صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

فراخوان رئیس عدلیه به اصحاب رسانه

صفحات داخلی

صدرنشینی انگلیس در بحران جرایم با چاقو؛ کودکان و نوجوانان قربانیان بزرگ

۰۷ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۹:۳۸:۴۲
کد خبر: ۴۸۴۸۶۶۳
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
بحران چاقوکشی در انگلیس، یک سال پس از حادثه مرگ‌بار در ساوت‌پورت که ناآرامی‌های سراسری را در این کشور رقم زد، همچنان در سیر صعودی پیش می‌رود.

تشدید فزاینده بحران جرایم با چاقو در سال‌های اخیر، انگلیس را با چالش‌های جدی مواجه کرده است؛ این در حالی است که اقدام‌های انجام‌شده در این رابطه نتوانسته است تاثیری بر کاهش روند فزاینده یادشده داشته باشد.

چاقوکشی همچنان در انگلیس قربانی می‌گیرد

حادثه چاقوکشی در لندن، پایتخت انگلیس در روز دوشنبه، به کشته شدن ۲ مرد ۵۸ و ۲۷ ساله منجر شد؛ یک مرد دیگر نیز بر اثر شدت جراحت‌ها در وضعیت تهدیدکننده زندگی در در بیمارستان بستری است.

پلیس متروپولیتن، اعلام کرد که یک مرد حدودا ۳۰ ساله را در رابطه با این حادثه بازداشت کرده است که اکنون در بیمارستان بستری است.

 

انگلیس؛ صدرنشین فهرست کشوری با بیشترین تعداد چاقوکشی

به گزارش reolink، انگلیس در صدر همه کشور‌های دیگر در زمینه جرایم خشونت‌آمیز با چاقو قرار دارد.

بررسی همه‌گیری جرایم چاقوکشی انگلیس نشان می‌دهد که این کشور با بحران مداوم جرایم چاقوکشی مواجه است و پلیس روزانه به‌طور متوسط ۲۸۲ جرم مرتبط با چاقو را ثبت می‌کند.

این به معنای نسبت جرایم خشونت‌آمیز (VCR) ۸.۴ حادثه به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ساکن در سال است و جرایم چاقوکشی ۱۲ درصد از کل جرایم خشونت‌آمیز را تشکیل می‌دهد.

در عین حال، هر ۱۷ ساعت یک چاقوکشی منجر به مرگ در سراسر انگلیس رخ می‌دهد؛ نوجوانان (۱۵ تا ۱۹ سال) با بالاترین خطر مواجه هستند و ۴ برابر بیشتر از بزرگسالان ۳۰ تا ۴۴ ساله در معرض چاقو خوردن قرار دارند.

مناطق شهری ۷۸ درصد از این حادثه‌ها را به خود اختصاص می‌دهند؛ جرایم چاقوکشی در آخر هفته‌ها در مقایسه با روز‌های هفته ۳۲ درصد افزایش می‌یابد و در ماه‌های تابستان (ژوئن تا آگوست) ۲۸ درصد چاقوکشی بیشتر از دوره زمستان ثبت می‌شود.

در حالی که جرایم کلی چاقو از سال ۲۰۲۱ حدود ۹ درصد کاهش یافته است، جرایم چاقوکشی مربوط به جوانان زیر ۱۶ سال ۱۴ درصد افزایش یافته است؛ داده‌های بیمارستان نشان می‌دهد که ۴۲ درصد از قربانیان چاقو حادثه‌ها را به پلیس گزارش نمی‌دهند و همین امر سبب کاهش آمار‌های رسمی درباره این بحران شده است.

خشونت با چاقو در انگلیس در مراکز شهری خاصی متمرکز است و ۱۰ شهر برتر با بیشترین چاقوکشی در این کشور نرخ‌های نگران‌کننده‌ای را نشان می‌دهند:

لندن با ۱۴ هزار و ۵۷۷ مورد جرم سالانه با چاقو شاهد نرخی تقریبا ۲ برابر میانگین ملی است؛ پایتخت انگلیس به‌طور متوسط روزانه ۴۰ مورد جرم با چاقو را شاهد است که ۳ تا ۴ مورد آن نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.

منچستر با ۳ هزار و ۸۴۲ مورد حادثه چاقوکشی در سال پس از لندن قرار دارد؛ عمده چاقوکشی‌ها در این شهر در مناطق تفریحی رخ می‌دهند.

بیرمنگام سالانه ۳ هزار و ۲۱۵ مورد جرم چاقوکشی را ثبت می‌کند؛ پلیس بیرمنگام از افزایش حادثه‌های چاقوکشی در نزدیکی مراکز حمل‌ونقل در ساعات شلوغی خبر می‌دهد.

لیورپول با ۲ هزار و ۸۷۶ مورد جرایم چاقوکشی در سال، دیگر شهر خطرناک انگلیس از این نظر است؛ جرایم جوانان و خشونت‌های مکرر گروه‌های تبهکار از اصلی‌ترین دلایل نرخ بالای چاقوکشی در این شهر هستند.

شفیلد سالانه هزار و ۹۴۳ مورد جرم با چاقو را گزارش می‌کند؛ درگیری میان باند‌های جنایت‌کار بر سر قلمرو از دلایل اصلی جرایم با چاقو در این شهر است؛ در عین حال، افزایش حادثه‌های مربوط به خشونت خانگی و خشونت در مدرسه‌ها، در افزایش جرایم با چاقو در شفیلد نقش داشته‌اند.

ناتینگهام، لیدز، بریستول، گلاسگو و لستر نیز دیگر شهر‌های انگلیس هستند که از بحران جرایم جدی با چاقو رنج می‌برند.

مشکل مرگ‌بار چاقو در لندن

به گزارش دویچه وله، جرایم چاقو در میان جوانان انگلیس رو به افزایش است.

انگلیس اکنون شاهد بیش از ۵۰ هزار حمله چاقو در سال است، آماری که کارشناسان را نگران می‌کند.

لندن به تنهایی بیشتر از کل آلمان تعداد حادثه‌های مرتبط با چاقو را به‌صورت سالانه ثبت می‌کند؛ در عین حال، رسانه‌های اجتماعی پر از ویدیو‌هایی است که نبرد بین باند‌های رقیب و جوانان انفرادی را نشان می‌دهد که با قمه، شمشیر یا چاقوی آشپزخانه می‌جنگند.

دسترسی آسان و نگهداری گسترده چاقو در انگلیس، چرخه معیوبی از نگهداری سلاح و خشونت ایجاد کرده است؛ این مشکل چیز جدیدی نیست و قانون‌گذاران انگلیس بار‌ها سعی کرده‌اند با ممنوعیت‌ها، مجازات‌های شدید و سرکوب توسط پلیس با جرایم چاقوکشی مبارزه کنند.

این در حالی است که کارشناسان و مددکاران اجتماعی می‌گویند که قوانین سختگیرانه‌تر کافی نیستند؛ آن‌ها می‌گویند تنها ترکیبی از این تلاش‌ها می‌تواند جایگزینی برای خشونت و جرم برای جوانان انگلیس فراهم کند و خشونت با چاقو فقط یک مسئله امنیت عمومی نیست، بلکه یک مشکل اجتماعی گسترده است.

 

عوامل موثر در نرخ بالای جرایم چاقوکشی در انگلیس

نرخ بالای جرایم چاقوکشی در انگلیس ناشی از مسائل اجتماعی ریشه‌دار است؛ استخدام افراد زیر سن قانونی توسط گروه‌های تبهکار افزایش یافته است، به‌طوری که سالانه بیش از ۱۲ هزار کودک توسط این گروه‌ها مورد سوءاستفاده قرار می‌دهند.

این جنایت‌کاران کودکان و نوجوانان را به چاقو مسلح می‌کنند.

محرومیت اقتصادی زمینه مساعدی برای خشونت ایجاد می‌کند؛ چالش‌های پلیسی، مشکل را پیچیده‌تر می‌کند.

روایت بازمانده جنایت چاقوکشی در ساوت‌پورت

در نهم مرداد ۱۴۰۳ خبر چاقوکشی مرگ‌بار در ساوت‌پورت انگلیس منتشر شد؛ بر اثر این چاقوکشی ۳ کودک کشته و بیش از ۱۰ نفر دیگر زخمی شدند.

 

این حادثه در ادامه با راه‌اندازی عامدانه کارزار اطلاعات نادرست به ناآرامی‌های ضدمهاجرتی در انگلیس منجر شد که آسیب‌پذیرترین افراد ازجمله مهاجران و اقلیت‌های قومی و مسلمانان را هدف خشونت‌های شدید قرار داد.

روداکوبانا، عامل ۱۷ ساله این چاقوکشی به حبس ابد محکوم شد و باید دست‌کم ۵۲ سال را قبل از آزادی در زندان بماند.

رئیس کمیته تحقیقات عمومی درباره این جنایت، چاقوکشی ساوت‌پورت را «یکی از فجیع‌ترین جنایت‌ها در تاریخ انگلیس» نامید.

به گزارش اسکای نیوز، یکی از دختران بازمانده حادثه چاقوکشی یادشده، می‌گوید که احساس خشم و اندوه می‌کند.

وی با تشریح مشاهدات خود از روز حادثه، گفت که اکنون کارزاری را برای قربانیان این حادثه راه‌اندازی کرده است؛ این بازمانده حادثه چاقوکشی در ساوت‌پورت گفت: حمل چاقو چندش آور است.

پیامد‌های حادثه چاقوکشی ساوت‌پورت در انگلیس

به گزارش تلگراف، یک سال پس از حادثه چاقوکشی در ساوت‌پورت، انگلیس همچنان شاهد پیامد‌های گسترده این حادثه است، در حالی که اقدام‌های موثر همچنان انجام نشده‌اند.

پیامد‌های حمله ساوت‌پورت بسیار فراتر از قربانیان و مناطق اطراف آن بوده است؛ پلیس، دستورالعمل‌های مجازات، مهاجرت، قوانین چاقو، آزادی بیان، حق اعتراض، همگی موضوع‌هایی هستند که از آن زمان در کانون توجه بوده‌اند.

با وجود گذشت یک سال از حادثه ساوت‌پورت و با وجود بیانیه‌ها و وعده‌های فراوان، هنوز چیزی عوض نشده است و زخم‌های آشکارشده درپی این حادثه هنوز التیام نیافته‌اند.

 

اعتراض‌های اخیر در مقابل ۲ مرکز ویژه بیماران روانی در انگلیس، نمونه‌های بارزی از داستان‌هایی هستند که می‌توان ریشه آن‌ها را مستقیما در ساوت‌پورت یافت.

هر زمان که شایعه‌ای آنلاین قبل از واکنش مقام‌های انگلیسی پخش می‌شود، یا کسی به دلیل انتشار مطلبی در رسانه‌های اجتماعی دستگیر می‌شود، یا یک اعتراض مسالمت‌آمیز تهدید می‌کند که به چیزی شوم‌تر تبدیل شود، می‌توان پژواک‌های هولناک این حمله را شنید.

مسجد‌ها هنوز کرکره‌ها را بر روی پنجره‌های خود دارند؛ کسب‌وکار‌ها و مشاغل مرتبط با کودکان، سطح پایین‌تری از تجارت را گزارش می‌دهند؛ بسیاری از باشگاه‌ها و کلاس‌های دیگر مربوط به نوجوانان، رویه‌های ایمنی خود را بررسی و برخی از آن‌ها را به‌طور کلی لغو کردند.

اگرچه قوانین ممنوعیت فروش چاقو‌ها در چارچوب ائتلاف مقابله با جرایم چاقوکشی تصویب شدند، اما چاقو‌ها همچنان خارج از کنترل هستند.

پاتریک گرین، مدیر اجرایی یک موسسه خیریه مربوط به جرایم چاقو، می‌گوید: یکی از مسائلی که ساوت‌پورت مطرح کرد، این است که دسترسی به چاقو برای مجرم چقدر آسان بوده است؛ این موضوع عمیقا نگران‌کننده است، زیرا می‌دانیم که این یک حادثه منفرد نیست؛ باید کار‌های بیشتری انجام شود؛ خرید چاقو برای یک فرد زیر ۱۸ سال هرگز آسان‌تر از الان نبوده است.

یکی دیگر از پیامد‌های چاقوکشی ساوت‌پورت، رویه تبدیل اعتراض‌های عمومی به ناآرامی‌های خشونت‌بار بود؛ فوران خشونت عمومی در اواخر جولای و اوایل آگوست سال گذشته (اواخر مرداد و اوایل شهریور ۱۴۰۳)، مخرب‌ترین ناآرامی‌ها را از زمان ناآرامی‌های سال ۲۰۱۱ در انگلیس رقم زد.

یک استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه ساسکس، در مقاله‌ای استدلال کرد که ناآرامی‌های ساوت‌پورت بیشتر با شورش‌های نژادی در ناتینگ هیل و ناتینگهام در سال ۱۹۵۸ مشترک است تا با شورش‌های سال ۲۰۱۱؛ اعتراض‌ها در پاسخ به ساوت‌پورت بیشتر حمله بود تا اعتراض سنتی.

اعتراض‌های اخیر در انگلیس نیز از نمونه ساوت‌پورت پیروی می‌کنند: اطلاعات به‌صورت آنلاین پخش و توسط گروه‌های راست‌گرای مختلف تشدید می‌شود و در نهایت به محل مورد نظر هجوم می‌آورند.

مدیر کارزار‌ها و ارتباطات «امید، نه نفرت»، معتقد است که راست افراطی با انجام قتل‌ها جسورتر شده است؛ به گفته وی، اعتراض‌های متعاقب حادثه ساوت‌پورت بروز و به اشتراک‌گذاری دیدگاه‌های نژادپرستانه را نسبت به گذشته تشدید کرد؛ این امر تاثیر غیرمستقیمی بر نژادپرستی روزمره و مداوم داشته است.

نگرانی‌ها در مورد جرایم چاقوکشی، مهاجرت، اعتراض و امنیت کودکان با ساوت‌پورت آغاز نشد؛ این حمله چنان وحشتناک بود که شکاف‌هایی را که از قبل در حال رشد بودند، آشکار کرد؛ مسلما هیچ جرم دیگری در خاطرات اخیر چنین تاثیر فاجعه‌باری بر نظم عمومی نداشته است.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *