صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

فراخوان رئیس عدلیه به اصحاب رسانه

صفحات داخلی

غزه در آستانه یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ؛ آمار رسمی بیانگر عمق جنایت‌های رژیم صهیونیستی نیست

۰۳ مهر ۱۴۰۴ - ۱۰:۰۳:۵۲
کد خبر: ۴۸۵۸۲۰۳
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
جنایت‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه طی ۲ سال بسیار عمیق‌‎تر از آن چیزی است که از طریق آمار و ارقام رسمی بیان می‌شود.

فاجعه غزه را نمی‌توان صرفا از طریق تصاویر ساختمان‌هایی که به خاک تبدیل شده‌اند، کودکانی که بر اثر بمب تکه‌تکه شده‌اند، یا خانواده‌هایی که تمام اعضای آنها زیر آوار مدفون شده‌اند، توصیف کرد.

این جنگ نسل‌کشی که از طرف رژیم صهیونیستی از ۲ سال پیش آغاز شده است، در ارقامی نیز بیان می‌شود که مقیاس یک فاجعه انسانی بی‌سابقه را در این قرن نشان می‌دهد.

شمارش شهدا در غزه به بخشی از مبارزه سیاسی و اخلاقی تبدیل شده است که به موازات قتل‌عام پیش می‌رود.

در یک طرف، آمار رسمی وزارت بهداشت غزه قرار دارد که از طرف سازمان ملل به رسمیت شناخته شده و به‌طور معمول در گزارش‌های بشردوستانه به آن استناد می‌شود.

از طرف دیگر، مطالعات مستقل و نشریات علمی معتبر بین‌المللی توجه را به این واقعیت جلب می‌کنند که آمار منتشر شده روزانه تنها سطح یک واقعیت بسیار جدی‌تر را نشان می‌دهد.

در ۷۱۷مین روز قتل عام صهیونیست‌ها در غزه، که در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵ (یکم مهر) مشخص شد، وزارت بهداشت غزه گزارش داد که از زمان آغاز حمله، بیش از ۶۵ هزار و ۳۰۰ فلسطینی به شهادت رسیده‌اند.

این رقم حیرت‌انگیز است، اما تنها مرگ‌هایی را نشان می‌دهد که مستقیما در اثر جراحات ناشی از ضربه جان خود را از دست داده‌اند؛ کسانی که در اثر بمباران‌ها، گلوله‌های تک‌تیراندازان صهیونیست یا تخریب‌ها جان خود را از دست داده‌اند.

کسانی که به آرامی از گرسنگی، تشنگی یا بیماری‌هایی که در شرایط عادی قابل درمان هستند، جان خود را از دست داده‌اند، از قلم افتاده‌اند؛ نوزادانی که بدون انکوباتور زنده نمی‌مانند، سالمندانی که به دارو‌های ضروری دسترسی ندارند، بیماران سرطانی بدون شیمی‌درمانی، زنان بارداری که به دلیل نبود سوخت برای آمبولانس‌ها به شهادت می‌رسند، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن که به حال خود رها شده‌اند، کسانی که زیر آوار دفن شده‌اند و هرگز بهبود نیافته‌اند و کسانی که با عجله و بدون ثبت شدن دفن شده‌اند، در این آمار گنجانده نشده‌اند.

علم در این خلأ قدم می‌گذارد؛ یک مطالعه منتشر شده در مجله علمی مشهور لنست (جولای ۲۰۲۴) نشان می‌دهد تعداد شهدایی که رسما به‌عنوان کشته‌شدگان ناشی از جراحات ناشی از ضربه ثبت شده‌اند، تنها حدود ۲۰ درصد از کل آمار واقعی را نشان می‌دهد، زیرا به ازای هر مرگ ثبت شده، حداکثر ۴ نفر دیگر ممکن است به دلیل علل غیرمستقیم جنگ مانند گرسنگی، تشنگی، بیماری‌های درمان نشده، کمبود دارو، فروپاشی بیمارستان‌ها و ... جان خود را از دست داده باشند.

به گزارش مید‌ل‌ایست مانیتور، اگر این استدلال را در مورد جدیدترین ارقام اعمال کنیم، ۶۵ هزار شهید رسمی به ۳۲۷ هزار نفر در کمتر از ۲ سال تبدیل می‌شود؛ حدود ۱۳ درصد از جمعیت حدود ۲.۵ میلیون نفری غزه در اکتبر ۲۰۲۳ و این بدان معناست که غزه با یکی از بزرگ‎‎ترین فجایع انسانی قرن حاضر مواجه است.

درک این نکته بسیار مهم است که ساکنان غزه با یک فاجعه طبیعی، زلزله یا یک بیماری همه‌گیر غیرقابل کنترل مواجه نیستند؛ آنچه در غزه اتفاق می‌افتد یک روند عمدی و سیستماتیک است.

محاصره‌ای که مانع ورود غذا، دارو و سوخت می‌شود؛ حملاتی که به‌طور سیستماتیک بیمارستان‌ها، مدارس، مخازن آب و دست‌کم زیرساخت‌های شهری مورد نیاز برای بقای جمعیت ۲.۵ میلیون نفری را نابود می‌کند.

شمارش شهدای غزه، بیش از هر چیز، شمارش حقیقت است؛ ارقام رسمی همین حالا هم کیفرخواستی علیه سیاست نابودی مداوم رژیم صهیونیستی هستند، اما وقتی از دریچه علم به آن نگاه کنیم، عمق فاجعه آشکار می‌شود.

پذیرفتن فقط روایت رسمی، عادی‌سازی یک قتل‌عام تا حدی قابل مشاهده است؛ اذعان به گزارش ناکافی، پذیرفتن این است که غزه به یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ تبدیل شده است.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *