تجاوز رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی و زیرساخت‌های غیرنظامی ایران؛ نقض آشکار قوانین بین‌المللی

رژیم صهیونیستی طی ۱۲ روز تجاوز به ایران، مراکز و زیرساخت‌های غیرنظامی را هدف قرار داده و تخریب کرد.

این درحالی است که این رژیم همواره مدعی بود که تنها مواضع نظامی را هدف قرار داده است.

اما تصاویر و گزارش‌های منتشرشده واقعیت دیگری را نشان می‌دهند که حاکی از تخریب مناطق مسکونی و زیرساخت‌های غیرنظامی است. 

رژیم صهیونیستی درحالی این نوع مراکز را هدف قرار داد که براساس قوانین بین‌المللی، حمله به مناطق مسکونی و زیرساخت‌های غیرنظامی ممنوع است، اما رژیم صهیونیستی که همواره قوانین را در عرصه‌های مختلف نقض کرده، هراسی از زیرپا گذاشتن قوانین در زمان تجاوز به ایران نداشت. 

حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی درطول درگیری‌های مسلحانه به‌طور عموم براساس حقوق بین‌الملل بشردوستانه (IHL) ممنوع است و می‌تواند جنایت جنگی محسوب شود. 

حقوق بین‌الملل بشردوستانه بر حفاظت از غیرنظامیان و اشیاء غیرنظامی، ازجمله زیرساخت‌های حیاتی برای بقای آن‌ها، تاکید دارد. 

حمله‌هایی که بدون تبعیض یا نامتناسب باشند و باعث آسیب بیش از حد به غیرنظامیان یا اشیاء غیرنظامی شوند نیز ممنوع است.

اصول کلیدی

اصل تمایز

طرفین درگیری باید بین غیرنظامیان و نظامیان و بین اشیاء غیرنظامی و اهداف نظامی تمایز قائل شوند.

اصل تناسب

حمله‌ها نباید باعث آسیب تصادفی بیش از حد به غیرنظامیان یا اشیاء غیرنظامی در رابطه با مزیت نظامی پیش‌بینی شده شوند.

اصل احتیاط

طرفین باید درطول عملیات نظامی به‌طور دائم مراقب باشند تا از جمعیت غیرنظامی و اشیاء غیرنظامی محافظت شود.

نمونه‌هایی از زیرساخت‌های غیرنظامی محافظت شده

خدمات ضروری: آب، برق، سیستم‌های بهداشتی و شبکه‌های ارتباطی.

بیمارستان‌ها و مراکز درمانی: این موارد به طور خاص تحت حقوق بین‌الملل بشردوستانه محافظت می‌شوند.

غذا و کشاورزی: مناطق کشاورزی، محصولات کشاورزی، دام و سیستم‌های آبیاری برای جلوگیری از گرسنگی محافظت می‌شوند. 

مسکن و مناطق مسکونی: این مناطق نیز به‌طور عموم تحت حمایت هستند. 

پیامد‌های حمله‌ها

جنایت‌های جنگی

حمله‌های نظام‌مند یا گسترده به زیرساخت‌های غیرنظامی می‌تواند جنایت جنگی محسوب شود، به‌ویژه زمانی که بدون تبعیض یا نامتناسب باشند.

بحران بشردوستانه

حمله‌ها به زیرساخت‌ها می‌تواند با ایجاد اختلال در خدمات ضروری و جلوگیری از دسترسی به مایحتاج اولیه مانند غذا، آب و مراقبت‌های بهداشتی، به بحران‌های شدید بشردوستانه منجر شود.

پاسخگویی

افرادی که دستور حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی را می‌دهند یا آن را اجرا می‌کنند، می‌توانند در قبال اقدام‌های خود پاسخگو باشند.

در اصل، حقوق بین‌الملل بشردوستانه محدودیت‌های سختگیرانه‌ای را برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های غیرنظامی وضع می‌کند تا از غیرنظامیان محافظت کند و بقای آن‌ها را در طول درگیری مسلحانه تضمین کند.

انتهای پیام/