ویژه‌نامه «روزگار تباهِ کشف حجاب» منتشر شد
در توضیح این ویژه‌نامه آمده است: درست از ۱۷ دی ۱۳۱۴، وقتی قانون کشف حجاب به دستور رضاخان رسماً به اجرا گذاشته شد، نقشه اسارت زنان کلید خورد؛ براساس اسناد، شواهد و روایت‌های تاریخی، این طرح نه تنها آزادی را برای زنان ایرانی به ارمغان نیاورد، بلکه با راندن آن‌ها به پستوی خانه، باعث اسارت زنان شد. بدین ترتیب، تا مدت‌های مدید بانوان ایرانی که حاضر به کنار گذاشتن حجاب خود نبودند در خانه حبس شدند، بسیاری از دختران جوان از تحصیل محروم گشتند و بخش اعظم جمعیت زنان از کلیه فعالیت‌های اجتماعی به دور ماندند.
از همین رو است که امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی تعبیر «روزگار تباه» را برای توصیف این دوران یاد می‌کنند و می‌فرمایند: «قلم‌های مسموم خطاکار و گفتار گویندگان بی‌فرهنگ در این نیم قرن سیاه اسارت‌بار عصر ننگین پهلوی، زن را به منزله کالایی خواستند درآورند... هر کس بخواهد شمه‌ای از آن جنایات مطلع شود، به روزنامه‌ها و مجله‌ها و ... زمان رضاخان از "روزگار تباه کشف حجاب" الزامی به بعد مراجعه کند، و از مجالس و محافل و مراکز فساد آن زمان سراغ بگیرد...» *
در ویژه‌نامه «روزگار تباه کشف حجاب» حسام‌الدین آشنا و محمدحسن رجبی دوانی طی یادداشت‌هایی با عناوین «شکست سیاست کشف حجاب در دوران رضاخان» و «آزادی؛ قربانیِ سیاست کشف حجاب رضاخانی» به تبیین نتایج سیاست کشف حجاب می‌پردازند. «اهداف پنج‌گانه رضا خان از کشف حجاب»، «مروری بر مبارزات روحانیون علیه سیاست کشف حجاب رضاخانی» و «نتایج کشف حجاب؛ اسارت جایگزین آزادی»، از جمله دیگر مقالات این ویژه‌نامه است.
در ویژه‌نامه «روزگار تباهِ کشف حجاب» همچنین دکتر موسی حقانی در گفتگویی به شواهدی از سلب حقوق گسترده زنان در ماجرای کشف حجاب اشاره کرده است.
تصاویر و اسنادی از کشف حجاب و نیز خاطرات و روایت‌های افرادی همچون آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی، آیت‌الله مسعودی خمینی، حجت‌الاسلام فلسفی، آیت‌الله محمد یزدی، حمید سبزواری، حسین شاه‌حسینی و ... از «روزگار تباه کشف حجاب» بخش دیگری از این ویژه‌نامه است.