سالروز آغاز جنگ تحمیلی ۸ ساله؛ یادآور حمایت مدعیان غربی حقوق بشر از جنایتهای رژیم بعث علیه ایران
روز ۳۱ شهریور، سالروز آغاز جنگ تحمیلی توسط رژیم بعث عراق علیه ایران، بهعنوان آغاز هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است و از ۳۱ شهریور تا ۶ مهر ادامه دارد.
رژیم بعث در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با تصمیم و طرح قبلی جنگی تمام عیار را علیه ایران آغاز کرد. صدام با ظاهر شدن در برابر دوربینهای تلویزیون عراق، با پاره کردن قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر، آغاز تجاوز رژیم بعث به خاک ایران را اعلام کرد.
این جنگ نابرابر در شرایطی به ایران تحمیل شد که رژیم بعث از جانب غرب، بهویژه آمریکا تحت حمایت گسترده قرار داشت.
آمریکا طی این جنگ حمایت پنهان و آشکار خود را در کلیه زمینههای سیاسی، نظامی، اقتصادی و موارد دیگر از رژیم بعث به اجرا گذاشت.
حمایتهای غرب مدعی حقوق بشر و تامین ماشین جنگی رژیم بعث
رژیم بعث در این جنگ از حمایت گسترده کشورهای غربی برخوردار شد. این حمایتها بهطور عمده به دلیل ترس از گسترش انقلاب اسلامی ایران و حفظ منافع ژئوپلیتیکی در خلیج فارس، از جمله تامین نفت، صورت گرفت.
کشورهای غربی مانند آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان، با ارائه تسلیحات، اطلاعات جاسوسی، فناوریهای دوگانهکاربرد (نظامی و غیرنظامی) و حتی مواد شیمیایی، به تقویت توان نظامی رژیم بعث کمک کردند.
براساس گزارش نیویورکتایمز در سال ۲۰۰۲، به نقل از مقامهای ارشد نظامی آمریکا، یک برنامه مخفی که در دوران دولت ریگان انجام شد و در زمانی که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا میدانستند که فرماندهان رژیم بعث از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده خواهند کرد، به عراق کمکهای حیاتی در زمینه برنامهریزی نبرد ارائه داد.
گلوبال پالیسی فروم هم در گزارشی مربوط به سال ۲۰۰۶ کمکهای مختلف نظامی، اطلاعاتی و مالی ارائه شده به رژیم صدام توسط آمریکا را برجسته میکند.
براساس این گزارش، جورج اچ. دبلیو. بوش، معاون رئیسجمهور وقت آمریکا در سال ۱۹۸۶ به خاورمیانه سفر کرد و بارها صدام را تشویق کرد تا بمباران علیه ایران را تشدید کند. علاوه بر این، آمریکا چندین محموله بزرگ بالگرد را به صدام داد و در هماهنگی با یک حمله بزرگ، درگیری انحرافی با نیروی دریایی ایران را تحریک کرد.
واشنگتنپست هم در گزارشی در سال ۲۰۰۳ ضمن اشاره به ادعای آمریکا در طول جنگ ایران و عراق مبنی بر بیطرفی، نوشت: آمریکا در خفا تلاش کرد تا رابطه بهتری با رژیم صدام برقرار کند. این سیاست حتی زمانی که عراق از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده کرد، تغییر نکرد.
اینترنشنال هرالد تریبون طی گزارشی در سال ۲۰۰۳ نوشت: جورج دبلیو بوش، بهعنوان بخشی از درخواست خود برای تغییر رژیم در عراق، صدام را به استفاده از گاز سمی علیه مردم خود متهم کرده است. با این حال، در سال ۱۹۸۸، آمریکا تلاش کرد تا مانع از محکومیت حمله شیمیایی عراق به حلبچه توسط جامعه بینالمللی شود.
گاردین هم در سال ۲۰۰۲ در گزارشی نوشته بود: دونالد رامسفلد، وزیر دفاع پیشین آمریکا و از چهرههای تندروی دولت بوش، بهعنوان فرستاده ویژه ریگان در خاورمیانه در اوایل دهه ۸۰ میلادی، در جریان درگیری عراق و ایران با علم به اینکه عراقیها از سلاحهای شیمیایی استفاده میکنند، از صدام حمایت کرد.
- بیشتر بخوانید:
- کنوانسیون سلاحهای شیمیایی؛ نقش غرب در استفاده از تسلیحات مرگبار
- بمباران شیمیایی سردشت؛ رنجی فراموش ناشدنی
- بقایی در سالگرد حمله شیمیایی سردشت: آلمان باید مسئولیت قانونی و اخلاقی خود را بپذیرد
روزنامه نیشن در سال ۲۰۰۲ گزارش داد: آمریکا همیشه از استقرار سلاحهای شیمیایی توسط بغداد و استفاده از آنها علیه مردم خودش، به ویژه در طول جنگ ایران و عراق، مطلع بوده است. دولت آمریکا در آن زمان چه کاری در این مورد انجام داد؟ هیچ کاری، تا اینکه استفاده از گاز برای مردم خودش به شعاری جذاب برای اهریمن جلوه دادن صدام تبدیل شد.
گاردین در گزارشی در سال ۲۰۰۳ نیز درباره حمایتهای انگلیس از رژیم صدام نوشت: انگلیس مخفیانه در ساخت یک کارخانه شیمیایی در عراق کمک کرد، با وجود اینکه کاملا از حمله شیمیایی صدام به نیروهای ایرانی در دهه ۱۹۸۰ آگاه بود. هشدار در مورد احتمال ساخت سلاحهای شیمیایی توسط پل چانون، وزیر تجارت وقت انگلیس در آن زمان، رد شد و اظهار داشت که کنار گذاشتن این پروژه «به سایر چشماندازهای تجاری ما در عراق کمکی نخواهد کرد.»
پایگاه بریتانیکت هم طی گزارشی نوشت که فرانسه یکی از بزرگترین تامینکنندگان تسلیحات به عراق بود و میلیاردها دلار تجهیزات پیشرفته، از جمله توپخانه، تانک، نفربرهای زرهی و هواپیماهای جنگی فروخت. پاریس همچنین اورانیوم به رژیم بعث فروخت و شرکتهای فرانسوی در توسعه سلاحهای شیمیایی صدام مشارکت داشتند.
براساس گزارش پایگاه ویلسون سنتر، آلمان از طریق کانالهای پنهان اطلاعاتی با رژیم بعث همکاری نزدیکی داشت. سرویس اطلاعاتی فدرال آلمان (BND) از سال ۱۹۷۹ تجهیزات جاسوسی، آموزش نیروهای ویژه بعثی در مدارس باواریا و پلیس، و سلاحها و فناوریهای نظارتی را تامین کرد.
برلین همچنین رادار، کامپیوتر و تجهیزات ارتباطی نظامی فروخت و بهطور معمول قوانین کنترل تسلیحات را از طریق صادرات به کشورهای ثالث دور زد. شرکتهای آلمانی تجهیزات برای سلاحهای شیمیایی و بیولوژیکی ارائه دادند.
کارشناسان میگویند که این حمایتها نه تنها جنگ را طولانیتر کرد، بلکه به صدام اجازه داد تا از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده کند، آن هم بدون مواجهه با تحریمهای جدی توسط غرب.
انتهای پیام/