طرح اخراج پناهجویان به رواندا و نقش انگلیس در نقض حقوق بشر در آفریقا

خبرگزاری میزان - زندگی روزمره ساکنان به وسیله یک فاجعه انسانی و زیست محیطی در کنگو تقویت می‌شود؛ در مقابل پس زمینه جهانی سکوت کر کننده، کنگو  در حال حاضر یک بحران انسانی وحشتناک را تجربه می‌کند.

نزدیک به ۷ میلیون نفر در این کشور آواره داخلی شده و ۲۶ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. از هر سه کودک یک نفر از مدرسه خارج شده است، ده‌ها هزار غیرنظامی خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه می‌کنند که به‌عنوان ابزاری برای کنترل و تحقیر استفاده می‌شود.

در همین حال، کنگو دریافت کننده یکی از کم‌ترین بودجه‌های عملیات کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در سراسر جهان است.

استعمار غرب عامل بحران در کنگو

بحران بشردوستانه امروز در کنگو بدون دلیل و در خلأ ایجاد نشده و میراث ماندگار سرقت، خشونت و استثمار استعماری است؛ در جریان تجارت برده در اقیانوس اطلس، بیش از ۵ میلیون نفر از کنگو‌ها اسیر شدند، به قاره آمریکا منتقل شدند و به بردگی درآمدند.

نوادگان کسانی که از آدم‎ربایی و بردگی طفره می‌رفتند، وحشیگری پادشاه بلژیک را تحمل می‌کردند، این پادشاه با جمع‌آوری ثروت‌های عظیم از کار برده، مسئول مرگ بیش از ۱۰ میلیون مرد، زن و کودک کنگو بود.

قرار بود استقلال در دهه ۱۹۶۰ نقطه عطفی باشد؛ پاتریس لومومبا به صورت دموکراتیک براساس وعده کنگو آزاد انتخاب شد؛ لومومبا با تهدید منافع کشور‌های غربی که به دنبال استثمار این کشور بودند، در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ با حمایت آمریکا و بلژیک ترور شد.

برای مردم کنگو، استثمار استعماری هرگز پایان نیافت؛ امروزه جهان برای منابع طبیعی از جمله الماس، طلا، الوار، مس، نفت و گاز به کنگو متکی است؛ ۷۰ درصد کبالت جهان را تولید می‌کند، عنصری ضروری در هر باتری قابل شارژ لیتیوم یونی موجود در تلفن‌های همراه و لپ‎تاپ‌هایی که هر روز استفاده می‌شود.

این منابع عمدتا از سوی شرکت‌های خارجی کنترل می‌شود که از منابعی سود می‌برند که باید در اختیار مردم کنگو باشد.

دلیلی وجود دارد که کنگو در شاخص توسعه انسانی رتبه ۱۷۹ از ۱۹۱ را به خود اختصاص داده است اما دلیل آن این نیست که این کشور منابع کافی ندارد بلکه به این دلیل است که این منابع در جهت طمع شرکت‌های خارجی استخراج می‌شوند.

برای چندین دهه، غیرنظامیان بهای سنگینی را پرداخته‎اند، به‌ویژه در مناطق شرقی ایتوری، کیوو شمالی جنوبی.

نقش رواندا در بحران کنگو

مقامات کنگو بار‌ها رواندا را به غارت منابع طبیعی کشورشان متهم کرده‌اند؛ نیکلاس کزادی، وزیر دارایی کنگو در مصاحبه‌ای با فایننشال تایمز گفت که کیگالی در سال ۲۰۲۲ یک میلیارد دلار طلا، قلع، تانتالم و تنگستن صادر کرد، علیرغم داشتن تعداد کمی از ذخایر معدنی خود.

سازمان ملل قبلا نحوه قاچاق مواد معدنی استخراج شده در کنگو به رواندا را ثبت کرده که در آنجا به‌عنوان تولید محلی برچسب‌گذاری شده است.

طرح مهاجرتی با رواندا و نادیده گرفتن نقض حقوق بشر از سوی انگلیس

در حالی که برخی کشور‌ها این اقدام رواندا را محکوم کرده‎اند، دولت انگلیس از انجام این کار خودداری می‌کند.

چرا انگلیس این کار را می‌کند، در حالی که به رسمیت شناختن این نقض حقوق بشر، غیرقانونی بودن سیاست شاخص آن را آشکار می‌کند؛ اخراج پناهجویان به رواندا؟

دولت انگلیس با تداوم این سیاست در مواجهه با احکام دادگاه، تنها نسبت به افرادی که جان خود را برای رسیدن به مکان امن به خطر می‌اندازند، تحقیر نمی‌کند. فعالانه آن‌ها را در معرض خطر آزار و اذیت قرار می‌دهد.

انگلیس نقش عظیمی در ایجاد شرایط برای خشونت، تبعیض و نقض حقوق بشر در کنگو و در واقع جنوب جهانی ایفا کرده است؛ دولت این کشور باید مسئولیت خود را برای جبرا - نه تشدید- این آسیب استعماری بشناسد. این دستکم به معنای انجام تعهدات بین‌المللی خود در قبال پناهندگان و حق آن‌ها برای زندگی در امنیت و آرامش است.

در واقع، مقامات انگلیس مسئولیت دارند که به نام استعمارزدایی، دولت خود را تحت فشار قرار دهند تا این کار را انجام دهد؛ بسیاری از منابعی که انگلیس از آنها بهره می‌برد به بهره‌برداری کنگو وابسته است. حداقل کاری که انگلیس می‌تواند انجام دهد، ایجاد تغییر است.

بسیاری از کسانی که در موقعیت‌های قدرت و نفوذ در انگلیس قرار دارند وانمود می‌کنند که گویا بحران و رنج مردم در جنوب جهانی اهمیتی ندارد؛ هر زمان که بحرانی وجود داشته باشد، اگر در آفریقا باشد، نادیده گرفته می‌شود.

کنگو تا چه حد باید خشونت، مرگ و آوارگی را تحمل کنند تا جامعه بین‎المللی بیدار شود و دست به اقدام بزند؟ مردم کنگو شایسته زندگی در صلح، عدالت و آزادی هستند و انگلیس دیگر نمی‌تواند صدای آن‌ها را نادیده بگیرد.

انتهای پیام/