بحران بشردوستانه غزه؛ تغییر در لفاظی‎ها و خودداری از ارسال کمک‌

خبرگزاری میزان - ادامه خواندن اینکه حمله رژیم صهیونیستی به آشپزخانه مرکزی جهانی (WCK) که باعث کشته شدن امدادگران خارجی به غیر از فلسطینی‌ها شد، نقطه محوری برای تغییر اندک در لفاظی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا بود، چیزی جز تأیید مداوم این موضوع نیست که جان فلسطینی‌ها برای آمریکا اهمیتی ندارد.

یک رسانه صهیونیست با اشاره به مصاحبه‌ای که بایدن با یونیویژن انجام داد، روایتی از مخالفت سیاسی آمریکا با رژیم صهیونیستی می‌سازد.

با این حال، هیچ نشانه‌ای درباره مخالفت با نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه وجود ندارد؛ آمریکا صرفا به دنبال یک «مکث بشردوستانه» است؛ مکثی که در آن رنج فلسطینیان به‌طور موقت تا دور بعدی نسل‌کشی کاهش می‌یابد.

 بایدن گفت که او خواستار آتش‌بس ۶ تا ۸ هفته‌ای است تا مواد غذایی و تجهیزات پزشکی وارد غزه شود.

رئیس جمهور آمریکا می‌گوید که هیچ بهانه‌ای برای تامین نکردن نیاز‌های پزشکی و غذایی این افراد وجود ندارد و هم‌اکنون انجام شود؛ البته زمینه فوری در پشت این اظهارات بایدن موضوع دست و پنجه نرم کردن فلسطینیان با قحطی نیست، بلکه حمله هوایی به آشپزخانه مرکزی جهانی در غزه است.

بایدن گفت: فکر می‌کنم این افتضاح است که ۳ وسیله نقلیه از سوی پهپاد‌ها مورد اصابت قرار گرفته و از بزرگراهی خارج شدند.

 اگرچه این اظهارات بایدن درست به نظر می‌رسد، اما ۶ ماه نسل‌کشی و استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی چطور؟ چگونه است که یک حمله هوایی به یک سازمان بشردوستانه می‌تواند انگیزه تغییر در لفاظی مقامات آمریکا از جمله بایدن باشد، در حالی که عواقب واقعی نسل‌کشی و گرسنگی در غزه تنها باعث ترویج روایت امنیتی و جعلی رژیم صهیونیستی می‌شود؟

امدادگران در غزه کشته شدند، زیرا سیاست قحطی رژیم صهیونیستی جزء اصلی نسل‎کشی آن است؛ استثمار آشپزخانه مرکزی جهانی در غزه و فلسطینیان در حال افزایش است.

دیپلماسی آمریکا این پیام را به جهان ارسال می‌کند که قحطی ایجاد شده در غزه پیش از حمله به آشپزخانه مرکزی جهانی ارزش بررسی ندارد.

حتی با وجود اینکه تمام جهان فیلم‌هایی از گرسنگی فلسطینیان، فلسطینی‌هایی که در اثر گرسنگی جان باخته‌اند، از قتل‌عام‌هایی که نیرو‌های نظامی صهیونیست مرتکب شدند در زمانی که فلسطینی‌ها تنها سعی می‌کردند مواد غذایی اولیه را برای تغذیه خود و خانواده‌هایشان تهیه کنند، دیده است.

اگر این حمله اتفاق نمی‌افتاد، آمریکا تغییر لفاظی خود را برای جلب موافقت رژیم صهیونیستی با اجازه دادن کمک‌های اندک به غزه در نظر نمی‌گرفت.

با این حال، پرتاب‌های هوایی غذا و کمک‌های بشردوستانه در غزه همچنان در حال انجام است و اسکله شناور همچنان ساخته می‌شود، که نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی سیاست قحطی خود را در غزه حفظ می‌کند.

۹ کشور همزمان با پایان ماه مبارک رمضان در یک عملیات پرتاب هوایی کمک‌های بشردوستانه شرکت کردند؛ خشم بین‌المللی، هرچند ضعیف باید فروکش کند و این همان چیزی است که دولت بایدن به دنبال آن است و نه توقف نسل‌کشی، بلکه ابزاری که از طریق آن به رژیم صهیونیستی آن‌طور که شایسته است از دریچه نسل‌کشی نگریسته نمی‌شود.

البته افکار عمومی متفاوت است؛ روایت امنیتی رژیم صهیونیستی دیگر مانند قبل از نسل‌کشی‌اش در غزه تأثیری ندارد، اما این نهاد استعماری همچنان از سوی قدرت‌های بزرگ جهان حمایت می‌شود.

از این رو، پیوند دادن کمک‌های بشردوستانه با کشتن امدادگران خارجی، فرض آسان‌تری برای آمریکا و رژیم صهیونیستی است، اما نمی‌تواند کسی را فریب دهد، حتی کسانی که آن را منتشر می‌کنند.

انتهای پیام/