مرگ آزادی آکادمیک در آلمان؛ بهای حمایت از نسلکشی
دانشگاه بهاصطلاح آزاد برلین (FU) قرار بود در ۱۹ فوریه (اول اسفند ۱۴۰۳) میزبان رویدادی با عنوان «شرایط زندگی که برای نابودی برنامهریزی شده است: دیدگاههای حقوقی و پزشکی قانونی درمورد نسلکشی جاری غزه» باشد. قرار بود فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای سرزمینهای اشغالی فلسطین، و ایال وایزمن، مدیر آژانس تحقیقاتی پزشکی قانونی، در این رویداد حضور داشته باشند.
مدیریت این دانشگاه یک هفته قبل از رویداد برنامهریزیشده، تسلیم فشارهای سیاسی صهیونیستی شد و سخنرانی را لغو کرد و دلایلی را مطرح کرد (ازجمله وضعیت امنیتی غیرقابل پیشبینی) که بهطور مستقیم از روی دستورالعملهای گفتمان سلطهجویانهی غرب علیه فلسطین کپیبرداری شدهاند.
بهانهجویی دولت آلمان
کای وگنر، شهردار راست میانه برلین و حامی اقدامهای پلیس که بهطور معمول خشونت وحشیانه پلیس در اعتراضهای همبستگی با فلسطین را کماهمیت جلوه میدهد، با استناد به ادعای نفرت آلبانیز از رژیم صهیونیستی از دانشگاه خواسته بود که این رویداد را لغو کند.
ران پروسور، سفیر رژیم صهیونیستی در آلمان، حتی دانشگاه را به اردوگاه تروریستی تشبیه کرد؛ او همچنین از اغراق، که مشخصه لفاظیهای رسمی رژیم صهیونیستی در دوران نخستوزیری بنیامین نتانیاهو (یک جنایتکار جنگی فراری تحت تعقیب دیوان کیفری بینالمللی به دلیل نقشش در نسلکشی غزه) است، استفاده کرد.
کمیته فلسطینی دانشگاه آزاد برلین در بیانیهای آنچه را که تسلیم شدن دانشگاه در برابر دولت آلمان نامید، محکوم کرد. این دانشگاه خودخواسته حامی رژیم صهیونیستی است. این گروه طی پیامی در رسانههای اجتماعی نوشت: نه ما دانشجویان، بلکه پلیسهایی که بهطور معمول به دستور شهردار از طریق رئیس دانشگاه خودمان به ما دستور میدهند، دانشگاه را ناامن میکنند.
خود آلبانیز، که بهتازگی از محاکمه اورسلا فون درلاین، رئیس کمیسیون اروپا و دیگر مقامهای اتحادیه اروپا بهدلیل همدستی در جنایتهای جنگی رژیم صهیونیستی حمایت کرده بود، تصمیم بزدلانه دانشگاه برلین را در رسانههای اجتماعی بهشدت محکوم کرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در آن زمان در پیامی نوشت: وقتی فکر میکنم که ۱۶ ماه است دانشگاهیان و معلمان فلسطینی در چادرها یا از طریق تلفنهای همراه به دانشآموزان خود آموزش میدهند، درحالی که بمباران گسترده، شلیک تکتیراندازها، آوارگی اجباری گسترده، گرسنگی، آسیبهای روحی و اندوه را تحمل میکنند، وضعیت امنیتی غیرقابل پیشبینی که دانشگاه برلین مدعی آن است است، واقعا عجیب است.
- بیشتر بخوانید:
- نقش اروپای مدعی دفاع از حقوق بشر در نسلکشی
- سود شرکتهای تسلیحاتی غربی به قیمت نقض حقوق بشر
اقدام دانشگاه برلین در ساکت کردن آلبانیز بلافاصله پس از آن صورت گرفت که دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ (LMU) سخنرانی برنامهریزیشدهی ۱۶ فوریه (۲۸ بهمن ۱۴۰۳) با حضور او با عنوان «استعمار، حقوق بشر و حقوق بینالملل» را به دلایل امنیتی لغو کرد.
این سخنرانی که گروه اعمال استعمارزدایی (متشکل از دانشجویان و اعضای هیئت علمی دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان) سازماندهی شده بود، تصمیم دانشگاه را محکوم کرد و گفت که این تصمیم از الگوی نگرانکنندهای در آلمان پیروی میکند، جایی که بحثها درمورد فلسطین و حقوق بشر سانسور میشوند و تهدیدی مستقیم برای آزادی بیان و آزادی آکادمیک محسوب میشوند.
ادعای یهودیستیزی
۳ ماهه نخست سال ۲۰۲۵ شاهد موارد بسیاری از این دست از موسسههای آموزش عالی آلمان بود که به سرکوب همبستگی با فلسطین کمک و آن را تشویق میکردند؛ گروه دانشجویان حامی فلسطین هایدلبرگ این وضعیت را سابقهای خطرناک در چگونگی جعل و بهکارگیری روایتهای یهودیستیزی برای جلوگیری از توسعه بحثهای انتقادی در دانشگاههای سراسر آلمان توصیف میکند.
دانشگاه گوته فرانکفورت در ماه ژانویه (دی/بهمن ۱۴۰۳) پیشنهاد میزبانی یک کنفرانس دانشگاهی بینالمللی با عنوان «صحبت درباره فلسطین» را با استناد به دلایل اداری لغو کرد. با این حال، این یک راز آشکار است که این تصمیم نتیجه فشار سیاسی اووه بِکِر، کمیسر محافظهکار (سلاحسازی) یهودستیزی دولت آلمان، بوده است؛ بِکِر این رویداد را بهعنوان نفرتپراکنی خوانده بود.
در همان ماه، در نمونهای بارز از اتحاد بین لابی حامی رژیم صهیونیستی، پلیس و نهادهای دانشگاهی که در آلمان پس از ۷ اکتبر (۱۵ مهر ۱۴۰۲) شکل گرفته است، ۳۰ دانشجوی معترض مخالف نسلکشی در دانشگاه مونیخ با کمک پلیس بازداشت شدند.
پلیس درطول بازداشت غیرقانونی معترضان، آنها را مورد آزار و اذیت و بازرسی بدنی قرار داد، آنها را از رفتن به سرویس بهداشتی منع کرد و اتهامهای ساختگی ورود غیرمجاز به دانشگاه را علیه آنها مطرح کرد.
مرگ آزادی آکادمیک
المیادین نوشت: جای تعجب نیست که فضای سرکوبگرانهای که از زمان آغاز عملیات نابودی غزه توسط اسرائیل در ۱۹ ماه پیش در دانشگاههای آلمان حاکم شده، به کاهش اعتبار آزادی آکادمیک این کشور منجر شده است.
آلمان در بهروزرسانی سال ۲۰۲۵ مربوط به شاخص آزادی آکادمیک، بهدلیل نوع واکنش به اعتراضهای حامیان فلسطین از جمع ۱۰ درصد برتر در زمینه شاخص آزادی آکادمیک خارج شد.
کارشناسان میگویند که نقش موسسههای دانشگاهی آلمان در لاپوشانی یا حمایت از کشتار گسترده غیرنظامیان فلسطینی هیچ نشانهای از تغییر نشان نمیدهد.
انتهای پیام/