70 روز تا جام جهانی؛ اسلحه‌ها زمین، همه یک‌صدا برای سربلندی ایران
خبرگزاری میزان - تیم ملی فوتبال ایران در راه رسیدن به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و طی ۳ سال اخیر حواشی و اتفاقات بسیار زیادی را به خود دید. در این مدت فدراسیون فوتبال تغییرات خیلی زیادی داشت و مهدی تاج، حیدر بهاروند، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و میرشاد ماجدی در مقاطعی بعنوان رئیس یا سرپرست در رأس کار بودند، ضمن اینکه نیمکت تیم ملی هم دستخوش تغییرات زیادی بود؛ مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ ایران را با فراز و نشیب‌های زیادی هدایت کردند تا سرانجام ملی‌پوشان مسافر قطر شدند.
در این مدت فوتبال ایران درگیر پرونده شکایت مارک ویلموتس شد و بیش از ۵ میلیون دلار بدون هیچ منفعت و آورده‌ای از دست رفت. تیم ملی در زمان ویلموتس نتایج بسیار ضعیفی کسب کرد، در دوران اسکوچیچ هم که لحظه به لحظه حاشیه، دودستگی، بی برنامگی و دعوا پیرامون تیم ملی و فدراسیون وجود داشت و آرامش واژه‌ای ناآشنا برای فوتبال ملی بود. و اما حالا هدایت یوزهای ایرانی به کارلوس کی‌روش سپرده شده تا شاید مرد کهنه‌کار پرتغالی در این روزهای کم باقی‌مانده تا جام جهانی گره‌گشای مشکلات فعلی باشد.
حالا دقیقاً ۷۰ روز به سوت آغاز اولین مسابقه جام جهانی ۲۰۲۲ (دیدار قطر - اکوادور در روز ۲۹ آبان ۱۴۰۱) باقی مانده و تیم ملی در بهترین حالت 2 اردوی کوتاه مدت خواهد داشت که قرار نیست کمک چندانی به افزایش آمادگی ملی‌پوشان کند. کسب آمادگی و هماهنگی برای جام جهانی باید خیلی قبل تر از اینها اتفاق می‌افتاد که متاسفانه تمام فرصت‌ها در دعوای قدرت از دست رفت و حالا یک ملت مانده‌اند به امید قدرت‌نمایی تیم محبوبشان.
در تمام این مدت رسانه‌ها، کارشناسان و مردم منصف هرجا کم و کاستی بوده با صراحت و بدون لرزش انتقاد کرده‌اند و برایشان فرقی نداشته چه کسانی در فدراسیون یا تیم ملی حضور داشته‌اند. حال مهدی تاج فرصتی طلایی برای جبران اشتباهاتی که در دوران مدیریتش داشته، در اختیار دارد. او در بدو ورودش و همانطور که پیشتر قول داده بود برای تغییر سرمربی تیم ملی و بازگشت کی‌روش به تیم ملی تلاش کرد و حالا باید منتظر ماند و دید این ترکیب چه حرف‌هایی در قطر برای گفتن خواهد داشت.
روزی که کار ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ به پایان برسد (که امیدواریم حداقل مرحله یک هشتم پایانی باشد) و چند سال بعد که بخواهیم از عملکرد تیم ملی یاد کنیم اهمیتی ندارد چه کسی رئیس فدراسیون، سرمربی تیم ملی و حتی کاپیتان بوده است، تنها چیزی که برای تمام مردم کشور اهمیت دارد نام پرافتخار ایران و سربلندی پرچمش در مهم‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان و پربیننده ترین رویداد ورزشی کره خاکی است. در چنین شرایطی دعوا، دودستگی، سهم خواهی و غرور فقط تیم ملی را از از اهدافش دور می‌کند و این روزها وقت آن است تا اسلحه‌ها را زمین گذاشته و دست در دست یکدیگر تیم ملی را به جایگاهی درخور رساند.
انتهای پیام/