بازگشت به خانه؛ راه حل پناهجویان اوکراینی پس از تحمل مصائب در کشورهای اروپایی

خبرگزاری میزان – پس از آغاز عملیات روسیه در اوکراین، میلیون‌ها اوکراینی تصمیم به ترک کشور خود گرفتند؛ براساس آمار سازمان ملل، تاکنون بیش از 9 میلیون اوکراینی عمدتا زنان، کودکان و سالمندان این کشور را ترک کردند.

بحران پناهجویان اوکراینی سبب شد تا کشورهای اروپایی آغوش بشردوستانه خود را به سمت آن‌ها باز کرده و طرح‌های متعددی برای میزبانی از پناهجویان بلوند و چشم رنگی ارائه کنند.

این فقط یک ادعا نبود؛ زیرا «روماها» یا همان قوم کولی اوکراینی شانس ورود به کشورهای اروپایی را نیافتند.

تا همین اواخر جریان یکطرفه مهاجرت از شرق به غرب ادامه داشت اما این ترافیک اکنون دو سویه شده است و براساس آمارها بیش از 3.5 میلیون اوکراینی عمدتا از مرز لهستان وارد خاک خود شده اند.

اگرچه رسانه‌های غربی تلاش دارند تا دلیل اصلی بازگشت پناهجویان اوکراینی به کشورشان را محدود شدن میدان جنگ به بخش‌های شرقی و عشق اوکراینی‌ها به میهن اعلام کنند، دلیل واقعی این امر مشکلاتیست که پناهجویان اوکراینی در کشورهای اروپایی داشتند.

آلمان که به بهانه پذیرش پناهجویان اوکراینی، روند پذیرش پناهجویان افغان را تغییر داد، در ادامه مشکل اسکان آن‌ها را نبود مسکن کافی در پی تلاش برای پناه دادن به هزاران نفر از آواره شدگان سیل سال گذشته اعلام کرد.

«برلین» در نهایت پناهجویان اوکراینی را در پناهگاه‌های نجات موقت جای داد که نمی‌توانست نیاز آنان را تامین کند.

پناهجویان اوکراینی که با مشاهده طرح «خانه‌ها برای اوکراین» وارد انگلیس شدند، با بحران‌های درهم تنیده ای مواجه شدند که بسیار گسترده بودند؛ از درخواست برای کار در خانه تا سوءرفتار و آزار جنسی، از زندگی در منازل فاقد سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی تا زندگی در کنار موش‌ها.

ضمن این که روند کند پذیرش پناهجویان در انگلیس چالش‌های زیادی برای آن‌ها در زمان انتظار در شهرهای مرزی ایجاد کرد؛ این در حالیست که طرح مهاجرتی جنجال براگیز «روآندا» نیز سبب شد تا پناهجویان اوکراینی از ورود به خاک این کشور خودداری کنند.

فرانسه نیز شماری از خانواده‌های اوکراینی را در آپارتمان‌های کوچک و پر ازدحام اسکان داد و بخشی دیگر را در یک کشتی شناور مستقر کرد.

ایرلند، پس از آن که شماری از پناهجویان اوکراینی را به دلیل کمبود محل اقامت در ساختمان ترمینال قدیمی فرودگاه «دوبلین»، اسکان داد، آن‌ها را در اردوگاه‌ها و در چادرهای نظامی مستقر کرد.

جالب است که ایرلند به بهانه تلاش برای اسکان دادن پناهجویان اوکراینی، از پذیرش دیگر پناهجویان خوددداری می کند.

• بیشتر بخوانید:
•  استانداردهای دوگانه آمریکا در قبال پناهجویان اوکراینی و افغانستانی
• خشونت و استثمار جنسی؛ بدترین پیامد فرار پناهجویان زن اوکراینی به کشورهای اروپایی

البته وضعیت برای پناهجویان اوکراینی در دیگر نقاط نیز تفاوتی نداشت؛ آمریکا علی‌رغم ادعاهای مکرر، ارائه ویزا به پناهجویان اوکراینی را به حدی طولانی کرد که شمار زیادی از تصمیم خود برای رفتن به این کشور منصرف شدند.

 در اراضی اشغالی، پناهجویان اوکراینی به عنوان برده‌های جنسی خرید و فروش می‌شدند.

در واقع باید گفت، بحران اوکراین و سیل پناهجویی پس از آن دستاویزی برای اروپا برای تامین منافعش بود.

اروپا پس از مواجهه با موج جدید پناهجویی گسترده ای که یادآور بحران پناهجویی 2015 بود، از فرصت پیش آمده استفاده کرد تا ضمن توجیه سیاست‌های ضد مهاجرتی خود با عنوان الویت داشتن بحران در قاره سبز، مرزهای خود را برای مهاجران و پناهجویان دیگر مرگبارتر کند.

اما آن چه در نهایت رخ داد، مصائب، دشواری و سوءرفتارها با پناهجویان اوکراینی و دعوای میان کشورهای اروپایی برای سهم کمتر از این بحران بود؛ تا جایی که قاره سبز را تا مرز مناقشه جدی بر سر تقسیم پناهجویان اوکراینی پیش برد.

انتهای پیام/