پیامدهای حقوقی اذعان ترامپ به مسئولیت در تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا بهتازگی مسئولیت تجاوز رژیم صهیونیستی را به ایران بر عهده گرفته است و این اذعان، ادعاهای قبلی واشنگتن را درباره اینکه رژیم صهیونیستی به طور یکجانبه اقدام کرده است، نقض میکند.
ترامپ روز پنجشنبه، ۱۵ آبان، به خبرنگاران گفت: اسرائیل ابتدا حمله کرد؛ آن حمله بسیار بسیار قدرتمند بود، من تا حد زیادی مسئول آن بودم.
در ساعات اولیه جنگ، واشنگتن ادعا کرده بود که رژیم صهیونیستی بهتنهایی عمل کرده است.
مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا در آن زمان ادعا کرد: امشب، اسرائیل اقدام یکجانبهای علیه ایران انجام داد؛ ما در حملات علیه ایران دخیل نیستیم و اولویت اصلی ما محافظت از نیروهای آمریکایی در منطقه است.
از آن زمان، ترامپ بهطور فزایندهای اعتبار نتیجه جنگ را به خود نسبت داده و بارها ادعا کرده است که آمریکا برنامه هستهای ایران را «کاملاً نابود» کرده است.
اما روز پنجشنبه، رئیسجمهور آمریکا اذعان کرد که او از همان ابتدا جنگ را آغاز کرده است.
اما واکنش متناقض آمریکا به حملات و ابهام در مورد اینکه آیا آمریکا اطلاعات ارائه داده یا بهطور فعال در حمایت از رژیم صهیونیستی بوده است، پرسشهای بسیاری را مطرح میکند.
پیش از این نیز رئیسجمهور آمریکا اذعان کرد که دولتش از حملات رژیم صهیونیستی به ایران خبر داشته است؛ وی با انتشار پیامی در رسانه اجتماعی خود نوشته بود که این بخشی از طرحی برای وادار کردن تهران به پذیرش توافق هستهای بوده است.
قانون اساسی آمریکا اختیارات جنگی را بین قوای دولت و کنگره تقسیم میکند؛ ماده اول به کنگره اختیار تام اعلام جنگ را میدهد، در حالی که ماده دوم رئیسجمهور این کشور را بهعنوان فرمانده تعیین میکند و اجازه واکنش به تهدیدهای قریبالوقوع را میدهد.
حملات ترامپ که بدون تأیید قبلی کنگره انجام شده است، بهعنوان نقض این تعادل بهطور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است.
- بیشتر بخوانید:
- اعتراف ترامپ به مشارکت مستقیم در تجاوز به ایران؛ سند همدستی آمریکا در جنایتهای رژیم صهیونیستی
- پیامدهای اعتراف جنایتکارانه ترامپ در تجاوز به ایران؛ ضرورت ایفای نقش مسئولانه سازمان ملل
اظهارات مبهم ترامپ، بحثهایی را در میان تحلیلگران در مورد میزان واقعی دخالت و نیات آمریکا در تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران برانگیخته است.
به طور کلی تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران بدون مجوز شورای امنیت، نقض اصل ممنوعیت استفاده از زور است، مگر اینکه دفاع مشروع (در برابر تهدید قریبالوقوع) اثبات شود.
کارشناسان این ادعا را مشکوک میدانند، زیرا شواهدی از حمله قریبالوقوع ایران وجود نداشت؛ اذعان ترامپ به کنترل جنگ، آمریکا را به عنوان «عامل اصلی» (principal actor) معرفی میکند، که مسئولیت مشترک برای تجاوز ایجاد میکند.
طبق اساسنامه رم دیوان کیفری بینالمللی، برنامهریزی و اجرای حمله مسلحانه علیه کشور دیگر جرم بهشمار میرود؛ اگرچه آمریکا عضو دیوان کیفری بینالمللی نیست، این اذعان میتواند مبنایی برای مسئولیت فردی مقامهای آمریکایی و از جمله ترامپ در دادگاههای دیگر یا شورای امنیت باشد.
انتهای پیام/