صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

فراخوان رئیس عدلیه به اصحاب رسانه

صفحات داخلی

داستان عجیب زندگی رقیب حسن یزدانی/ نیکوکار روسی پس از مرگ هم قهرمان کشتی را رها نکرد!

۱۲ آبان ۱۴۰۴ - ۰۸:۴۵:۲۳
کد خبر: ۴۸۶۴۸۴۶
ماجرای رابطه آرتور نایفونوف، عنوان‌دار کشتی جهان، با یک نیکوکار روسی از سن‌پترزبورگ، به نمادی کم‌نظیر از انسانیت در ورزش تبدیل شده است.

ماجرای رابطه میان آرتور نایفونوف، قهرمان برجسته کشتی آزاد روسیه و بازمانده فاجعه بسلان، با یک نیکوکار ناشناس از سن‌پترزبورگ، به یکی از داستان‌های الهام‌بخش ورزش این کشور تبدیل شده است؛ داستانی که حتی مرگ نیز نتوانست پایان آن باشد.

نایفونوف، دارنده مدال‌های المپیک، جهانی و اروپایی و یکی از رقبای سال‌های اخیر حسن یزدانی در سال ۲۰۰۴ از حادثه تروریستی مدرسه شماره یک بسلان جان سالم به در برد. او در آن زمان تنها ۷ ساله بود و به‌همراه خواهرش از گروگان‌گیری نجات یافت، اما مادرش در این فاجعه جان خود را از دست داد.

با وجود این تجربه تلخ، آرتور مسیر سخت ورزش قهرمانی را ادامه داد؛ اما در سال‌های ابتدایی هیچ حامی مالی نداشت. در همین دوران نام فردی از سن‌پترزبورگ وارد زندگی او شد: لئونید یفیموف، نیکوکار و مالک یک کلینیک خصوصی که بدون هیچ چشم‌داشتی و حتی بدون ملاقات حضوری، تصمیم گرفت هزینه‌های ورزشی و زندگی قهرمان آینده روسیه را تأمین کند.

نایفونوف در گفت‌وگویی با رسانه‌های روسی گفت: وقتی قهرمان اروپا شدم، لئونید ویکتوروویچ یک میلیون روبل به من هدیه داد و گفت: یک ماشین نو بخرم. من همان تویوتا کمری را هنوز دارم. انسانی بسیار مهربان بود، اما متأسفانه بر اثر سرطان فوت کرد.

شگفت‌انگیزتر اینکه حمایت این نیکوکار پس از مرگ نیز قطع نشد. بنا به گفته نایفونوف، یفیموف پیش از درگذشت خود وصیت کرده بود تا کمک‌هزینه ماهانه او تا پایان دوران ورزشی‌اش ادامه پیدا کند. این پرداخت‌ها همچنان از سوی دستیار یفیموف به‌طور منظم انجام می‌شود.

باورکردنی نیست، اما هنوز هم آن پول واریز می‌شود. او مثل یک پدر با من رفتار می‌کرد. محبتش را هرگز فراموش نمی‌کنم.

این داستان در رسانه‌های ورزشی روسیه به نمادی از وفاداری، اخلاق‌ ورزشی و انسانیت تبدیل شده است؛ نمونه‌ای نادر از مهربانی‌ای که حتی مرگ نیز نتوانست آن را متوقف کند.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *