غزه؛ محل طولانی‌ترین محاصره قرن ۲۱

خبرگزاری میزان - ژوئن امسال، شانزدهمین سالگرد محاصره‌ای است که رژیم صهیونیستی در ژوئن ۲۰۰۷ بر نوار غزه تحمیل کرد، که از سوی بسیاری از نهاد‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ غیرقانونی تلقی شد.

یک نسل کامل از فلسطینی‌ها که در غزه به دنیا آمده و بزرگ شده‌اند، هیچ واقعیت دیگری جز این واقعیت را تجربه نکرده‌اند؛ محاصره، بمباران‌های مکرر رژیم صهیونیستی و محدودیت‌هایی در جنبه‌های حیاتی زندگی مانند سفر، مراقبت‌های بهداشتی، گردهمایی‌های خانوادگی و دسترسی به حقوق اولیه بشر.

با وجود اینکه محاصره به عنوان شکل غیرقانونی مجازات دسته جمعی اعلام شده است، همچنان به عنوان یک سیاست ادامه دارد؛ فلسطینی‌های غزه که بسیاری از آن‌ها پس از اجرای محاصره به دنیا آمده‌اند، تمام زندگی خود را در شرایط انزوا و فقر سپری کرده‌اند.

از زمانی که رژیم صهیونیستی و متحدانش این محاصره را در سال ۲۰۰۷ اعمال کردند، ماهیت آن از نظر مقیاس و شدت تغییر کرده است.

محاصره بخشی دائم از سرنوشت ساکنان غزه

پس از ۱۶ سال نوسان در شدت آن، به نظر می‌رسد که محاصره به یک جنبه دائمی از سرنوشت غزه تبدیل شده است.

با وجود کاهش متناوب محاصره در برخی مقاطع، اما محاصره همچنان چارچوب غالب شکل‌دهنده روابط غزه با همسایگانش، به‌ویژه رژیم صهیونیستی است.

رژیم صهیونیستی بر حریم هوایی غزه، آبراه‎ها، گذرگاه‌های زمینی، عناصر کلیدی اقتصادی و ثبت جمعیت غزه کنترل دارد.

پس از ۱۶ سال نوسان در شدت آن، به نظر می‌رسد که محاصره به یک جنبه به ظاهر دائمی از سرنوشت غزه تبدیل شده است. به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران صهیونیست، همراه با سران نهاد‌های امنیتی و اطلاعاتی، فاقد هرگونه برنامه اساسی برای غزه به جز مدیریت محاصره و درگیر شدن در حملات دوره‌ای هستند.

دستور کار جنگ اقتصادی و جدایی

بر اساس یک سند از کابینه رژیم صهیونیستی که از سوی نهاد‌های حقوق بشری افشا شده، این رژیم و متحدانش از محاصره غزه به عنوان ابزاری برای «جنگ اقتصادی» علیه جنبش حماس استفاده کرده‌اند.

این افشاگری که از طریق دعوی قضایی خواستار شفافیت بیشتر به دست آمده است، این سوالات را برانگیخته که محاصره نوعی مجازات دسته جمعی علیه فلسطینیان است و از هدف فرضی خود به عنوان یک اقدام امنیتی منحرف شده است.

مقامات صهیونیست آشکارا ابراز امیدواری کرده‌اند که شدت محدودیت‌ها، فلسطینی‌ها را وادار کند تا حماس را مجبور به تجدیدنظر در موضع خود در قبال این رژیم کنند.

این شکایت همچنین باعث شد که هماهنگ کننده فعالیت‌های دولتی در سرزمین‌ها (COGAT) سندی را در سال ۲۰۰۸ افشا کند که رویکرد رژیم صهیونیستی برای اجرای محاصره را تشریح می‌کرد؛ این سند تلاش کابینه رژیم صهیونیستی را برای محاسبه حداقل کالری دریافتی مورد نیاز فلسطینیان را تنها در حد جلوگیری از سوء‌تغذیه نشان می‌دهد، اقدامی که از سوی وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی تدوین شده است.

ارزیابی محاصره بعد از ۱۶ سال

به گزارش «newarab»،  فلسطینی‌ها به‌ ویژه اهل غزه، و حامیان آنها، محاصره ۱۶ سال بعد را چگونه می‌بینند؟

«احمد ابو ارتیمه»، روزنامه نگار و فعال صلح مستقر در غزه، می‌گوید که اهداف سیاسی محاصره، سرکوب و مجازات دسته جمعی مردم فلسطین بوده است؛ به نظر او، محاصره نتوانست به این اهداف دست یابد.

با این حال، محاصره به عنوان یک منفعت راهبردی برای رژیم صهیونیستی از طریق تکه تکه کردن نمایندگی فلسطینی‌ها عمل کرده است.

۱۶ سال از آغاز آن، محاصره باید به عنوان جنبه‌ای از کمپین‌های طولانی مدت پاکسازی و پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان شناخته شود.

«محمد شهاده»، نویسنده و روزنامه نگار پیشنهاد می‌کند که اهداف محاصره دو چیز بود؛ تحمیل مجازات دسته جمعی بر فلسطینیان غزه برای تضعیف اهداف و مقاومت آن‌ها و تداوم سیاست رژیم صهیونیستی برای جداسازی و انزوای غزه از کرانه باختری و سرزمین‌های خط سبز ۱۹۴۸.

انتهای پیام/