کارشناس مسائل بین‌الملل: اختلافها درباره ایران در دولت ترامپ به نقطه حساسی رسیده است
به‌تازگی مایک والتز از سمت خود به‌عنوان مشاور امنیت ملی آمریکا و الکس وونگ، دستیار او برکنار شدند.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا بلافاصله پس از برکناری مایک والتز اعلام کرد که مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا سمت مشاور امنیت ملی را نیز عهده‌دار خواهد شد.
برکناری مایک والتز در بحبوحه گمانه‌زنی‌هایی درباره اختلاف در کابینه دونالد ترامپ روی می‌دهد؛ گزارش‌ها حاکی از آن است که موضوع رسوایی درز اطلاعات حساس نظامی در یک گفت‌وگوی سیگنال که والتز مسئولیت آن را بر عهده گرفت، در اخراج وی تاثیر داشته است.
خبرنگار رسانه آمریکایی اکسیوس خبر تعویق این دور از مذاکرات و متعاقب آن نشست تروئیکای اروپایی و ایران را که برای روز جمعه برنامه‌ریزی شده بود، اعلام کرد و از احتمال برگزاری این مذاکرات در هفته آینده خبر داد.
با فاصله اندک زمانی، بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان که کشورش میانجی مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا است، در ایکس نوشت که نشست برنامه‌ریزی‌شده در رُم به دلایل لجستیکی به تعویق افتاده و برنامه‌ریزی مجدد برای برگزاری دور چهارم مذاکرات در حال انجام است.
در همین رابطه عابد اکبری، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با میزان به تشریح وضعیت داخلی کابینه دونالد ترامپ و اختلاف‌های درون آن پرداخت.
جابه‌جایی‌ها و تغییر‌های کلیدی در دولت آمریکا
اکبری با اشاره به اینکه در ماه‌های اخیر، دولت آمریکا شاهد جابه‌جایی‌ها و تغییر‌های کلیدی در مقام‌های ارشد بوده است، گفت: این تغییر‌ها و اختلاف‌های درونی دولت آمریکا، به‌ویژه در زمینه‌های سیاست‌های امنیتی و خارجی، بازتابی از بحران‌های پیچیده‌تر در سطح بین‌المللی و داخلی است.
کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: یکی از مهم‌ترین ابعاد این تغییر‌ها به تقابل میان جناح‌های مختلف دولت ترامپ بازمی‌گردد که نظرات متناقضی درباره استراتژی‌های امنیتی و دیپلماتیک دارند؛ در درون دولت ترامپ، جناح‌های مختلف نسبت به مسائل امنیتی و استراتژیک، به‌ویژه در زمینه‌های مقابله با ایران و چین، اختلاف نظر دارند.
وی با بیان اینکه این اختلافها به‌طور خاص در نحوه مدیریت موضوع‌هایی از جمله مذاکره با ایران و سیاست‌های فشار حداکثری علیه ایران و رویکرد‌های مقابله با چین نمایان است، ادامه داد: رسانه‌هایی، چون واشنگتنپست و نیویورک تایمز مطرح کرده‌اند که این جابه‌جایی‌ها به‌ویژه در سطوح مشاوران امنیت ملی و وزیران خارجه و دفاع، به‌منظور کاهش تنش‌ها و رسیدن به انسجام در تصمیم‌گیری‌های کلیدی است.
عدم تطابق در سیاست‌های خارجی و امنیتی ترامپ
اکبری عنوان کرد: همچنین این تغییر‌ها نه‌تنها نمایانگر عدم تطابق سیاست‌های خارجی و امنیتی است، بلکه در پی ایجاد توازن بین سیاست‌های دولت آمریکا و واقعیت‌های منطقه‌ای است که اغلب تحت تأثیر فشار‌های داخلی و بین‌المللی قرار دارد.
کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به برکناری مایک والتز، گفت: برکناری والتز از شورای امنیت ملی آمریکا به‌طور مشخص واکنشی به ناکامی در مدیریت بحران‌های اطلاعاتی و عدم تطابق استراتژی‌ها با اهداف کلان آمریکا بوده است.
ناکامی والتز در ایجاد استراتژی جامع و همگرا برای مدیریت بحران‌های امنیتی
وی افزود: احتمالا ناکامی در ایجاد یک استراتژی جامع و همگرا برای مدیریت بحران‌های امنیتی و خارجی به‌ویژه در مواجهه با ایران و چین، از عوامل اصلی این برکناری بوده است؛ همچنین، مسائل کلیدی در عملکرد والتز، به‌ویژه در زمینه گزارش‌دهی نادرست یا غیررسمی به برخی از مقام‌های ارشد امنیتی، به بحران‌های امنیتی جدی منجر شد که در نهایت فشار زیادی به دولت ترامپ وارد کرد.
اکبری بیان کرد: بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این برکناری نشان‌دهنده تلاش دولت برای بازنگری در استراتژی‌های مقابله با تهدیدهای خارجی است و به‌ویژه در راستای رسیدن به رویکردی یکپارچه‌تر در برابر ایران، روسیه و چین صورت گرفته است.
کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به معرفی مارکو روبیو به‌عنوان مشاور امنیت ملی از طرف ترامپ، تصریح کرد: انتخاب مارکو روبیو به‌عنوان جانشین مایک والتز در شورای امنیت ملی در پاسخ به نیاز دولت ترامپ برای تقویت انسجام تیم امنیتی و حمایت از سیاست‌های تندتر امنیتی صورت گرفت.
- بیشتر بخوانید:
- گسترش تحقیقیات بازرس پنتاگون درباره وزیر دفاع آمریکا
- بررسی دور سوم مذاکرات ایران و آمریکا در ایستگاه مسقط؛ تاکید تهران بر جدیت گفتوگوها
وی اظهار کرد: روبیو که در کنگره به‌ویژه به دلیل رویکرد سخت‌گیرانه نسبت به روسیه و چین شناخته می‌شود، گزینه‌ای ایده‌آل برای دولت ترامپ به‌شمار می‌آید، چرا که وی سابقه طولانی در زمینه‌های امنیت ملی و روابط بین‌الملل دارد و در این سال‌ها به یکی از چهره‌های کلیدی در سیاست‌های ضدایرانی ضدچینی تبدیل شده است؛ پیتر بی.مارکس از تحلیلگران ارشد آمریکایی طی مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز اشاره کرده که روبیو در داخل کنگره به‌عنوان یک حامی قدرتمند برای سیاست‌های تحریمی علیه ایران و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر در قبال چین و روسیه شناخته می‌شود.
انتخاب روبیو؛ سیگنالی به هم‌پیمانان آمریکا
اکبری عنوان کرد: انتخاب او به‌ویژه در شرایطی که تهدیدهای بین‌المللی در حال افزایش است، به‌عنوان یک سیگنال به هم‌پیمانان آمریکا و همچنین رقبای جهانی نظیر چین و روسیه تعبیر می‌شود که واشنگتن همچنان به سیاست‌های سخت‌گیرانه خود در عرصه جهانی پایبند است.
کارشناس مسائل آمریکا در ادامه به اختلاف در دولت آمریکا درباره ایران اشاره کرد و گفت: اختلاف‌نظر در دولت آمریکا در مورد ایران و مذاکرات هسته‌ای به‌ویژه در دوران ترامپ به نقطه‌ای حساس رسیده است.
جنبه‌های اختلاف در دولت آمریکا درباره ایران
به گفته وی، در تحلیل‌های رسانه‌ای، به‌ویژه گزارش‌های پولیتیکو و نیویورک‌تایمز، اشاره شده است که سیاست‌های فشار حداکثری که از جانب مایک پمپئو، وزیر خارجه پیشین آمریکا و برخی دیگر از مشاوران امنیت ملی پیش برده شد، در بسیاری از مواقع با نارضایتی‌ها و انتقاد‌های داخلی مواجه شده است.
اکبری با اشاره به اینکه یک سمت این اختلافها به جناح تندرو تعلق دارد که معتقد است فشار اقتصادی و تحریم‌ها به‌ویژه در برابر ایران باید به شکلی شدیدتر ادامه یابد، تاکید کرد: این گروه، که به‌ویژه از جانب مشاوران امنیتی سابق مانند جان بولتون و مایک پمپئو حمایت می‌شود، بهشدت مدعی است که ایران هیچ‌گاه نباید به تسلیحات هسته‌ای دست یابد و تنها با استفاده از فشار‌های حداکثری و تهدیدهای نظامی می‌توان از این روند جلوگیری کرد.
وی با بیان اینکه در سوی دیگر، جناح‌های میانه‌روتر، به‌ویژه در وزارت خارجه و شورای امنیت ملی، که به نظرات جو بایدن نزدیک‌تر هستند، معتقدند که مذاکرات و بازگشت به برجام، اگرچه ممکن است چالش‌هایی به همراه داشته باشد، بهترین راه‌حل برای جلوگیری از تشدید بحران‌های جهانی است، تصریح کرد: در این راستا، برخی تحلیلگران از جمله دیوید ایگناتوف در مقاله‌ای برای وال‌استریت ژورنال به این نکته اشاره کرده‌اند که دیپلماسی با ایران می‌تواند مانع از وقوع جنگ در خاورمیانه شود و فرصت‌هایی برای مشارکت فعال‌تر در منطقه فراهم کند.
اکبری در پایان گفت: این اختلافها در دولت ترامپ نشان‌دهنده یک چالش اساسی در تعیین اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا است و اینکه چگونه می‌توان بین دو رویکرد متفاوت، یعنی دیپلماسی و فشار حداکثری، تعادل برقرار کرد. آنچه مشخص است این که این شکاف‌های داخلی ممکن است بر سیاست‌های آینده آمریکا و همچنین مذاکرات آتی با ایران تأثیر عمیقی بگذارد.
انتهای پیام/