میراث نژادپرستی بر اهدا و توزیع خون در آمریکا

خبرگزاری میزان – جداسازی خون براساس نژاد که هیچ مبنای علمی یا پزشکی ندارد، یکی از جلوه‌های نژادپرستی در برخی از کشور‌های غربی به‌ویژه کانادا و آمریکا است.

طنز تلخ ماجرا آنجا است که صلیب سرخ آمریکا به‌عنوان یک سازمان غیردولتی انسان دوستانه که برپا کردن بانک خون یکی از فعالیت‌ها و وظایف اصلی آن در زمان حوادث ناگوار است، در برهه‌ای از تاریخ خون‌های دریافتی را براساس نژاد اهداکننده جدا می‌کرد.

نژادپرستی در زمینه اهدا و توزیع خون اگرچه به‌صورت رسمی پایان یافته، اما پیامدهای آن در کشورهای مبتلابه همچنان ادامه دارد.

نژادپرستی در تاریخ جمع‌آوری خون صلیب سرخ آمریکا

در طول تاریخ آمریکا این پرسش که چه کسی می‌تواند خون بدهد و به چه کسی می‌تواند خون بدهد، غالبا کمتر موجب محدودیت‌های پزشکی شده است تا فرضیات و سوگیری‌های فرهنگی.

نژادپرستی در این زمینه سبب شده تا امروزه سیاه‌پوستان آمریکایی با نرخ‌های نامتناسب پایینی به صلیب سرخ خون اهدا می‌کنند.

با وجود اینکه سیاه‌پوستان آمریکایی ۱۳ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، کمتر از ۳ درصد از اهداکنندگان خون در این کشور از سیاه‌پوستان هستند.

کارشناسان تا حد زیادی این امر را ناشی از بی‌اعتمادی به حرفه پزشکی - ناشی از یک رشته بی‌عدالتی، از جمله سیاست صلیب سرخ - و تفاوت‌های عمیق در دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی می‌دانند.

صلیب سرخ آمریکا در هشت دهه گذشته به جمع‌آوری و توزیع خون مشغول بوده است، اما این روند چالش‌هایی را شاهد بوده است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تصمیم تاسف‌بار این نهاد در سال ۱۹۴۲ برای جداسازی خون براساس نژاد بود.

انتقاد‌ها و اعتراض‌ها به این تصمیم سبب شد تا صلیب سرخ آمریکا در سال ۱۹۴۸ عمل جداسازی خون براساس نژاد را متوقف کند.

اگرچه این روند متوقف شود و سازمان‌های جمع‌آوری خون به تحریم صلیب سرخ آمریکا پایان دادند، اما رد این زخم بر جامعه اقلیت‌های نژادی به‌ویژه سیاه‌پوستان باقی ماند.

سازمان صلیب سرخ آمریکا در ماه جولای ۲۰۲۳ با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعتراف به تاثیر‌های سوءتصمیم سازمان مذکور در سال ۱۹۴۲، اعلام کرد که بی‌اعتمادی و درد جوامع سیاه‌پوست را درک می‌کند، به‌ویژه که آن‌ها از نابرابری‌های بهداشتی همچنان رنج می‌برند.

تجربه نژادپرستی در اهدا و توزیع خون در آمریکا

در هفته‌های نخست پس از حمله «پرل هاربر»، بسیاری از آمریکایی‌ها برای اهدای خون هجوم بردند، اما صلیب سرخ آمریکا به آفریقایی‌تبار‌ها اعلام کرد که خون آن‌ها را نمی‌خواهد.

اعتراض جامعه سیاه‌پوست سبب شد تا این ممنوعیت برطرف شود، اما خون اهداکنندگان سفیدپوست و سیاه‌پوست همچنان جدا نگهداری می‌شد و انتقال خون از اهداکنندگان سیاه‌پوست فقط در صورت درخواست انجام می‌شد.

اگرچه این محدودیت در نهایت رفع شد، اما سیستم سلامت آمریکا همچنان به شکلی گسترده از میراث نژادپرستی در اهدا و توزیع خون رنج می‌برند.

سیاه‌پوستان آمریکایی به شکل ویژه‌ای با نابرابری‌های نژادی در مبارزه با بیماری‌های داسی شکل مواجه هستند؛ این امر نتیجه دو عامل است: نخست غفلت از بیماری‌هایی که به شکل ویژه افراد سیاه‌پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد و دو، نژادپرستی در توزیع خون.

اگرچه در سپتامبر ۲۰۲۱، صلیب سرخ آمریکا با صدور بیانیه‌ای سیاست خود درباره جداسازی خون در دوران جنگ جهانی دوم را «تصمیمی تاسف‌آور» خواند که «هنجار‌های فرهنگی آن زمان را به‌جای تکیه بر حقایق مبتنی بر علمی» منطبق می‌کرد، منتقدان تاکید دارند که این امر به دلایل عملی‌تر مانند گران تمام شدن سیاست مذکور از جهت هزینه‌های مالی رخ داد.

میراث نژادپرستی بر جریان اهدا و توزیع خون

اگرچه پیشرفت‌های علمی حقایق و واقعیت‌های متعددی را درباره خون و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن آشکار کرد و نشان داد که نژاد اهداکنندگان و دریافت کنندگان خون تا زمانی که گروه‌های خونی آن‌ها سازگاری داشته باشند، اهمیتی ندارد، اما سیاه‌پوستان به‌ویژه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار و اساسا آفریقایی‌تبار‌های کشورهای غربی همچنان از این موضوع رنج ببرند.

انتهای پیام/