چون جامه که بر قامت زیبا بنشیند/مهر تو به دلهای مصفا بنشیند

حجت الاسلام و المسلمین قربان کریمی کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی گفت: امام علی النقی(ع) در ذی الحجه سال 212 هجری قمری در اطراف مدینه متولد شدند که پدرشان امام جواد (ع) و مادرشان بانوی بزرگواری به نام سمانه بودند.

وی ادامه داد: مشهور ترین لقب های امام دهم (ع)، هادی و نقی است و به آن حضرت ابوالحسن ثالث نیز گفته می شود و این کنیه نیز از این جهت به ایشان داده شده چون نام پسرشان حسن بوده است.

وی تصریح کرد: امام هادی(ع) در سال 220 هجری قمری و پس از شهادت پدرشان امام جواد(ع) در حالی که 8 سال داشتند بر مسند امامت می نشینند به این معنا که پس امام نهم در بین امامان خردسال ترین امام به شمار می رود.

این کارشناس علوم قرآنی در ادامه صحبت های خود یادآور شد: مدت امامت امام دهم حدود 33 سال و عمرشان 41 سال بوده است. این امام بزرگوار در سامرا و در سال 254 هجری قمری به شهادت می رسند.

وی اظهار کرد: به طور کلی امام هادی(ع) از زمان ولادت تا شهادتشان با 6 خلیفه هم دوره بوده که نخستین خلیفه معتصم بوده که امام جواد(ع) را به شهادت رسانده است.

حجت الاسلام و المسلمین کریمی همچنین افزود: متوکل نیز یکی دیگر از خلیفه های عباسی بوده است که اهل بیت (ع) را بسیار مورد آزار و اذیت قرار می داد.

وی یادآور شد: همچنین آخرین خلیفه معتز پسر متوکل بوده است که امام علی النقی(ع) را به شهادت می رساند.

این کارشناس علوم قرآنی با اشاره به شرایط اجتماعی و سیاسی دوره امامت امام دهم(ع) توضیح داد: حکومت عباسیان در دوره امام هادی(ع) رو به زوال بوده است و همچنین خوشگذرانی ها و هوسرانی های درباریان نیز بسیار نمایان بوده است.

وی خاطرنشان کرد: گسترش بیش از اندازه ظلم و بیداد، گسترش نهضت های علوی به منظور مقابله با دستگاه خلافت و سرکوب آنها از سوی این دستگاه از دیگر رویدادهای اجتماعی و سیاسی دوره امامت امام دهم(ع) به شمار می رود.