صفحه نخست

چندرسانه

اینفوگرافیک

عکس

رئیس قوه قضاییه

حقوق و قضا

حقوق بشر

حوادث- انتظامی و آسیب های اجتماعی

جامعه

سیاست

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین الملل- جهان

فضای مجازی

مجله حقوقی

قضایی

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

صفحات داخلی

روایت زندگی شهید مدافع حرمی که وصیت کرده بود غریبانه تشییع شود

۲۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۴:۰۱
کد خبر: ۱۸۶۳۷۴
دسته بندی‌: سیاست ، دفاعی و مقاومت
"احمد مکیان" متولد سال 1374 و حافظ کل قرآن کریم بود که چند روز گذشته در سوریه از ناحیه پهلو مورد اصابت موشک قرار گرفت و به خیل شهدای مدافع حرم پیوست.
-گروه سیاسی: مدافع حرم "احمد مکیان" متولد سال 1374 و حافظ کل قرآن کریم بود که چند روز گذشته در سوریه از ناحیه پهلو مورد اصابت موشک قرار گرفت و به خیل شهدای مدافع حرم پیوست.

حجت الاسلام و المسلمین "محمد تابش" امام جمعه بندرامام خمینی(ره) در رابطه با شهید مدافع حرم "احمد مکیان" بیان داشت: وی اصالتا اهل آبادان بود که همزمان با جنگ تحمیلی خانواده‌اش به شهرک طالقانی در حاشیه شهر ماهشهر مهاجرت کردند و با رفتن خانواده وی به قم، احمد نیز پس از یک سال و نیم تحصیل در حوزه علمیه بندر امام خمینی(ره) به قم رفت و در آنجا به ادامه تحصیل پرداخت. این شهید بزرگوار سال گذشته ازدواج کرده بود و به طور مکرر به سوریه می‌رفت تا اینکه چند روز پیش فیض شهادت نائل آمد.

وی افزود: فضایی که در دو شهر بندر امام خمینی(ره) و ماهشهر به وجود آمده فضایی مذهبی و اهل بیتی است. این دو شهر حدود 70 حسینیه دارد و مردم با فرهنگ اهل بیتی بزرگ شده‌اند و به ائمه اطهار عشق می‌ورزند. حضور جوانانی از این شهرها برای دفاع از حرم در سوریه به این دلیل است.

امام جمعه بندر امام خمینی(ره) تصریح کرد: شهید مکیان حافظ کل قرآن کریم بود و در حوزه علمیه بندر امام خمینی(ره) تحصیل می‌کرد. او انسانی محجوب، متین و رازدار بود و بسیاری از اعمال خوب خود را پنهان می‌کرد. نزدیکان نقل می‌کردند این اواخر که به سوریه می‌رفت به خانواده‌اش نمی‌گفت کجا می‌رود و وقتی در سوریه بود با خانواده تماس می‌گرفت و می‌گفت من به زیارت آمده‌ام پس راضی باشید، مادرش نیز می‌گفت راضی‌ام و بعد او می‌گفت به زیارت حرم حضرت زینب(س) آمده‌ام.

حجت الاسلام تابش تاکید کرد: وی در وصیت‌نامه‌اش آورده است که مرا غریبانه تشییع و تدفین کنید چرا که پر کاهی بودم که تقدیم خدا شدم.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *