روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت/گزارش یونیسف درباره کودکان گرفتار در درگیری‌های مسلحانه

خبرگزاری میزان – کودکان بی گناه در سراسر جهان به شکل روزمره طعمه و قربانی اعمال تروریستی، خشونت، معلولیت و آدم ربایی می‌شوند.

۴ ژوئن به عنوان روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت و تجاوز نامیده شده است تا تاکیدی بر حقوق کودکان سراسر جهان و لزوم حمایت از آن‌ها در برابر حوادث خشونت آمیز، سوءاستفاده جنسی و ترور باشد.

ایده تعیین روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت و تجاوز از نشست اضطراری مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۹ آگوست ۱۹۸۲ سرچشمه گرفت؛ نشست مذکور بر حفاظت از کودکان فلسطینی و لبنانی در برابر تجاوز‌های رژیم صهیونیستی در طول جنگ لبنان متمرکز بود.

در پی برگزاری نشست مذکور و به منظور حمایت از حقوق کودکان لبنانی مجمع عمومی سازمان ملل تصمیم گرفت هر سال روز جهانی حمایت از کودکان قربانی تجاوز و خشونت را در چهارم ژوئن برگزار کند.

هدف از برگزاری سالانه روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت و تجاوز نگاهی دقیق به نقش دولت‌ها و افراد و سازمان‌ها در حمایت از حقوق کودکان و آگاهی بخشی درباره تاثیر‌های مخرب درگیری‌های مسلحانه بر زندگی کودکان است.

کودکان از بی گناه‌ترین قربانیان درد و رنج هستند؛ ضمن این که در سراسر جهان بسیاری از کودکان در مناطق درگیر جنگ و مناقشه زندگی می‌کنند.

بر اساس آمار‌های موجود ۵۳۶ میلیون کودک در کشور‌ها و مناطق متاثر از جنگ و بلایای زندگی می‌کنند؛ حدود ۵۰ میلیون کودک از خانه‌های خود آواره شده‎اند؛ شمار قابل توجهی از کودکان بر اثر خانواده‌های خود را از دست داده یا یتیم می‌شوند؛ و این عوامل آسیب پذیری آن‌ها در برابر خشونت و استثمار را افزایش داده است.

کودکانی که در سراسر جهان در شرایط جنگی زندگی می‌کنند هر روز با وحشت‌های وصف ناپذیری روبرو می‌شوند؛ آن‌ها هنگام خوابیدن در خانه یا بازی در بیرون، یادگیری در مدرسه یا دریافت مراقبت‌های پزشکی در بیمارستان‌ها ایمن نیستند؛ کودکان مذکور در مقیاس گسترده‌ای از کشتار و معلولیت، آدم ربایی و خشونت جنسی، تا حمله به مراکز آموزشی و بهداشتی و محرومیت از کمک‌های بشردوستانه که به شدت به آن نیاز دارند، گرفتار شده‎اند.

آزار عاطفی، جسمی، جنسی و ذهنی نیز برای میلیون‌ها کودک در سراسر جهان یک واقعیت است؛ تخمین زده می‌شود که سالانه ۲۰۰ میلیون کودک قربانی خشونت جنسی می‌شوند.

مواجهه با خشونت و جنگ در سنین پایین می‌تواند بر رشد کودکان تاثیر منفی گذاشته و تاثیرات سوء درازمدتی بر زندگی آنان داشته باشد.

بر اساس گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۲۴ هزار مورد جنایت شدید علیه کودکان در درگیری‌های مسلحانه گزارش شد؛ رایج‌ترین جنایات علیه کودکان شامل قتل، مثله کردن، استخدام برای جنگ و محرومیت از دسترسی به کمک‌های بشردوستانه بود.

بر اساس این گزارش، در مجموع ۲ هزار و ۵۱۵ کودک در سال ۲۰۲۱ کشته شده و ۵ هزار و ۵۵۵ کودک نیز در همین مدت از کار افتاده‎اند.

گزارش یونیسف درباره کودکان گرفتار در درگیری‌های مسلحانه در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۲ شامل داده‌های هشدار دهنده‌ای است:

۱۰۴ هزار و ۱۰۰ کودک کشته یا معلول شدند؛ بیش از دو سوم از این موارد بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ رخ داده اند؛ به طور متوسط سالانه ۱۰ هزار و ۵۰۰ کودک کشته یا معلول می‌شوند.

دستکم ۹۳ هزار کودک به استخدام گروه‌های مسلح درآمدند؛ بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، سازمان ملل استخدام و استفاده از ۸ هزار ۷۵۶ کودک را در سال تایید کرد.

بیش از ۲۵ هزار و ۷۰۰ کودک ربوده شدند؛ دو سوم موارد طی ۱۶ سال گذشته بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ با میانگین سالانه ۲ هزار و ۴۱۴ مورد رخ داده است؛ پسران سه چهارم این کودکان را تشکیل می‌دهند؛ با وجود این، دختران همچنان در معرض خطر ربوده شدن از جمله به منظور خشونت و استثمار جنسی هستند.

۱۴ هزار و ۲۰۰ کودک قربانی تجاوز جنسی شدند؛ میانگین سالانه ۸۹۰ کودک قربانی تجاوز جنسی می‌شوند؛ خشونت جنسی به طور نامتناسبی بر دختران تاثیر می‌گذارد؛ در ۵ سال گذشته در ۹۷ درصد موارد دختران قربانی شده‎اند.

۱۴ هزار و ۹۰۰ کودک از دسترسی به کمک‌های بشردوستانه محروم هستند؛ حدود ۸۰ درصد از حوادث در ۵ سال گذشته رخ داده است.

بیش از ۱۳ هزار و ۹۰۰ مدرسه و بیمارستان ویران شد؛ تقریبا سه چهارم این حوادث مربوط به تاسیسات آموزشی، پرسنل و دانش‌آموزان بوده و میانگین سالانه ۸۷۳ حمله از این دست رخ داد.

باید تاکید کرد و توجه داشت که جنگ‌ها باعث تباهی‌های متعدد دیگری از جمله گرسنگی، بیماری و فقر می‌شوند؛ گزارش یونیسف تایید می‌کند که هر ساله تعداد جنایت‌های تایید شده برای کودکانی که تحت تاثیر جنگ قرار گرفته‌اند، همچنان در حال افزایش است.

هر یک از این اعداد نشان دهنده یک تراژدی بزرگ برای یک کودک، یک خانواده، یک جامعه است و این فراخوانی است برای توقف حملات به کودکان.

انتهای پیام/