روز جهانی صلح؛ پایان چرخه خشونت یا تداوم بحران؟

بنابر گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، روز جهانی صلح در ۲۱ سپتامبر (۳۰ شهریور) هر سال یادآور این اصل بنیادین است که جامعه‌ی بشری بدون پایان دادن به جنگ و خشونت، امکان دستیابی به توسعه، عدالت و کرامت انسانی را نخواهد داشت. سازمان ملل این روز را با هدف توقف درگیری‌ها حتی برای یک روز و ترویج فرهنگ صلح و همزیستی به رسمیت شناخته است، اما در برخی مناطق جهان، از جمله مناطقی در خاورمیانه، اهمیت این روز بسیار فراتر از یک مناسبت نمادین است. دهه‌ها جنگ، فعالیت گروه‌های مسلح، بحران‌های آوارگی، فقر و بی‌عدالتی، شرایطی را پدید آورده که صلح نه تنها یک آرزو بلکه ضرورتی حیاتی برای بقا و زندگی انسانی محسوب می‌شود.

زانا صادقی، کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل نوشت: جنگ‌ها و درگیری‌های مسلحانه نه تنها جان انسان‌ها را می‌گیرند، بلکه زیرساخت‌ها را نابود کرده و فرصت‌های توسعه را از بین می‌برند.

یکی از جدی‌ترین معضلات انسانی پدیده‌ی کودک‌سربازی است. گزارش‌های متعدد نهاد‌های حقوق بشری نشان می‌دهد که گروه‌هایی همچون پاک، پژاک/پ.ک.ک و برخی گروه‌های دیگر با روش‌های مختلف، نوجوانان و کودکان را جذب صفوف خود می‌کنند.

این کودکان از تحصیل محروم می‌شوند و با خشونت، آموزش‌های نظامی و محیط‌های پرخطر مواجه می‌گردند. از نظر روانی، کودک‌سربازی منجر به آسیب‌های جدی مانند افسردگی، اضطراب و بی‌اعتمادی به جامعه می‌شود. همچنین، از نظر حقوق بین‌الملل، استفاده از کودکان در مخاصمات مسلحانه نقض آشکار کنوانسیون حقوق کودک و اساسنامه رم دادگاه کیفری بین‌المللی است.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که آموزش صلح بهترین ابزار برای جلوگیری از تداوم چرخه‌ی خشونت است.

روز جهانی صلح یادآوری می‌کند که برای ایجاد صلح واقعی باید به مسائل بنیادی مانند دسترسی به آموزش و بهداشت،و... توجه شود.  

کشور‌هایی که تجربه‌ی خشونت‌های طولانی داشته‌اند، نشان داده‌اند که بازسازی اجتماعی تنها از مسیر آموزش صلح و مشارکت جامعه امکان‌پذیر است. در آفریقای جنوبی، پس از پایان آپارتاید، کمیسیون حقیقت و آشتی با تأکید بر گفت‌و‌گو به بازسازی جامعه کمک کرد. در رواندا هم پس از نسل‌کشی، آموزش صلح و بازپروری کودکان سرباز نقش مهمی در بازگشت ثبات ایفا کرد.

برای تحقق صلح پایدار، مجموعه‌ای از اقدامات همزمان باید انجام گیرد. توقف فوری جذب کودکان در گروه‌های مسلح و پاسخگو کردن ناقضان حقوق بشر؛ سرمایه‌گذاری در آموزش صلح و مهارت‌های زندگی برای کودکان و نوجوانان؛ توسعه اقتصادی و رفع محرومیت به‌عنوان بستر عدالت اجتماعی و تقویت رسانه‌ها  برای آگاهی‌بخشی و مبارزه با خشونت.

انتهای پیام/