طرح رژیم صهیونیستی در غزه محکوم به شکست است؛ ریشههای مقاومت در تاریخ فلسطین
طی روزهای اخیر رسانههای عبریزبان گزارش دادند که بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی درصدد اشغال کامل نوار غزه است.
در حالی که هنوز تصمیمی در مورد حمله جدید رژیم صهیونیستی به غزه گرفته نشده است، اختلاف بین بنیامین نتانیاهو و ایال زِمیر، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی که نسبت به خطرات طرح جدید هشدار میدهد، در حال عمیقتر شدن است.
روزنامه صهیونیستی «اسرائیلهیوم» به نقل از یک منبع ارشد سیاسی گزارش داد که هنوز هیچ تصمیم نهایی از طرف بنیامین نتانیاهو در مورد دستور به ارتش برای آغاز حمله جدید و ورود به بقیه نوار غزه گرفته نشده است.
با این حال، این روزنامه تأیید کرد که روند این اقدام رو به افزایش است و اگر نتانیاهو واقعا تصمیم به اقدام در این جهت بگیرد، هیچ وزیر دیگری، از جمله یسرائیل کاتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی قادر به جلوگیری از او نخواهد بود.
در جریان جلسات توجیهی رسانهای، وزیرانی که با نتانیاهو صحبت کردهاند، میگویند که او تصمیم گرفته است برخلاف توصیههای ارتش رژیم صهیونیستی، حملهای را در غزه آغاز کند.
رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی در یک جلسه بحث امنیتی تلاش خواهد کرد تا وزیران را متقاعد کند که این حمله در کوتاه مدت به نتایج مطلوب نخواهد رسید.
او وزیران را متقاعد خواهد کرد که این حمله آزادی زندانیان صهیونیست را به خطر میاندازد و نیروهای ذخیره را بیشتر تحت فشار قرار میدهد.
ایال زمیر، سعی میکند از افتادن در تلههای استراتژیک جلوگیری کند.
اسرائیلهیوم به طرح رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی برای غزه پرداخت که از جمله موارد دیگر شامل محاصره نقاط خاص در نوار غزه و تقسیم آن، در عین حال اعمال فشار مداوم بر حماس برای ایجاد شرایط مناسب بهمنظور آزادی زندانیان صهیونیست است.
از طرف دیگر کانال ۱۲ عبریزبان گزارش داد که یک جلسه امنیتی کوچک با حضور نخستوزیر، وزیر جنگ، امنیت داخلی، رئیس ستاد، امور استراتژیک و رئیس اداره عملیات ارتش رژیم صهیونیستی برگزار خواهد شد.
تاریخ مقاومت فلسطین و شکست طرحهای رژیم صهیونیستی
نکبت فلسطین یک فصل بسته در تاریخ نیست، بلکه یک واقعیت زنده و مداوم است؛ از سال ۱۹۴۸، فلسطینیها سیستم وحشیانهای از استعمار شهرکنشینان، آپارتاید و اشغال نظامی را تحمل کردهاند.
این سیستم خشونت و ظلم روزانه را تحمیل میکند که هم میراث جنایات گذشته و هم نسلکشی مداوم را منعکس میکند.
در قلب این ظلم، اشغالگری رژیم صهیونیستی قرار دارد که بهطور فعال مرتکب وحشیگری روزانه میشود.
در حال حاضر جنایتهای رژیم صهیونیستی همچنان رو به افزایش است و آشکارا توافق آتشبس ژانویه ۲۰۲۵ (دی ۱۴۰۳) را نقض میکند.
در این میان، قوانین بینالمللی با مصونیت از مجازات نادیده گرفته میشود، در حالی که دولتها و نهادهایی که ادعای حمایت از حقوق بشر را دارند، همچنان از اشغالگران محافظت میکنند، آن را با سلاح، منابع و سود تجاری تغذیه میکنند و کسانی را که جرات صحبت کردن دارند، بدنام میکنند.
در ماههای گذشته، رژیم صهیونیستی و اربابان آمریکایی آن، کارزار نابودی خود را در غزه تشدید کردهاند، به این امید که مقاومت فلسطینیان را در برابر آپارتایدِ برتریطلب برای همیشه سرکوب کنند.
رژیم صهیونیستی و آمریکا پس از آنکه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) به هیچ یک از اهداف خود دست نیافتند، متحدان مقاومت فلسطین و کمکهای نظامی که به آن ارائه میدادند را مقصر دانستند.
آنها بر اساس این ادعا که بدون کمک خارجی، مقاومت فلسطین از بین میرود و دیگر وجود نخواهد داشت، شروع به هدف قرار دادن این متحدان کردند.
از قضا، این رژیم صهیونیستی است که از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۴۸، بدون تزریق گسترده و مداوم سرمایه مالی، نظامی و دیپلماتیک غرب، نمیتوانست از نظر اقتصادی یا نظامی دوام بیاورد.
در واقع، رژیم صهیونیستی امروز نمیتواند بدون چنین سطوح عظیمی از کمک و حمایت خارجی، که بدون آن مستعمرهنشینان در عرض چند ماه فرو میپاشیدند، زنده بماند.
این حقیقت در طول سال گذشته آشکارتر شد و رژیم صهیونیستی را بهعنوان یک قدرت نظامی که تنها دستاوردش نسلکشی علیه جمعیت غیرنظامی است، آشکار کرد.
این رژیم برای دستیابی به اهداف خود، به سطح عظیمی از کمکهای نظامی و اطلاعاتی آمریکا و اتحادیه اروپا متکی بوده است.
هدف استراتژی آمریکا و رژیم صهیونیستی، زدودن شکستهای نظامی عظیمی است که صهیونیستها از زمان آغاز عملیات طوفانالاقصی متحمل شدهاند.
در همین حال، رژیم صهیونیستی با حمایت کامل آمریکا و اتحادیه اروپا کشتار جمعی و گرسنگی دادن به فلسطینیها را در شمال غزه تشدید کرده و قتلعامها و حملات نظامی و تجاوزات شهرکنشینان به شهرها و شهرستانهای کرانه باختری را تشدید کرده است.
آمریکا و رژیم صهیونیستی درصدد از میان بردن مقاومت مردم فلسطین هستند؛ جای تعجب نیست که جهل و امتناع آنها از درس گرفتن از تاریخ مقاومت فلسطین در برابر استعمار صهیونیستی به همان اندازه سرسختانه است.
در واقع، از سال ۱۸۸۲ و ادامه در طول دهه ۱۸۹۰، مقاومت دهقانان فلسطینی تمام مستعمرات یهودی را هدف قرار داد تا جایی که بهندرت مستعمره یهودی وجود داشت که با دهقانان بومی فلسطینی درگیر نشده باشد.
این واقعیت که مقاومت فلسطینیان از آن زمان تاکنون، اغلب نهتنها بدون حمایت خارجی، بلکه با وجود افزایش چشمگیر کمیت و کیفیت حمایت خارجی از اشغالگران صهیونیست، ادامه یافته است، این استراتژیستها را از این تصور نژادپرستانه که ستم بر فلسطینیان را انگیزه واقعی مقاومت آنها میداند، مبرا نمیکند.
برخلاف مردم فلسطین، استعمارگران صهیونیستی، از پایان قرن نوزدهم، همواره از حمایت همه کشورهای استعمارگر اروپایی و امپراتوری آمریکا در سرکوب هرگونه مقاومت در برابر استعمار و آپارتاید یهودی برخوردار بودهاند.
انتهای پیام/