وزارت جنگ آمریکا؛ یادآوری از تاریخ طولانی جنگافروزی در جهان
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا فرمان اجرایی را برای تغییر نام وزارت دفاع این کشور به وزارت جنگ امضا کرد.
این اقدام یادآور نام اصلی این وزارتخانه است که از سال ۱۷۸۹ تا ۱۹۴۷ استفاده میشد.
یک مقام دولتی آمریکا گفت که این دستورالعمل، وزارت جنگ را به یک عنوان ثانویه تبدیل میکند و راهی برای دور زدن نیاز به تأیید کنگره برای تغییر نام رسمی یک آژانس فدرال است.
ترامپ در مراسم امضای این فرمان مدعی شد: ما در جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و هر آنچه پیش از آن و بین این جنگها بود، پیروز شدیم و سپس تصمیم گرفتیم بیدار شویم و نام را به وزارت دفاع تغییر دادیم.
این اقدام چند روز پس از آن صورت میگیرد که یک حمله هوایی مرگبار نیروی دریایی آمریکا منجر به کشته شدن ۱۱ نفر در یک قایق کوچک در آبهای بینالمللی شد؛ برخی از کارشناسان حقوقی در مورد قانونی بودن این حمله طبق قوانین بینالمللی ابراز تردید کردند.
وزارت جنگ آمریکا؛ تضاد در ادعاهای ترامپ
ترکیب اقدام نظامی تهاجمی و تغییر نام نمادین، در تضاد با ادعاهای مکرر ترامپ درباره «رئیسجمهور ضدجنگ» است که با وعده پایان دادن به درگیریها و اجتناب از جنگهای جدید، مبارزه میکرد.
وی ادعا کرده است که نام اصلی، پیروزیهای نظامی را بهتر منعکس میکند و نمایانگر کاری است که این وزارتخانه انجام میدهد.
این اقدام، تغییر نام سال ۱۹۴۷ را که بهعنوان بخشی از تغییرها پس از جنگ انجام شد و بر دفاع تأکید داشت، معکوس میکند.
در نهایت، تصویب کنگره برای هرگونه تغییر نام دائمی لازم است؛ اگرچه گرگ استیوب، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان از فلوریدا و مایک لی، سناتور جمهوریخواه از یوتا، قانونی را برای رسمی کردن این تغییر ارائه کردند.
پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا در کاخ سفید گفت: ما قصد داریم به سمت حمله برویم، نه فقط دفاع؛ حداکثر کشتار، نه مشروعیت ضعیف، اثر خشونتآمیز از نظر سیاسی درست نیست و ما قصد داریم جنگجویان را پرورش دهیم، نه فقط مدافعان؛ بنابراین این وزارت جنگ است.
اقدام ترامپ؛ فراتر از انتخابهای ذهنی
به گزارش ایبیسی، اقدام دونالد ترامپ برای تغییر نام وزارت دفاع آمریکا، فراتر از انتخابهای ذهنی کلمات در مورد تغییر نامی است که از سال ۱۹۴۹ وجود داشته است.
از یک سو، استدلال ترامپ این است که نام تاریخی -وزارت جنگ- بهطور واضحتری منعکسکننده ماموریت اصلی است؛ با این حال، این ایده که هنوز نیاز به اقدام کنگره دارد، همچنین به بیاعتنایی ترامپ به نظم بینالمللی ایجاد شده پس از جنگ جهانی دوم ادامه میدهد.
این موضوع تنشهای بین ترامپ و بسیاری از کلیشههای پیشینیان وی را در مورد صلح آشکار میکند، حتی در حالی که این کشور بخش زیادی از تاریخ خود را در میدانهای جنگ سپری کرده است.
هری ترومن، رئیسجمهور پیشین آمریکا در سال ۱۹۴۷، زمانی که کنگره برای اولین بار برچسب «وزارت جنگ» را کنار گذاشت، اصرار داشت: وظایف نظامی نه به سمت جنگ، نه به سمت پیروزی، بلکه به سمت صلح هدایت میشوند.
سیاست آمریکا پیش از جنگ جهانی اول به سمت انزواگرایی گرایش داشت؛ نگرشهای انزواطلبانه پس از پایان جنگ در سال ۱۹۱۸ بازگشت و در طول رکود بزرگ، هزینههای فراوان دولت بر مشاغل داخلی و برنامههای کمکی متمرکز بود.
با این حال، حضور نظامی آمریکا بیسروصدا افزایش یافت؛ با تشدید جنگ در اروپا، پیش از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم، کنگره در سال ۱۹۴۱ تاسیس پنتاگون را تصویب کرد.
ترومن، رئیسجمهوری بود که در آگوست ۱۹۴۵ اجازه پرتاب ۲ بمب اتمی بر روی ژاپن را داد؛ او در توضیح رویکرد پس از جنگ خود در سال ۱۹۴۷، ادعا کرد که آمریکا استقرار زمان جنگ خود را کاهش داده است.
طی چند سال پس از سخنرانی ترومن، آمریکا در کره و سپس در ویتنام درگیر جنگ بود؛ در سال ۱۹۹۱، جنگ کوتاهی در عراق رخ داد.
پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، آمریکا به عراق حمله کرد و اشغال نظامی افغانستان را آغاز کرد که به طولانیترین جنگ در تاریخ آمریکا تبدیل شد.
انتهای پیام/