آیا نام ماه رمضان از اسما الهی است؟

ماه مبارک رمضان نهمین ماه قمرى است که بین دو ماه شعبان و شوال قرار گرفته است طبق برخی روایات آغاز سال قمری است و درباره آن از احکام و آداب آن در باب‌هاى طهارت، صلات، صوم، نکاح و حدود سخن به میان آورده شده است.

 وجه تسمیه رمضان

در اینکه رمضان عَلَم و اسم براى ماه است یا نامى از نامهاى خداى متعال، اختلاف وجود دارد، اما از نظر معنای لغوی رمضان باید اینطور گفت که چنانکه در ریشه آن نیز که آیا از «رَمْض» به سکون «م» به معناى بارانى که در پاییز مى‌بارد و باعث از بین رفتن گرد و غبار پاییزى مى‌گردد، گرفته شده یا از «رَمَض» به فتح «م» به معناى شدت گرماى پدید آمده از تابش خورشید اختلاف وجود دارد.

اما اگر رمضان را یکی از نام‌های خداوند بدانیم بطوری که شماری از احادیث شیعه و اهل سنّت به آن اشاره کرده‌اند؛ باید اینطور توضیح دهیم که در برخى روایات، رمضان از نام هاى خداوند متعال برشمرده شده است و از اطلاق عبارت رمضان بدون ماه مثل اینکه گفته شود: این رمضان است یا رمضان آمده است؛ نهى شده است و حتی اینچنین آورده شده است که هر که چنین بگوید، باید به عنوان کفّاره این سخن، صدقه بدهد و روزه بگیرد و به گفتن «ماه رمضان» با اضافه ماه به رمضان امر شده است. 

اما باید توجه داشت که این روایات، با مشکلات متعدّدی رو برو هستند، زیرا هم سند آنها مخدوش است و هم دلالتشان نارساست، با این توضیح که:

1. هیچ یک از روایات مورد اشاره، از نظر سند، معتبر نیستند.
2. با مراجعه به روایاتی که به شمارش نام‌های خداوند پرداخته‌اند، دیده می‌شود که چنین نامی در میان آنها نیست.
3. در بسیاری از روایاتی که از پیامبر (ص) و اهل بیت (علیهم السلام) نقل شده است، کلمه «رمضان» بدون آن که واژه «ماه» در اوّل آن باشد، به کار رفته است و بسیار بعید است که راویان، از پیش خود، مضاف را از همه این روایات، حذف کرده باشند.

انتهای پیام/