آرتتا در اوج/ شروعی درخشانتر از ونگر و رقابت نزدیک با آنچلوتی
آرسنال در ادامهنمایش خیرهکننده خود در لیگ قهرمانان، چهارشنبه شب با پیروزی قاطع ۳ بر صفر مقابل کلوب بروژ نهتنها صدرنشینی گروه را تثبیت کرد، بلکه بار دیگر نشان داد تیم میکل آرتتا در فرم ایدهآلی قرار دارد. دو گل نونی مادوئکه و ضربه تمامکننده گابریل مارتینلی، ششمین برد پیاپی توپچیها در اروپا را رقم زد؛ فصلی که در آن تنها یک گل خوردهاند و مقتدرانهترین تیم مرحله گروهی بودهاند.
این پیروزی، اما تنها یک سهامتیاز دیگر نبود، بلکه نقطه عطفی در کارنامه آرتتا نیز به شمار میرفت. این دیدار سیاُمین بازی او بهعنوان سرمربی آرسنال در لیگ قهرمانان بود؛ دورهای که در آن با ۲۰ پیروزی، چهار تساوی و فقط شش شکست، عملکردی چشمگیر از خود برجای گذاشته است. هرچند آرتتا هنوز طعم حضور در فینال لیگ قهرمانان را نچشیده، اما سه فصل نخست او در اروپا بهگونهای بوده که نامش را در میان موفقترین مربیان حال حاضر این رقابتها قرار داده است.
وقتی مربیانی را که کمتر از ۲۰ بازی اروپایی داشتهاند حذف میکنیم، آمارها تصویر جالبی ارائه میدهد. آرتتا بیش از هر سرمربی دیگری در این بازه امتیاز جمع کرده و از نظر امتیاز میانگین در هر بازی، تنها کارلو آنچلوتی بالاتر از او قرار میگیرد. چنین جایگاهی برای سرمربی ۴۳ ساله آرسنال، آن هم در آغاز راهش در لیگ قهرمانان، نشاندهنده انسجام فنی و ثباتی است که توپچیها طی دو سه فصل اخیر تجربه کردهاند.
مقایسه اجتنابناپذیر بعدی با اسطوره باشگاه، آرسن ونگر است؛ مربی که بسیاری او را بهترین در تاریخ آرسنال میدانند، اما کارنامه اروپاییاش هرگز همسطح موفقیتهای داخلی نبود. ونگر در ۱۷۷ بازی لیگ قهرمانان (غیر از پلیآفها) ۸۳ پیروزی، ۴۲ تساوی و ۵۲ شکست کسب کرد و میانگین ۱.۶۴ امتیاز داشت؛ عملکردی خوب، اما نه خارقالعاده. او تنها یکبار در سال ۲۰۰۶ به فینال رسید و طی ۱۹ فصل، دو بار به نیمهنهایی راه یافت.
در مقابل، آرتتا در ۳۰ بازی نخست خود ۳۰ درصد بیشتر از ونگر امتیاز گرفته و تنها در دو فصل کامل حضورش در لیگ قهرمانان یک نیمهنهایی را تجربه کرده است. چنین مقایسهای، هرچند هنوز زود است از عبور آرتتا از ونگر سخن بگوییم، اما نشانههای اولیه از عصری موفق برای آرسنال با هدایت اسپانیایی جوان خبر میدهد.
البته باید شرایط متفاوت دوران این دو مربی را نیز در نظر گرفت. آرسنالِ دوران ونگر نه پشتوانه مالی امروز را داشت و نه فاصله ارزش بازاری زیادی با رقبا. در حالی که تیم امسال آرتتا تقریباً ده برابر گرانتر از حریف بلژیکی خود بود، ونگر هرگز با چنین برتری اقتصادی وارد اروپا نشده بود. با این حال این واقعیت نباید از ارزش عملکرد آرتتا بکاهد؛ زیرا آنچه آرسنال در شش بازی نخست فصل جاری ارائه کرده، نوید تیمی مدعی در مسیر فینال و حتی قهرمانی در ماه اردیبهشت را میدهد.
انتهای پیام/