های رژیم صهیونیستی با ادامه مانع‌تراشی در کار بیشتر سازمان‌های بشردوستانه بزرگ و آژانس‌های سازمان ملل در داخل غزه، ازجمله با رد مکرر درخواست‌های آن‌ها برای ورود کمک‌های نجات‌بخش به غزه، شرایط غیرانسانی ایجاد شده توسط سیاست‌های خود را تشدید کرده‌اند.

این محدودیت‌های خودسرانه با وضع قوانین جدید در مورد ثبت سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی همراه بوده است که در صورت اجرا، این سازمان‌ها را از فعالیت کامل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین (OPT) منع خواهد کرد.

تاثیر ترکیبی سیاست‌های رژیم صهیونیستی در گرسنگی گسترده، آوارگی‌های اجباری متعدد و محدودیت دسترسی به کمک‌های نجات‌بخش، به‌ویژه برای زنان باردار و شیرده ویرانگر بوده است؛ از ۷۴۷ زن باردار و شیرده که سازمان نجات کودکان در نیمه اول جولای در کلینیک‌های خود معاینه کرد، ۳۲۳ نفر (۴۳ درصد) دچار سوءتغذیه بودند.

زنان باردار و شیرده در مورد کمبود شدید اقلام ضروری برای بقای خود به‌عنوان واقعیت دردناک بارداری یا مادر شدن در حالی که در چادر در گرمای شدید تابستان زندگی می‌کنند و مبارزه ناامیدانه روزانه برای تامین غذا، شیر خشک و آب تمیز صحبت می‌کنند.

آن‌ها همچنین احساس گناه به خاطر تامین نکردن نیاز‌های فرزندانشان، ترس از اینکه در صورت کشته شدن چه کسی از فرزندانشان مراقبت خواهد کرد و اضطراب از تاثیر سوءتغذیه بر رشد و رفاه فرزندانشان را به اشتراک گذاشتند.

کارکنان بشردوستانه ۲ سازمان گفتند که درخواست‌های سازمان‌هایشان برای آوردن آنتی‌بیوتیک توسط نهاد وابسته به وزارت جنگ رژیم صهیونیستی (COGAT) که وظیفه پردازش درخواست‌ها برای هماهنگی و تایید ورود تدارکات را بر عهده دارد، رد شده است.

آسیب روانی گرسنگی، ازجمله تروما، گناه و شرم، در زنان باردار دیده می‌شود، در عین حال، بررسی‌ها نشان می‌دهند که وخامت وضعیت در سراسر غزه یکسان است.

این کمبود گسترده غذای تازه و مغذی نتیجه محاصره خفه‌کننده رژیم صهیونیستی و تخریب نظام‌مند منابع تولید مواد غذایی، ازجمله بخش‌های بزرگی از زمین‌های کشاورزی، مرغداری‌ها و دیگر مزارع دامی، در طول عملیات نظامی، از طریق گلوله‌باران، بمباران یا تخریب توسط مواد منفجره دستی است.

ارزیابی مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل UNOSAT و سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل (FAO) که در ۳۱ جولای (۹ مرداد) منتشر شد، نشان داد که ۸۶ درصد از مزارع دائمی کشاورزی غزه در نتیجه فعالیت‌های مرتبط با درگیری، ازجمله تخریب، بمباران، گلوله‌باران و استفاده از ماشین‌آلات سنگین، از نظر سلامت و تراکم به‌طور قابل توجهی کاهش یافته‌اند.

تخریب کامل خزاعه در شرق خان‌یونس که شامل برخی از حاصلخیزترین زمین‌های کشاورزی در غزه است، در ماه اردیبهشت سال جاری مستند شد؛ دسترسی نداشتن به زمین‌های زراعی یا آسیب و تخریب شدید آن‌ها به این معنی است که محصول کشاورزی کمیاب است.

ماهیگیران نیز به یک منطقه کوچک و خطرناک در نزدیکی بندر محدود شده‌اند و هنگام ماهیگیری در معرض خطر گلوله‌باران یا دستگیری قرار دارند.

در این میان سالمندان نیز با چالش‌های جدی مواجه هستند و ازجمله افرادی محسوب می‌شوند که بیشترین آسیب را از آوارگی و کمبود غذا دیده‌اند.

ترکیب مرگ‌بار گرسنگی و بیماری در غزه افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ نوزادان، کودکان دارای بیماری‌های زمینه‌ای، افراد مسن و افراد دارای معلولیت به‌طور نامتناسبی تحت تاثیر اثر‌های ترکیبی کمبود غذا، دارو، آب تمیز و بهداشت قرار می‌گیرند.

این کمبود‌ها با وضعیت مداوم ترس و پریشانی تشدید می‌شوند؛ کمبود غذا‌های مغذی خاص باعث عوارض سلامتی می‌شود که به راحتی قابل پیشگیری هستند؛ به‌عنوان مثال، یک بیمار نوجوان پیوند کلیه به دلیل آب آلوده و غذای ناکافی دچار عود بیماری شد؛ افراد دیابتی که می‌توانستند بیماری خود را با رژیم‌های غذایی سخت مدیریت کنند، اکنون به دلیل دسترسی نداشتن به غذا‌های غنی از مواد مغذی و کمبود تجهیزات پزشکی با چالش‌های جدی رو‌به‌رو هستند.

گرسنگی شدید جمعی، دیگر موارد اضطراری بهداشتی، به‌ویژه افزایش نگران‌کننده بیماری‌های عفونی و منتقله از طریق آب، مننژیت و سندرم گیلن باره (بیماری التهابی نادر که دستگاه عصبی محیطی را تحت تاثیر قرار می‌دهد GBS) را تحت‌الشعاع قرار داده است.

کمبود شدید آنتی‌بیوتیک‌ها و بار شدید بیمارستان‌ها فاجعه نامرئی را رقم زده است.

آمار بیماران و کادر درمان به یک اندازه وخیم است؛ التیام زخم‌ها به‌طور قابل توجهی طولانی‌تر شده و افراد با جراحت‌های متوسط را مجبور به تحمل بستری‌های طولانی مدت در بیمارستان می‌کند، زیرا بدن آن‌ها به دلیل کمبود غذای کافی بسیار ضعیف است.

یک پزشک بخش اورژانس بیمارستان الشفاء، از «تخریب چندلایه و در هم تنیده» در این بیمارستان یاد کرد که زمانی بزرگ‌ترین بیمارستان غزه محسوب می‌شد؛ وی گفت: اکنون پس از ۲ حمله بزرگ رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۲۳ و مارس ۲۰۲۴ بیمارستان به سختی کار می‌کند و ما مجبوریم با گرسنگی، زیرساخت‌های تخریب شده، بمباران مداوم و خطر آوارگی بیشتر در چادر‌های غیربهداشتی دست‌وپنجه نرم کنیم؛ این وضعیت بحرانی مداوم و فراگیر، کادر پزشکی را خسته می‌کند.

وی هشدار داد: اگر رژیم صهیونیستی طرح خود را برای آغاز یک حمله زمینی تمام عیار به شهر غزه اجرا کند، یک وضعیت فاجعه‌بار در حال حاضر خطر تبدیل شدن به وحشتی عمیق‌تر را دارد.

پس از تصویب طرح تثبیت اشغال غزه توسط کابینه رژیم صهیونیستی با حمله به شهر غزه، یکی از آوارگان داخلی اردوگاه پناهندگان جبالیا گفت: من در طول این جنگ ۱۴ بار آواره شده‌ام؛ دیگر قدرت فرار ندارم؛ پول حمل ۲ فرزند معلولم را ندارم؛ عضلاتم درد می‌کند، آنقدر خسته‌ام که نمی‌توانم راه بروم، چه برسد به اینکه فرزندانم را حمل کنم؛ اگر قرار باشد به شهر حمله کنند، ما اینجا می‌نشینیم و منتظر مرگمان می‌مانیم.

رژیم صهیونیستی به‌عنوان بازیگر اشغالگر از نظر قانونی موظف است از غیرنظامیان محافظت کند و نیاز‌های جمعیت غیرنظامی را ازجمله با تسهیل ورود ملزومات ضروری برای بقای آن ها، توزیع ایمن و آبرومندانه کمک‌ها و دسترسی بدون مانع به غذا و تجهیزات پزشکی در سراسر غزه تامین کند؛ گرسنگی هرگز نباید به‌عنوان سلاح جنگی استفاده شود و سازمان کاریابی و خدمات‌رسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) و دیگر آژانس‌های سازمان ملل و سازمان‌های بشردوستانه باید دسترسی ایمن و بدون مانع در سراسر غزه داشته باشند.

جهان نمی‌تواند به خاطر کمک‌های ناچیز رژیم صهیونیستی و دیدن اقدام‌های ظاهری به‌عنوان پاسخی کافی به نابودی حساب‌شده زندگی فلسطینی‌ها در غزه، همچنان از آن تمجید کند؛ جامعه بین‌المللی به‌ویژه متحدان رژیم صهیونیستی، ازجمله اتحادیه اروپا و اعضای آن، باید در مواجهه با وحشتی که رژیم صهیونیستی بر جمعیت فلسطینی در غزه تحمیل می‌کند، به تعهد‌های اخلاقی و قانونی خود برای پایان دادن به نسل‌کشی مداوم رژیم صهیونیستی عمل کنند.

کشور‌ها باید مصرانه خواستار تعلیق هرگونه انتقال سلاح به اراضی اشغالی باشند، تحریم‌های هدفمند وضع کنند و هرگونه تعامل با نهاد‌های صهیونیستی را در صورتی که این امر به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در غزه کمک کند، خاتمه دهد.

برای شروع معکوس کردن پیامد‌های ویرانگر سیاست‌ها و اقدام‌های غیرانسانی رژیم صهیونیستی که گرسنگی گسترده را به واقعیتی تلخ در غزه تبدیل کرده است، باید فورا و بدون قید و شرط محاصره لغو شود و آتش‌بس پایدار برقرار شود. 

تاثیر محاصره رژیم صهیونیستی و نسل‌کشی مداوم آن بر غیرنظامیان، به‌ویژه بر کودکان، افراد دارای معلولیت، افراد دارای بیماری‌های مزمن، افراد مسن و زنان باردار و شیرده فاجعه‌بار است و نمی‌توان آن را صرفا با افزایش تعداد کامیون‌های کمک‌رسانی یا از سرگیری ارسال کمک‌های هوایی نمایشی، بی‌اثر و خطرناک، جبران کرد.

انتهای پیام/