نویسنده فلسطینی: ترور سیاست ثابت رژیم جنایتکار صهیونیستی است
محمد البحیصی، نویسنده و پژوهشگر مطرح فلسطینی در گفتوگو با میزان، گفت که تاریخ جنبش صهیونیستی مملو از ترور کسانی است که آنها را تهدیدی برای موجودیت خود میبینند؛ اکنون نیز همین سناریو در ایران اسلامی تکرار میشود؛ این سیاست ثابت این رژیم جنایتکار است و با وجود اطمینان از اینکه شهادت رهبران تنها بر استقامت و ازخودگذشتگی مقاومت میافزاید، از آن دست برنمیدارد.
مشروح مصاحبه به شرح زیر است:
در طول عمر موقت این رژیم، همواره با بحران وجودی دستوپنجه نرم کرده است و این طبیعی است؛ چرا که این رژیم با زور اسلحه و تصمیمهای غرب و در چارچوب پروژه صهیونیستی که ترکیبی از مافیای غرب، فراماسونری و صهیونیسم یهودی است، در فلسطین مستقر شد، فلسطین را پایگاهی برای تحقق اهداف توسعهطلبانه خود در منطقه قرار دادند.
از همین رو، این رژیم و متحدان غربیاش همواره در تلاش برای ضربه زدن به عناصر قدرت و اقتدار در کشورهای اسلامی هستند؛ همانگونه که اکنون علیه جمهوری اسلامی ایران عمل میکنند؛ به همین دلیل، از هیچ عمل خلاف قوانین بینالمللی ابایی ندارند و پوشش سیاسی، نظامی و اقتصادی خود را از آمریکا و دستنشاندگان غربیاش تضمین کردهاند.
تاریخ جنبش صهیونیستی مملو از ترور کسانی است که آنها را تهدیدی برای موجودیت خود میبینند؛ آنها این اقدامها را بهعنوان تضعیف توان دشمن و جلوگیری از بهرهبرداری از وجود و تجربه این افراد توجیه میکنند.
این همان چیزی است که جهان بهصورت متمرکز و گسترده در طول جنگ نسلکشی که رژیم صهیونیستی علیه غزه، فلسطین و لبنان به راه انداخته شاهد بوده است؛ ترورهای آنها شخصیتهای مقاومت، بهویژه سیدحسن نصرالله و یارانش در حزبالله و همچنین فرمانده، اسماعیل هنیه و یحیی السنوار و یارانشان را دربرگرفته است؛ اکنون نیز همین سناریو در ایران اسلامی تکرار میشود.
این سیاست ثابت این رژیم جنایتکار است و با وجود اطمینان از اینکه شهادت رهبران تنها بر استقامت و ازخودگذشتگی مقاومت میافزاید، از آن دست برنمیدارد.
پرسش: رژیم صهیونیستی ادعا میکند که هدفش متوقف کردن برنامه هستهای و موشکی ایران است، اما بهوضوح بیمارستانها، زیرساختها، رسانهها و تعداد زیادی از کودکان و زنان را هدف قرار میدهد؛ چگونه میتوان این تناقض را توضیح داد؟ یا دقیقتر بگوییم، هدف واقعی از این اقدامات چیست؟
البحیصی: دشمن اهدافی چندوجهی را دنبال میکند که برخی آشکار و برخی پنهان هستند؛ آنها از اهداف آشکار بهعنوان بهانهای برای جنایت و تجاوز خود استفاده میکنند تا به اهداف پنهانشان برسند؛ در مسیر تحقق این اهداف، این رژیم تمام قوانین و عرفهای بینالمللی جنگ را زیر پا میگذارد، چون مطمئن است که مورد بازخواست و محاکمه قرار نخواهد گرفت.
هرگاه در رسیدن به اهدافش شکست بخورد، به هدفگیری اماکن غیرنظامی، زیرساختها و کشتن مردان، زنان و کودکان روی میآورد؛ دلیل آن این است که اولا آنها معتقدند زنان، مردان و کودکان غیرنظامی، تهدیدی برای آینده هستند، زنانی که فرزندان جدید به دنیا میآورند و کودکانی که فردا به رزمنده تبدیل میشوند.
براساس سیاست «ضربه پیشدستانه» در فرهنگ صهیونیستی، کشتن این افراد ضروری است؛ دوم اینکه دشمن با جنایت علیه زنان و کودکان میخواهد افکار عمومی را تحت فشار قرار دهد تا روحیه جبهه مقاومت را تضعیف کند؛ و سوم اینکه آنها غیرنظامیان را حامیان اصلی مقاومت میدانند که عوامل پیروزی را فراهم میکنند؛ بنابراین، با هدفگیری این حامیان، تصور میکنند میتوانند شکافی بین مقاومت و مردم ایجاد کنند، مثلا بین نیروهای مسلح ایران و مردم ایران.
اما حقیقت این است که معمولا نتیجه، برعکس انتظارات دشمن است؛ همانگونه که دیدیم حمایت مردمی در غزه و لبنان نهتنها کاهش نیافت، بلکه محکمتر و مصممتر شد؛ این دقیقا همان چیزی است که در ایران نیز در جریان این مقابله شاهد آن هستیم.
پرسش: ترور فعالان، مسئولان سیاسی و نظامی در کشورهای مختلف، بهویژه مخالفان و منتقدان، برای بیش از هفت دهه از ابزارهای اصلی رژیم صهیونیستی و دستگاههای امنیتی آن بوده است؛ چرا این رژیم به ترور بهعنوان یک ابزار متکی است؟ و چگونه این تروریسم دولتی سازمانیافته را تحلیل میکنید؟
البحیصی: همانگونه که در پاسخ به سوال اول گفتم، دشمن، شخصیتهای ترورشده را نمادهای ملی میداند که الهامبخش تودههای مردم، بهویژه جوانان هستند؛ آنها تصور میکنند که با ترور این شخصیتها میتوانند خلأیی در ساختار رهبری و فضای آگاهی ایجاد کنند که منجر به تضعیف جبهه مقاومت و ترویج ترس در میان آنها شود.
در مقابل، آنها میخواهند با این اقدامها به مخاطبان داخلی خود پیام بفرستند و تصویری از قدرت و برتری خود نشان دهند تا شاید روحیه فروپاشیده خود را تقویت کنند و از فروپاشی جبههای که هیچ درکی از جهاد و شهادت در راه خدا ندارد، جلوگیری کنند.
اما تاریخ و واقعیت جنگها با این دشمن ثابت کرده است که شهادت بزرگان، نهتنها حضور آنها را در زندگی امت اسلامی کمرنگ نمیکند، بلکه تاثیرشان را بیشتر میسازد، زیرا عزت و کرامت این امت، تنها با جهاد و شهادت استمرار مییابد؛ خونهای پاکی که در راه آزادی میهنها ریخته میشود، همواره در وجدان ملتها زنده خواهد ماند.
انتهای پیام/