موج‌های جدید آوارگی در سکوت؛ اشتهای سیری‌ناپذیر اشغالگری خط زرد رژیم صهیونیستی

با گسترش خط زرد توسط رژیم صهیونیستی خانواده‌های فلسطینی ناچارند در سکوت از خانه‌های خود در از غزه فرار کنند.

به گزارش میدل‌ایست آی، احمد حامد، خبرنگار ۳۱ ساله فلسطینی پس از آتش‌بس به خانه‌اش در شهر غزه بازگشت، این خانه حدود ۱.۵ کیلومتر در غرب به‌اصطلاح «خط زرد» اعمال‌شده توسط رژیم صهیونیستی قرار داشت.

۲ ماه بعد، این فاصله به حدود ۲۰۰ متر کاهش یافته است، وی گفت: قبل از پایان جنگ، خانه ما در منطقه‌ای خطرناک بود و بازگشت برای ما دشوار بود؛ ما ۲ هفته پس از آتش‌بس منتظر ماندیم تا مطمئن شویم که امن است.

خانواده این خبرنگار فلسطینی در نهایت، به خانه خود در نزدیکی محله شجاعیه در شرق شهر غزه بازگشتند و تقریبا بلافاصله، صدا‌های جنگ با آن‌ها بازگشت.

حامد گفت: از همان روز اولی که برگشتیم، بمباران، تخریب و تیراندازی را شنیدیم؛ از غروب آفتاب شروع می‌شد و تا سپیده‌دم ادامه داشت؛ در ابتدا، آن‌ها تصور می‌کردند که انفجار‌ها دور هستند و معتقد بودند که خط زرد هنوز دور است.

اما حالا، حامد می‌تواند بلوک‌های بتنی زرد رنگی را که نظامیان صهیونیست از پنجره‌اش گذاشته‌اند، ببیند، منظره‌ای که همین چند هفته پیش آنجا نبود.

در سراسر غزه، خط مرزی موقت در حال تغییر است و به مناطق پرجمعیت نزدیک‌تر می‌شود و ترس از آوارگی و خشونت مجدد توسط رژیم صهیونیستی را افزایش می‌دهد.

فرار در سکوت

خط زرد یک مرز نظامی است که از زمان آتش‌بس با میانجی‌گری آمریکا در ماه اکتبر، به‌طور یک‌جانبه توسط نظامیان صهیونیست در داخل نوار غزه اعمال و علامت‌گذاری شده است.

این خط که به‌عنوان منطقه ممنوعه تعیین شده است، فلسطینی‌ها را از دسترسی به بخش‌های وسیعی از زمین در شمال، جنوب و شرق باز می‌دارد.

از زمان شروع آتش‌بس، این خط به‌طور پیوسته به سمت غرب گسترش یافته، محله‌ها را در خود فرو برده و اکنون تقریبا ۵۳ درصد از قلمرو را پوشش می‌دهد.

هر پیشروی جدید با بلوک‌های بتنی زرد رنگی که در داخل مناطق غیرنظامی قرار گرفته‌اند، مشخص می‌شود.

به گفته حامد، هزاران خانه در فاصله تقریبا یک کیلومتری بین موقعیت اولیه خط و جایی که امروز قرار دارد، قرار دارند.

پس از آتش‌بس، بسیاری از خانواده‌ها به این خانه‌ها بازگشتند و سعی کردند زندگی خود را از سر بگیرند.

حامد توضیح داد: مردم خطوط ژنراتور را نصب کردند؛ حتی اینترنت را نصب کردند؛ سپس، یک شب، با صدای تیراندازی شدید از خواب بیدار شدند و یک بلوک بتنی زرد رنگ را در وسط خیابان پیدا کردند؛ آن‌ها وسایل خود را جمع و در نیمه‌شب زیر آتش فرار کردند.

• بیشتر بخوانید:
• خط زرد؛ هدیه طرح ترامپ برای ادامه اشغالگری رژیم صهیونیستی در غزه
• آتش‌بس غزه؛ حبس مرگ‌بار میان خطوط زرد و قرمز صلح ادعایی ترامپ

برخی از خانواده‌ها به دلیل بمباران شدید ساعت‌ها در خانه‌های خود گرفتار شدند، قبل از اینکه متوجه شوند مرز از قبل تغییر کرده است.

در مجموع، خط در طول آتش‌بس بیش از یک کیلومتر به جلو حرکت کرده و موج‌های آرامی از آوارگی را به وجود آورده است که تقریبا هیچ توجه رسانه‌ای را به خود جلب نمی‌کنند.

حامد گفت: موج عظیمی از آوارگی وجود دارد و هیچ کس آن را پوشش نمی‌دهد؛ خانواده‌ها در سکوت فرار می‌کنند؛ در طول جنگ، مردم در مورد رنج ما صحبت می‌کردند که کمی از درد ما کم می‌کرد؛ اکنون، هیچ‌کس صحبت نمی‌کند؛ رنج را تصور کنید: ما خدا را شکر کردیم که خانه‌هایمان ۲ سال از نسل‌کشی جان سالم به در بردند و اکنون مردم در طول آتش‌بس آن‌ها را از دست می‌دهند.

خانه خانواده حامد اکنون مستقیما رو به خط زرد است؛ وی از پنجره‌اش می‌تواند تانک‌ها و خودرو‌های نظامی رژیم صهیونیستی را ببیند که در حال گشت‌زنی و شلیک به سمت محله‌های خارج از مرز هستند.

همسر پسرعمویش، مادر ۳ فرزند در دهه ۳۰ زندگی‌اش، بر اثر اصابت گلوله‌ای به سرش در ورودی خانه خانوادگی شهید شد؛ این گلوله توسط یک سرباز صهیونیست از منطقه‌ زرد شلیک شده بود.

حامد گفت: بیش از یک بار، به دلیل تیراندازی شدید، مجبور شدم با همسر و فرزندانم از اتاق مشرف به خیابان به اتاق‌های داخلی بخزم؛ انگار آتشی در محله شعله‌ور است و ما منتظریم به ما برسد؛ هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی این پیشروی را بگیرد.

حامد از زمان آغاز جنگ نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲)، چندین بار آواره شده است.

این پدر جوان گفت: در آوارگی‌های قبلی، فقط وسایل مورد نیازمان را جمع می‌کردم، چون می‌دانستم که در نهایت برمی‌گردیم، اما اکنون، نگرانیم که آوارگی دائمی شود.

محله‌ها به ویرانه تبدیل شده‌اند

همزمان با پیشروی نظامیان صهیونیست به سمت غرب، آن‌ها از خودرو‌های بمب‌گذاری شده برای تخریب همزمان چندین ساختمان مسکونی در شرق غزه استفاده کرده‌اند، مناطق را پاکسازی کرده و از بازگشت ساکنان جلوگیری کرده‌اند.

روز یکشنبه، ایال زمیر، رئیس ارتش رژیم صهیونیستی، از خط زرد به‌عنوان «مرز جدید» یاد کرد.

طبق طرح آتش‌بس مورد حمایت آمریکا، خط زرد یک خط عقب‌نشینی موقت برای نیرو‌های صهیونیست است و انتظار می‌رود عقب‌نشینی‌های بیشتری به سمت مرز غزه در مراحل بعدی توافق صورت گیرد.

زمیر ادعا کرد که ارتش کنترل عملیاتی بر بخش‌های وسیعی از نوار غزه را حفظ می‌کند و در امتداد آن خطوط دفاعی مستقر خواهد ماند.

ماه گذشته، زن ۲۷ ساله فلسطینی ساکن شجاعیه، برای یازدهمین بار از خانه‌اش آواره شد؛ وی گفت: فریبنده‌ترین بخش این است که به ما اجازه داده شد طبق توافق آتش‌بس برگردیم، اما خانه‌مان به شدت آسیب دیده است؛ با وجود این، ما سپاسگزار بودیم که برخی از دیوار‌ها پابرجا بودند؛ اما این حس ثبات کوتاه‌مدت بود؛ سه هفته پیش، ما مجبور شدیم دوباره فرار کنیم و نمی‌توانستیم چیز زیادی با خود ببریم.

یک روز صبح، خانواده‌اش از خواب بیدار شدند و دیدند که یک بلوک بتنی زرد رنگ درست چند متری خانه‌شان قرار گرفته است؛ آن‌ها هر چه می‌توانستند برداشتند و رفتند.

وی گفت: چند روز پس از اینکه ما و همسایگانمان آنجا را ترک کردیم، آن‌ها خانه‌های ما را بمباران و کل محله را به تلی از خاک تبدیل کردند؛ جهان فکر می‌کند آتش‌بس برقرار شده است، اما ما هنوز در حال گذراندن مراحلی از جنگ هستیم، در حالی که اشغال محکوم نمی‌شود، زیرا بی‌سروصدا و سریع عمل می‌کند؛ هر روز، پیشروی‌ها، حمله‌های هوایی یا آتش توپخانه وجود دارد؛ آوارگی هرگز متوقف نمی‌شود و همه این‌ها در سکوت کامل اتفاق می‌افتد.

انتهای پیام/