مخفی‌کاری مقام‌های نیویورک درباره مرگ زندانیان در زندان ریکرز

خبرگزاری میزان - هر زمان که فردی در داخل زندان شهری در آمریکا جان خود را از دست بدهد، آژانس مسئول مراقبت‌های پزشکی با هدف جلوگیری از مرگ زندانیان در آینده، بررسی جامعی را از آنچه اتفاق افتاده آغاز می‌کند.

به گزارش «thecity.nyc»، اما گزارش‌های عوارض و مرگ و میر انجام‌شده از سوی خدمات بهداشتی زندان‌ها در نیویورک هرگز علنی نمی‌شوند و توصیه‌های «اقدام اصلاحی» آن‌ها به ندرت با کسی خارج از دولت‌های محلی به اشتراک گذاشته می‌شود.

نادیده گرفتن گزارش‌ها

منتقدان می‌گویند که این عدم شفافیت اداره زندان‌های نیویورک، مقام‌ها را قادر می‌سازد تا اصلاحات توصیه شده را نادیده گرفته و جان افراد زندانی را در معرض خطر قرار دهند.

«مارتا کینگ»، مدیر اجرایی سابق اداره زندان‎ها، در این باره می‌گوید: بدون شفافیت در مورد یافته‌های این بررسی‌ها، ما نمی‌دانیم که این امر در مورد مسئولیت اساسی برای بهبود مراقبت و جلوگیری از مرگ و میر در آینده است.

۸ نفر در سال جاری تاکنون در پشت میله‌های زندان در زندان‌ ریکرز جان خود را از دست داده‌اند، از جمله ۳ نفر در مرکز «جورج آر ویرنو»، یکی از ۸ زندان در جزیره ریکرز.

در سال ۲۰۲۲، زندان‌های شهری شاهد ۱۹ مرگ و میر بودند که بالاترین تعداد در دهه‌های اخیر است.

تغییرات ناموفق

تلفات و سال‌ها تغییرات ناموفق، منجر به افزایش درخواست‌ها برای به کار گرفتن یک مقام فدرال برای تصدی وزارت اصلاح و تربیت شده است؛ یک قاضی فدرال که بر این وزارتخانه نظارت دارد، موافقت کرده که استدلال‌هایی را به نفع مدیریت خارجی و شفافیت و مسئولیت پذیری در نظر گیرد.

«نیکول لوی»، سخنگوی خدمات بهداشتی زندان‌های نیویورک، که بخشی از شرکت عمومی بهداشت و بیمارستان‌های نیویورک است، گفت: بررسی‌ها طبق قانون ایالتی «برای اطمینان از مراقبت از بیمار با کیفیت در جامعه» دارای امتیاز هستند.

«کارلینا ریورا»، عضو شورای شهر منهتن، که ریاست کمیته عدالت کیفری این شورا را بر عهده دارد، قصد دارد بخش خدمات بهداشتی زندان‌ها را مجبور کند تا بخش‌های اساسی بررسی‌ها را عمومی کند و از مسئولان زندان بخواهد که ظرف چند ساعت پس از مرگ در پشت میله‌ها، این خبر را اعلام کنند.

خشونت و مرگ بی‌سابقه در ریکرز

«ریورا» گفت: ما سطوح تاریخی خشونت و مرگ در زندان ریکرز را داریم و بسیار مهم است که شورا از مسئولیت‌های نظارتی منشور خود استفاده کند تا در هر فرصتی به شفافیت و پاسخگویی نیاز داشته باشد؛ وی تاکید کرد که گزارش‌های بیماری و مرگ و میر باید در دسترس عموم قرار گیرد تا پیش‌نیازی برای هرگونه پیشرفت در سیستم زندان باشد.

او گفت: بدون توانایی بازنگری توصیه‌های اقدامات اصلاحی، مسئولیت‌پذیری دولت محلی دشوارتر است.

گزارش‌ها حاکی از آن است که در موارد بسیاری مقامات زندان ریکرز مرگ و میر زندانیان را در این زندان اعلام نکرده‌اند.

«فرانک دوایر»، از مقامات نیویورک، گفت که تصمیم برای عدم اعلام عمومی مرگ زندانیان «یک عمل بود، نه یک سیاست».

یافته‌های بررسی‌های مرگ زندانیان در این زندان به قدری مخفی نگه داشته می‌شوند که خدمات بهداشتی اصلاحی حتی به طور عمومی تایید نمی‌کند که چه کسی آن‌ها را دریافت می‌کند.

بررسی مرگ در زندان ریکرز نیز از سوی کمیسیون اصلاح ایالت انجام می‌شود؛ آن‌ها یافته‌های خود را به صورت آنلاین منتشر می‌کنند، اما اغلب ماه‌ها و در برخی موارد سال‌ها طول می‌کشد تا آن‌ها را عمومی کنند.

گزارش‌ها حاکی از آن است که برای هر مرگ، کمیسیون اصلاح حدود ۲.۵ سال طول کشیده تا تحقیقات خود را تکمیل کند.

منتقدان می‌گویند تاخیر‌های گزارش‌دهی، شناسایی روند‌ها را در زمان وقوع غیرممکن کرده است؛ سوابق نشان می‌دهد که اکثر مرگ و میر‌هایی که کمیسیون بررسی می‌کند در زندان‌های ایالتی رخ می‌دهد.

در مورد زندان ریکرز، «استیو مارتین»، ناظر فدرال منصوب شده از سوی دادگاه برای وزارت اصلاح، از عدم شفافیت کمیسر انتقاد کرد و از قاضی ناظر پرونده خواست تا «اریک آدامز»، شهردار نیویورک را به دلیل عدم اجرای توصیه‌های اساسی این سیاست پاسخگو کند.

انتهای پیام/