توصیف شهروند دانمارکی از دوران حبس خود در ایران/وقتی پروژه سیاه‌نمایی غربی‌ها و معاندین شکست می‌خورد

خبرگزاری میزان – «توماس کیمس»، شهروند دانمارکی که اخیرا به کشور خود بازگشت، در نخستین مصاحبه‌ای که انجام داد، درباره حضورش در ایران صحبت کرد.

«کیمس» در این مصاحبه، گفت: ایرانی‌ها کاری جز خوش رفتاری در قبال من نکردند؛ همان طور که در فضای آنلاین خوانده و شنیده‌اید، آن‌ها این کار را با مهمان‌نوازی عالی خود انجام دادند.

این شهروند دانمارکی، تاکید کرد که در ایران با وی مانند یک مهمان رفتار شد و هیچ «شکنجه جسمی یا چیزی شبیه آن» وجود نداشته است.

«کیمس»، شهروند ۲۸ ساله دانمارکی در نوامبر ۲۰۲۲ در جریان اغتشاش‌ها بازداشت شد؛ او در نهایت در سوم ژوئن همراه با ۲ شهروند اروپایی زندانی دیگر آزاد شدند.

رسانه‌های غربی و برخی از به اصطلاح گروه‌های مدافع حقوق بشر به عنوان بازو‌های ضد تبلیغاتی کشور‌های غربی علیه ایران در سال‌های اخیر به شکل مستمر تلاش کردند تا با ارائه گزارش‌ها و تصاویر دروغین از وضعیت زندان‌ها در ایران، از این امر برای موج سواری علیه کشورمان استفاده کنند.

اغتشاش‌های سال ۱۴۰۱ فرصتی را در اختیار آن‌ها قرار داد تا به زعم خود به افشاگری درباره آنچه در زندان‌های ایران می‌گذرد، دست بزنند؛ طرح ادعا‌های دروغ کارزار هدفمند و البته غیر مستندی بود که از سوی رسانه‌های غربی به دستور کارفرمایان پشت پرده اجرایی شد.

اگرچه واهی، مغرضانه، سوگیرانه، غیر واقعی و غیرمستند بودن این ادعا‌ها و گزارش‌ها که عمدتا با استناد به گفته‌های افراد ناشناس مطرح می‌شد، بسیار واضح بوده و دستگاه قضا در مواردی با ارائه مستندات و مدارک، تیر اتهام‌های ادعایی را به سنگ زد.

اظهارات شهروند دانمارکی درباره وضعیت زندان‌های ایران و نحوه برخورد با او در دوره حبس در حالی مطرح شد که چند روز پیش سفرا و دیپلمات‌های ۲۸ کشور و نمایندگان سازمان‌های بین‌المللی در قالب هیئتی ۳۶ نفره در ندامتگاه زنان حضور یافته و از بخش‌های مختلف آن بازدید کردند.

جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهایی‌ است که در سال‌های اخیر بازدید‌های سفرا و نمایندگان خارجی از زندان‌های خود را ترتیب داده است.

غریب آبادی: اصول زندانبانی صحیح اسلامی را معرفی کردیم

کاظم غریب آبادی، معاون امور بین الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر پیش از بازدید، سفرا و نمایندگان دیپلماتیک کشور‌های مدعو در بازدید از ندامتگاه زنان تهران، پس از ارائه گزارش‌های موجود، آن‌ها را در جریان برنامه‌های جاری و اقدام‌های تحولی حوزه زندانبانی کشور قرار داد.

غریب آبادی، گفت: انتخاب ندامتگاه زنان از این جهت بود که میهمانان خارجی از نزدیک خدمات و تسهیلات متنوع و بی‌شائبه به زندانیان زن را ببینند و برداشت صحیح از اصول زندانبانی اسلامی را دریافت کنند.

وی اظهار کرد: این ندامتگاه، درحال حاضر تنها زندان زنان با حدود ۷۰۰ زندانی در استان تهران است؛ اصولا زنان حدود ۲ و نیم درصد جمعیت زندانیان ایران را تشکیل می‌دهند که این حاکی از نرخ بسیار پایین جرم میان جامعه زنان ایرانی است که در مقایسه با نرخ جهانی، بسیار کم‌تر است.

یک مقایسه قابل تامل!

مقایسه اظهارات شهروند دانمارکی از وضعیت خود در ایام حبس در ایران با گزارش یک روزنامه سوئدی از وضعیت حمید نوری، شهروند ایرانی زندانی در سوئد به عنوان یکی از مدعیان حقوق بشر و از بازیگران اصلی کارزار ضد ایرانی در زمینه حقوق بشر قابل تامل است.

روزنامه سوئدی «افتون بلادت» اخیرا در گزارشی به نقل از «توماس بودستروم»، وکیل حمید نوری، نوشت: حمید نوری، زندانی ایرانی محکوم به حبس ابد اکنون فردی است که دارای بیش‌ترین میزان حبس در سلول انفرادی در سوئد است؛ او اکنون هزار و ۲۹۵ روز را (تا پایان ماه مه) در یک سلول ۷ متر مربعی گذرانده و از دیگر زندانیان جدا شده است.

این روزنامه سوئدی، نوشت: حمید نوری در جریان سفر به سوئد بازداشت و پس از محاکمه به حبس ابد محکوم شد؛ این شهروند ۶۲ ساله ایرانی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۹ با محدودیت‌هایی بازداشت شد، در ماه می ۲۰۲۲، محدودیت‌ها در رابطه با پایان محاکمه در دادگاه منطقه‌‎ای برداشته شد، اما به گفته «توماس بودستروم»، انزوای نوری از آن زمان ادامه داشته است.

این گزارش به نقل از وکیل حمید نوری، می‌‎گوید: وقتی دادگاه منطقه‌ای محدودیت‌ها را لغو کرد، اداره زندان‌ها به دلایل امنیتی که هرگز دلایل آن ارائه نشد، نوری را در انزوا نگه داشت.

به نوشته این روزنامه سوئدی، این بدان معناست که حمید نوری اکنون بیش از ۳.۵ سال را در سلول انفرادی به سر می‌برد؛ با این اوصاف، او رکورد بازداشت در سلول انفرادی را که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ به مدت هزار و ۲۴۶ روز و با محدودیت‌هایی در بازداشت همراه بود، پشت سر گذاشته است.

«بودستروم»، می‌گوید: حمید نوری منزوی‌ترین زندانی تاریخ سوئد است؛ او در گذشته چندین بار با خانواده‌‎اش ملاقات داشته است، اما اکنون اجازه ملاقات و تماس با آن‌ها را ندارد. ما مجبور شدیم زمان و انرژی زیادی را صرف کنیم تا او حتی اجازه داشته باشد با وکیل ایرانی خود صحبت کند و این کاملاً نامفهوم است.

به گفته بودستروم، علاوه بر مدت طولانی بازداشت، حمید نوری بین بازداشتگاه‌های «سولنتونا» و «کرونوبرگ» منتقل شده که این امر منجر به عدم انجام ملاقات‌های برنامه ریزی شده برای وی شده است؛ وقتی در نهایت زمان بازدید در «سوانتونا» ر ا به دست آوردیم، نوری به کرونوبرگ منتقل شد و سپس زمان ملاقات دیگر اعمال نشد؛ وقتی بالاخره زمان ملاقات در «کرونوبرگ» را به دست آوردیم، او چند دقیقه قبل از بازدید به «سولنتونا» منتقل شد.

«افتون بلادت» در بخشی دیگر، می‌نویسد: حکم صادر شده علیه نوری مورد تجدیدنظر قرار گرفته است و روند در دادگاه تجدیدنظر سوئد ادامه دارد؛ این در حالی است که دادگاه و دادستان نیازی به ادامه محدودیت نمی‌بینند.

«بودستروم» همچنین گفته است: زمستان گذشته یکی از قضات پرونده به سازمان زندان سوئد تعلیق نامه‌ای نوشت که در اسرع وقت نظر خود را اعلام کنند، اما آن‌ها هنوز این کار را نکرده‌اند. در ۲۰ آوریل، تلاش دیگری برای تماس با سازمان زندان در رابطه با این بیانیه انجام شد، اما موفقیت آمیز نبود؛ ما هنوز منتظر پاسخ هستیم.

در همین حال سازمان زندان سوئد در ایمیلی تایید می‌کند که حمید نوری با هزار و ۲۹۵ روز بازداشت در سلول انفرادی، فردی است که در حال حاضر بیشترین مدت بازداشت در انفرادی را دارد، اما نمی‌خواهد پاسخ دهد که از آن زمان تاکنون در چه بخشی نگهداری می‌شود.

در زندان‌های کشور‌های مدعی حقوق بشر چه می‌گذرد؟

نگاهی مختصر به گزارش‌های متعدد رسانه‌ای از وضعیت زندان‌ها در کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر و در راس آن‌ها آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان از یک سو و محکومیت آن‌ها در نهاد‌ها و سازمان‌های حقوق بشری به دلیل نقض حقوق زندانیان نشان دهنده وخامت اوضاع در این مراکز است.

زندان‌های آمریکا به عنوان کشور دارنده بالاترین جمعیت زندانی مراکزی هستند که در آن‌ها زندانیان زنده زنده توسط حشرات خورده می‌شوند؛ بیگاری به منبع درآمدی برای شرکت‌های خصوصی اداره کننده زندان‌ها تبدیل شده است؛ گرمای هوا، بیماری‌های همه گیر، خشونت و سوءمصرف مواد مخدر به مرگ زندانیان منجر می‌شود؛ ...

در زندان‌های دیگر کشور‌های ذکر شده نیز وضعیت بهتر نیست؛ ازدحام جمعیت، خشونت کارکنان زندان‌ها، کمبود کارکنان، سوءمصرف و بیش مصرفی مواد مخدر، کمبود مواد غذایی و امکانات بهداشتی مهم‌ترین وجوه تشابه این مراکز هستند.

آنچه مشخص است پروژه سیاه نمایی از وضعیت زندان‌ها در ایران در رسانه‌های غربی، پروژه‌ای به کارفرمایی کشور‌های غربی با همکاری اشخاص و گروه‌های معاند ایران است که با هدف افزایش ابزار‌ها و حجم فشار‌های اعمالی علیه ایران اجرا می‌شود.

انتهای پیام/