طحان‌نظیف: شهدا چهره بدون روتوش دشمن را نشان دادند

به گزارش شورای نگهبان، در بعدازظهر سرد واپسین روز‌های پاییز سال ۱۴۰۴، هادی طحان‌نظیف، عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان، پس از پیمودن مسافتی طولانی رهسپار شهر قیامدشت در بخش خاوران شد تا میهمان خانه‌های ساده، اما پرشور دو خانواده دلیر باشد؛ خانواده‌هایی که فرزندانشان در میدان ایمان و غیرت، جان خویش را نثار آرمان و حقیقت کردند.

وی در این دیدار صمیمی و معنوی، با خانواده‌های دو شهید والامقام، «محمدمرصاد مومنی» و «علی طهماسبی»، دیدار و از مجاهدت‌های صادقانه و بی‌ادعای آنان تقدیر کرد؛ دو رزمنده جوانی که نه‌تنها هم‌محله و همسایه بودند، بلکه دل‌هایشان نیز در مسیر جهاد و خدمت به خلق، به یک سو می‌تپید.

محمدمرصاد و علی، در تمام دوران حیات کوتاه، اما پرثمرشان، دل‌های بزرگ خویش را وقف ایمان، مردم و وطن کرده بودند؛ دو شهیدی که دوستی‌شان در زمین شکل گرفت و سرانجام بر قله شهادت، در واپسین ساعات جنگ دوازده‌روزه، در کنار یکدیگر به اوج رسید.

نام آنها، همچون دو ستاره هم‌افق، در آسمان تاریخ این سرزمین جاودانه شد و یادشان دست‌مایه درخشش ایمان و ایثار برای نسل‌های آینده گشت.

طحان‌نظیف: نام شهدا تا ابد جاودانه است

طحان نظیف در سفری معطوف به تکریم ایثار، میهمان خانواده‌های والامقام دو شهید مدافع عرصه نظارت بر انتخابات شد تا به نیابت از اعضای شورا، به‌ویژه آیت‌الله جنتی، دبیر شورا، مراتب ادب و ارادات را ابراز نماید.

وی در جمع خانواده‌های شهدای جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی، ضمن ادای احترام به مقام شامخ شهیدان، به نقش حیاتی شبکه گسترده ناظران انتخابات در صیانت از آرای مردم اشاره کرد و اظهار داشت: امروز توفیقی بود تا خدمت خانواده‌های شهدا برسیم. به نمایندگی از اعضای شورای نگهبان، به‌خصوص آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان، خدمت رسیدیم و سلام این عزیزان را خدمت شما تقدیم می‌کنیم.

سخنگوی شورای نگهبان با تأکید بر ماهیت مردمی نظارت انتخاباتی، این شبکه عظیم را میراثی گران‌بها برای نظام دانست: شورای نگهبان به منظور نظارت بر انتخابات‌های ملی همچون انتخابات‌های ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی، برخوردار از یک شبکه مردمی ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفری است که در هرکدام از انتخابات‌ها بسیاری از آنها پس از طی دوره‌های آموزشی، پای صندوق‌های رأی حضور می‌یابند و به صیانت از آرای مردم می‌پردازند. بنابراین، نظارت بر انتخابات توسط یک شبکه مردمی انجام می‌شود.

وی با لحنی پرافتخار ادامه داد: اعضای این شبکه از اقشار مختلف هستند و هیچکدام در استخدام شورای نگهبان نیستند و ما افتخار می‌کنیم که برخوردار از چنین شبکه‌ای هستیم. این افراد دلسوزانه و متعهدانه به نظارت بر انتخابات‌ها می‌پردازند و همواره در شدائد و فعالیت‌ها در کنار مردم هستند. شبکه ناظران، سرمایه نظام جمهوری اسلامی و مردم بزرگ ایران است.

طحان‌نظیف با اشاره به ۲۵ عضو این شبکه مردمی که در جریان جنگ ۱۲ روزه به مقام شهادت نائل آمدند، بر وظیفه مستمر خود در تکریم خانواده‌ها تأکید کرد: در جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی، ۲۵ نفر از اعضای این شبکه به شهادت رسیدند که ما وظیفه خود می‌دانیم با خانواده‌های این شهدا دیدار کنیم و از زحمات و تلاش‌های آنها قدردانی و تجلیل کنیم؛ لذا سعی می‌کنیم هر هفته با یکی از این خانواده‌های شهدا دیدار کنیم که تاکنون با تعدادی از خانواده‌های شهدا دیدار کرده‌ایم.

وی در وصف مقام شهید، نگاهی عمیق و الهی را مطرح ساخت: شهدای عزیز و گرانقدر با خدا معامله کردند. آنها از دست نرفتند، بلکه به دست آمدند و جاودانه شدند.

سخنگوی شورای نگهبان در بخش دیگری از سخنانش، درندگی دشمن را بی‌حد و مرز خواند و ایستادگی شهدا را روشنگر حقیقت دانست: دشمن هیچ حد و مرزی برای جنایت نمی‌شناسد و به هیچ یک از اصول و قواعد بشری نیز پای‌بند نیست. فرزندان شما به تعبیر رهبر معظم انقلاب در سمت درست تاریخ ایستادند و چهره بدون روتوش دشمن را نشان دادند.

طحان‌نظیف افزود: امروز همگان می‌دانند که دشمن درنده و بدون ضابطه عمل می‌کند؛ فرزندان شما این آگاهی را به وجود آوردند. هم در جنگ ۱۲ روزه و هم در جنگ غزه دیدیم که دشمن از هر سلاحی برای حمله به مردم استفاده می‌کند. حتی بر علیه مردم غزه از گرسنگی به عنوان سلاح استفاده کرد.

سخنگوی شورای نگهبان شهادت را رزق الهی و نتیجه‌ی زیست مؤمنانه دانست: این شهدا عزیز کار بزرگی انجام دادند که نامشان تا ابد در صفحات تاریخ به یادگار خواهد ماند. صبوری شما خانواده‌ها نیز بسیار پرارج است.

وی با نقل قولی از دبیر شورای نگهبان تأکید کرد: حضرت آیت‌الله جنتی توصیه فرموده‌اند که در مصیبت‌ها باید صبر کرد تا خداوند لطف و رحمتش را شامل حال ما فرماید. ان‌شاالله ما نیز بتوانیم ادامه‌دهنده راه شهدا باشیم.

وی همچنین اشاره کرد که انسجام و همدلی به وجود آمده پس از آن جنگ، نتیجه‌ی خون شهداست: دشمن خیال می‌کرد که می‌تواند اتحاد مردم را هدف بگیرد، اما نتیجه عکس گرفت و به اهدافش نرسید.

طحان‌نظیف در پایان، با جمع‌بندی دیدار‌های خود با خانواده‌های ایثارگران، به نقطه‌ی اشتراک شهدا اشاره کرد: اعتقاد ما این است که شهدا هستند و حضور دارند. نقطه مشترک در دیدار‌هایی که با خانواده‌های شهدا داریم این است که این شهدای عزیز، شهیدانه زیستند و سپس به شهادت رسیدند؛ در واقع شهادت مزد و اجر و پاداش یک عمر مجاهدت آنها بود. این عزیزان دنبال آرمان‌هایی بودند که برای آن آرمان‌ها جانفشانی و تلاش کردند. همگی در یک مسیر بودند، اما مصادیقش متفاوت بودند.

شهید محمدمرصاد مؤمنی؛ ناظری که با آرزوی شهادت، خلعت جاودانگی پوشید

شهید ناظر «محمدمرصاد مؤمنی طامه» در سی و یکمین بهار زندگی خود (تاریخ تولد: ۱۹/۰۳/۱۳۷۳) و در جریان جنگ تحمیلی دوازده روزه به شهادت رسید. او تجسمی از پیوند عمیق ایمان، تعهد سازمانی و اخلاق والای خانوادگی بود. محل آرامگاه او در قطعه ۴۲ بهشت زهرا (س)، نشانگر محلی است که پیکر خاکی او در کنار مردمی آرام گرفته که عاشقانه زیستند و عاشقانه رفتند. ایشان با مدرک لیسانس حقوق و سه سال تحصیل در حوزه علمیه، دانش دینی و قانونی را برای خدمتگزاری نظام جمع کرده بود.

وی در انجام وظیفه نظارت بر انتخابات، بسیار سختکوش و پرتلاش بود. مسئولان شبکه نظارت قیام‌دشت می‌گویند که وجود محمدمرصاد اطمینان خاطری برای ما بود. به دقت کارهایش را انجام می‌داد و اجازه نمی‌داد هیچ‌گونه تخلفی صورت بگیرد. آنها حسرت می‌خورند که از وجود چنین نیروی کارآمد و قدرتمندی بی‌بهره شدند؛ البته معتقدند که روح شهید یاری‌دهنده آنها خواهد بود.

مسیر زندگی محمدمرصاد از ابتدای تولد با یک عهد ناگفته گره خورده بود. والدین شهید با افتخار بیان می‌کنند که از خداوند خواسته‌اند فرزندشان در رکاب حضرت صاحب‌الزمان (عج) و در زمره سربازان ایشان قرار گیرد. این خواسته آسمانی، در طول حیات دنیوی او محقق شد؛ از تحصیل در حوزه تا حضور در فعالیت‌های مردمی، جهادی و عتضویت در شبکه ناظران انتخاباتی. او همواره خود را وقف آرمان‌های ناب می‌کرد. همکاری‌اش در هشت دوره انتخابات کشور، نشان از تعهد عمیق وی به ساختار نظام و صیانت از رأی مردم داشت.

صادق‌ترین بخش زندگی این شهید، تمرکز کامل بر یک هدف واحد بود: شهادت. این آرزو نه یک شعار گذرا، بلکه یک خواسته مستمر و حقیقی بود که از اعماق وجودش نشأت می‌گرفت. والدینش می‌گویند که محمدمرصاد در هر سفر زیارتی، اعم از مشهد مقدس یا کربلای معلا (در پنج یا شش سفر اربعین مشترک)، تنها حاجت خود را از ائمه اطهار (ع) طلب می‌کرد. این خواسته پیوسته، او را از دغدغه‌های مادی دور ساخته و جسم خاکی‌اش را برای وصال آماده می‌نمود.

ادب و احترام محمدمرصاد نسبت به پدر و مادر، مرز‌های معمولی تعامل را درنوردیده بود. والدین می‌گویند که در طول عمرشان، حتی یک اخم یا کلمه‌ای تند از فرزند نشنیده‌اند. این منش پاک، نه تنها در خانواده، بلکه در رفتار اجتماعی او نیز جاری بود؛ او اهل غیبت و صحبت‌های بیهوده نبود و صفات نیکوی اخلاقی را در وجودش جمع کرده بود.

وی در پاسخ به نگرانی‌های خانواده برای تأمین آتیه و لزوم برنامه‌ریزی شغلی درآمدزا، بیان داشت: «درآمدم کم است، اما برکت دارد!» این جمله نشان می‌دهد که او کار کردن را عبادت و درآمد را وسیله‌ای برای گذران می‌دید، نه هدف غایی. او زندگی‌اش را بر پایه کمّیت بنا نکرد، بلکه بر کیفیت معنوی آن اصرار ورزید.

شهادت محمدمرصاد در جریان جنگ دوازده روزه، نه یک حادثه تصادفی، بلکه نتیجه منطقی زیستن صادقانه او بود. شهادت، محال است غبطه‌برانگیز نباشد؛ زیرا این نهایت دستاورد یک انسان است که در لحظه فنای جسم، روحش به معراج می‌رود. او که آگاهانه ایمان و اخلاص را زیسته بود، خداوند نعمت جاودانگی را در تیرماه ۱۴۰۴ به او اعطا کرد تا در زمره نیک‌بختانی قرار گیرد که به ندای الهی لبیک گفتند.

زندگی این شهید، فراتر از یک خاطره، یک درس عینی است. احترام عمیق او به والدین، که حتی در سخت‌ترین شرایط جنگی و کاری کمرنگ نشد. شهادت او، پاداش ادب، اخلاص و تلاشی بود که نشان داد چگونه می‌توان در عین اشتغال به امور دنیا، دل را به آرمان‌های آسمانی پیوند داد و میراث‌دار راهی شد که با خون، امنیت و تمامیت ارضی ایران را بیمه کرد.

شهید علی طهماسبی؛ تبلور جهاد و خلوص در خدمت به مردم

شهید ناظر «علی طهماسبی»، متولد دوم مرداد ماه سال ۱۳۷۹، تنها ۲۵ سال از زندگی دنیوی خود را میهمان این دنیا بود، اما عمق تأثیرگذاری‌اش به وسعت سال‌ها جهاد و خدمت بود. او که در گلزار شهدای پاکدشت آرمیده است. مادر شهید با صدایی آمیخته به افتخار می‌گوید: «علی تکیه‌گاهم بود، همه کس و کارم بود، و تقدیر الهی بود که شهید شود.»

از کودکی، نظم و انضباط در وجود علی طهماسبی ریشه دوانده بود. او علاوه بر عشق به رهبری و ولایت فقیه، پیوند عمیقی با کلام حق داشت؛ قرآن‌خوان بود و در انجام وظایف اداری و سازمانی خود، به شدت منضبط عمل می‌کرد. این نظم، اوج خود را در فعالیت‌های رسانه‌ای و نظارتیش نشان داد، جایی که فعالیت‌های رسانه‌ای او با لبخند‌های زیبایی همراه بود که خبرگزاری‌ها نیز در خبر شهادتش به آن اشاره کرد. مدیران نظارتی قیام‌دشت نیز می‌گویند از عملکرد وی در صیانت از آرای مردم اطمینان‌خاطر داشتند و هرکجا که احساس می‌کردند، باید تمرکز و دقت بیشتری صورت بگیرد به او ماموریت می‌دادند تا در آنجا ناظر باشد.

علی طهماسبی، تنها یک کارمند نبود؛ او خادم امام حسین (ع) و ناظر انتخاباتی بود. علاقه‌ی خاص او به اهل بیت (ع)، به ویژه حضرت زهرا (س)، او را همواره در مسیر خدمت‌رسانی در هیئت‌ها و مراسم‌ها قرار می‌داد. او مسئولیت موکب خادمین مکتب الزهرا (س) را بر عهده داشت و در آنجا، فروتنانه به شستن استکان‌ها می‌پرداخت تا دیده نشود؛ او خادم گمنام بود. در کار‌های جهادی، حسابداری گروه را موشکافانه انجام می‌داد و اجازه نمی‌داد حتی یک ریال از بیت‌المال این‌ور و آن‌ور بشود.

شور و شوق او برای حضور در اردو‌های جهادی فراتر از هر توصیه یا مسئولیتی بود. با وجود استخدام جدید و توصیه پدرش به مراقبت از موقعیت شغلی، علی اعلام می‌کرد: اردوی جهادی از هر چیزی برای من مهم‌تر است. این روحیه، باعث می‌شد او ساعات کار اداری‌اش را به درستی انجام دهد و بلافاصله پس از آن، بی‌وقفه در خدمت مردم باشد.

شهید طهماسبی، شخصیتی چندوجهی بود. او در نوجوانی قهرمان سوم کاراته استان تهران شد و از لحاظ تحصیلی نیز شاگرد اول بود و تقدیرنامه‌های بسیاری کسب کرد. همچنین، فعال رسانه‌ای بود و پس از مصاحبه‌ای با سردار شهید حاجی‌زاده، تندیسی از ایشان دریافت کرد. اما این همه استعداد و مقام، هرگز غروری در او ایجاد نکرد؛ او همچنان در پی خدمت بی‌صدا بود و برای روز‌های آخر، حساب‌هایش را صاف کرد و حلالیت طلبید.

روز‌های پایانی حیات زمینی او، چهره‌اش حالتی نورانی و متفاوت یافته بود. این دگرگونی روحی، هدیه‌ای الهی پیش از سفر بود. پدر شهید خاطره‌ای تلخ، اما پرافتخار را روایت می‌کند که علی، که همیشه زودتر از او برای نماز صبح بیدار می‌شد، آن روز غایب بود. او رفت و پیکرش تنها سه روز بعد، زیر آوار عملیات پیدا شد.

در نهایت، این شهید قهرمان، خود محل دفن خویش را انتخاب کرده بود؛ این انتخاب، یک وصیت معنوی بود. او خواسته بود در گلزار شهدای پاکدشت و در جوار یک شهید مدافع حرم آرام گیرد تا همواره در پناه و یاد آنان باشد. این انتخاب، اوج تعلق خاطر او به جبهه دفاع از آرمان‌ها را نشان می‌دهد.

علی طهماسبی، با ۲۵ سال زندگی پربار، نه تنها برای خانواده، بلکه برای دوستان و همسایگانش و به خصوص شبکه نظارت قیام‌دشت مایه سربلندی شد. پدرش می‌گوید: «ما به او افتخار می‌کنیم.» این افتخار، ثمره عمری است که در آن، یک ریال حرام در کار نبود، اخلاص در خلوت و خدمت در عرصه‌های عمومی، معیار زندگی بود و اوج این مسیر، در لباس شهادت متجلی شد تا به عنوان یک اسوه در جامعه باقی بماند.

تجلیل آیت‌الله جنتی از خانواده شهید

در پایان این دیدار‌ها یک جلد قرآن کریم و لوحی از سوی آیت‌الله احمد جنتی دبیر شورای نگهبان به هر کدام از خانواده‌های شهدا اهدا شد.

در لوحی که از سوی آیت‌الله جنتی به خانواده این شهدا اهدا شد، نوشته بود: شهادت، بالاترین عرصه تقرب به آستان قدس الهی است؛ تاجی آسمانی که بر سر ایثارگران نهاده می‌شود که تمام عمر خویش را در طریق ایمان سپری و در مسیر ارزش‌های الهی گام نهاده‌اند.

همچنین هرکدام از شهدا دارای یک خواهر بودند که به هرکدام از آنها فرم عضویت در شبکه ناظران انتخاباتی اعطا شد تا ادامه‌دهنده راه برادران شهیدشان در شبکه نظارت انتخاباتی باشند.

گفتنی است؛ سخنگوی شورای نگهبان در هفته‌های گذشته با خانواده‌های شهدای ناظر محمدرضا زندی، محمد چناری، حسین معینی، حسن شجاعی، حسین کریمی‌دوست و مهدی طالب‌زاده و بانوان شهید ناظر حانیه نادری و الهه‌سادات میرشفیعیان دیدار و گفت‌و‌گو داشته است.

انتهای پیام/