دانستنی‌هایی درباره توبه در قانون مجازات اسلامی

توبه در قانون مجازات اسلامی، یکی از موانع امر تعقیب در امور کیفری است و طبق ماده ۱۱۷ قانون مجازات اسلامی، «در مواردی که توبه مرتکب، موجب سقوط یا تخفیف مجازات میگردد، توبه، اصلاح و ندامت وی باید احراز گردد و به ادعای مرتکب اکتفاء نمیشود. چنانچه پس از اعمال مقررات راجع به توبه، ثابت شود که مرتکب تظاهر به توبه کرده است سقوط مجازات و تخفیفات درنظر گرفته شده ملغی و مجازات اجراء میگردد. در این مورد چنانچه مجازات از نوع تعزیر باشد مرتکب به حداکثر مجازات تعزیری محکوم میشود.»

نکته:چنانچه ثابت شود مرتکب تظاهر به امر توبه می نماید، سقوط و تخفیفات مجازات لغو و مرتکب به حداکثر مجازات تعزیری در آن جرم محکوم می شود.

نکته: توبه مشمول جرم قذف و دیه نمیشود.

نکته: قذف از جمله جرائم قابل گذشت است و در صورت رضایت شاکی حد قذف ساقط میشود و دیه نیز در اختیار اولیاء دم یا مجنی علیه است که با توبه ساقط نمیشود.

نکته: در جرائم موجب قصاص، حد قذف، دیه، محاربه و تعزیرات درجه یک تا ۵ و تعزیرات منصوص شرعی راه ندارد.

توبه در چه جرائمی پذیرفته می شود؟

توبه در حد زنا، لواط، تفخیذ، قوادی، مساحقه، سب النبی، شرب خمر، بغی، افساد فیالارض، سرقت حدی و تعزیرات درجه ۶ تا ۸ پذیرفته میشود.

نکته: در حد محاربه توبه قبل از دستگیری یا تسلط بر او پذیرفته میشود.

نکته: توبه مرتکب در صورتی که قبل از اثبات جرم باشد موجب سقوط مجازات خواهد بود.

نکته: مقررات راجع به توبه درباره کسانی که مقررات تکرار جرم تعزیری در مورد آن‌ها اعمال میگردد جاری نمیشود.