پرونده سیاه خشونت علیه زنان در کانادا

به گزارش « canadianwomen»، تقریبا هر شش روز یک زن در کانادا توسط اعضای خانواده خود کشته می‌شود؛ این در حالیست که شمار آسیب دیدگان از این بحران به مراتب بیشتر از قربانیان است.

تحقیقات نشان می‌دهد که زنان در کانادا به‌طور نامتناسبی شدیدترین اشکال خشونت مانند خفه شدن، قربانی تعرض یا تهدید با اسلحه یا تجاوز جنسی شدن را تجربه می‌کنند.

خشونت علیه زنان در کانادا

تقریبا هر شش روز یک زن در کانادا توسط اعضای خانواده خود کشته می‌شود؛ در سال 2020، 160 زن و دختر کانادایی بر اثر خشونت کشته شدند؛ در سال 2021، 173 زن و دختر کانادایی بر اثر خشونت کشته شدند؛ این در حالیست که در سال 2019 حدود 118 زن و دختر کانادایی بر اثر خشونت کشته شدند.

در سال 2020، از هر پنج زن کشته شده در کانادا، یک نفر از بومیان بود؛ در عین حال، احتمال قتل یا مفقود شدن زنان و دختران بومی 12 برابر بیشتر از زنان دیگر در کانادا و 16 برابر بیشتر از زنان سفیدپوست است.

در سال 2018، 44 درصد از زنان کانادایی گزارش کردند که در طول زندگی خود نوعی خشونت روانی، جسمی یا جنسی را در خانه تجربه کرده اند.

خشونت علیه دختران و زنان جوان در شمال کانادا نسبت به دیگر مناطق این کشور بیشتر و شدیدتر است؛ تا جایی که منجر به آسیب جسمی آن‌ها می‌شود.

البته زنان کانادایی قربانی  خشونت سایبری شامل تهدیدهای آنلاین، آزار و اذیت و تعقیب نیز می‌شوند.

بررسی‌ها نیز نشان می‌دهند که میزان قتل در موقعیت‌های خشونت خانگی در کانادا به ویژه در شرایطی که اسلحه در خانه وجود داشته باشد، بالاست.

در سال 2019، بیش از 107 هزار گزارش خشونت خانگی توسط پلیس کانادا ثبت شد که به ازای هر 660 گزارش یک مورد خشونت تسلیحاتی بود.

گستردگی خشونت علیه زنان در کانادا سالانه حدود 7 و نیم میلیارد دلار هزینه برای این کشور در پی دارد.

خشونت علیه زنان در کانادا همه جا رخ می‌دهد

خشونت علیه زنان در کانادا علاوه بر خانه در محیط‌های دیگر هم رخ می‌دهد؛ بیش از نیمی از شرکت کنندگان در یک نظرسنجی گفتند که دستکم یک نوع از اعمال خشونت آمیز را در محل کار خود تجربه کرده اند که حتی منجر به ترک شغل از سوی آنان شده است.

• بیشتر بخوانید:
•  وضعیت زندان‌های زنان در کانادا/از ازدحام جمعیت تا شیوع بیماری‎های عفونی
• قتل سریالی زنانی بومی در کانادا

کودکان قربانیان جانبی خشونت علیه زنان کانادا

اگرچه تقریبا 4.7 میلیون زن، 30 درصد از کل جمعیت زنان 15 ساله و بالاتر کانادا گزارش می‌دهند که دستکم یک بار از سن 15 سالگی تجاوز جنسی را تجربه کرده اند، اما خشونت علیه زنان در کانادا فقط زنان را قربانی نمی‌کند بلکه آسیب‌های جبران ناپذیری مانند اختلالات روانی نیز به کودکان وارد می‌سازد.

کودکانی که شاهد خشونت در خانه هستند، دو برابر بیشتر از کودکانی که در خانه‌های بدون خشونت زندگی می‌کنند، دچار اختلالات روان‌پزشکی می‌شوند.

اثرات بالقوه قرار گرفتن در معرض خشونت در دوران کودکی عبارتند از: مشکل در ایجاد دلبستگی، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، اضطراب، افسردگی، آسم، آلرژی، معده درد، استرس پس از ضربه، نوسانات خلقی، بیماری‌های مکرر، نگرانی از وزن، مصرف مواد.

قرار گرفتن در معرض خشونت خانگی می‌تواند بر رشد و توانایی یادگیری کودکان تاثیر بگذارد و منجر به طیف گسترده ای از مسائل رفتاری و عاطفی مانند اضطراب، پرخاشگری، قلدری و فوبیا شود؛ تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی که شاهد خشونت خانگی هستند، بیشتر در معرض سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

در هر شب در کانادا، 3 هزار و 491 زن و 2 هزار 724 فرزندشان به دلیل ناامنی ناشی از خشونت خانگی در پناهگاه‌ها می‌خوابند؛ در عین حال، هر شب، حدود 300 زن و کودک به دلیل پر بودن پناهگاه‌ها آوارگی در خیابان‌ها را تجربه می‌کنند.

اصلی ترین قربانیان خشونت علیه زنان در کانادا

زنان بومی اصلی ترین قربانیان خشونت خانگی در کانادا هستند؛ پس از آن زنان جوان مهم ترین قربانیان این بحران محسوب می‌شوند.

در عین حال، زنان دارای معلولیت در کانادا سه برابر بیشتر از زنانی که بدون معلولیت زندگی می‌کنند قربانی خشونت می‌شوند؛ آن‌ها خشونت منحصربه‌فردی را تجربه می‌کنند.

زنان سیاهپوست و مهاجر در کانادا که با نژادپرستی قابل توجهی مواجه اند، قربانیانی هستند که به دلایلی مانند مشکلات زبانی یا ترس از رویکرد نژادپرستانه پلیس از گزارش خشونت علیه خود اجتناب می‌کنند.

پیامدهای خشونت برای زنان

زنان قربانی خشونت خانگی در کانادا با نرخ بالاتری افسردگی را تجربه می‌کنند و به شدت از اختلال استرس پس از حادثه رنج می‌برند؛ همین امر سبب می‌شود تا آنان با نرخ بالاتری به مصرف الکل به عنوان راهی برای خوددرمانی روی بیاورند.

آن‌ها همچنین مشکلات سلامت جسمانی مرتبط با خشونت شامل درد مزمن، ناتوانی، فیبرومیالژیا، اختلالات گوارشی، سندرم روده تحریک پذیر، اختلالات خواب و کاهش کلی کیفیت زندگی را متحمل می‌شوند.

زنان دارای معلولیت و زنان ناشنوا با نرخ‌های نامتناسب بالایی از خشونت روبرو هستند که آن‌ها را در معرض خطر آسیب مغزی تروماتیک قرار می‌دهد؛ آسیب مغزی همچنین ممکن است آسیب پذیری آن‌ها را تقویت کند و احتمال قربانی شدنشان را افزایش دهد.

انتهای پیام/