مدارس بومیان کانادا؛ از آزار جنسی تا خشونت نظام‌‎مند

خبرگزاری میزان - بازماندگان مدارس شبانه‌روزی بومیان کانادا روایت‌های هولناکی از وضعیت این مدارس بیان می‌کنند.

به گزارش «سی‌بی‌اس»، یکی از بازمانگان این مدارس بومی می‌گوید «از خاطرات دردناک و دور، تنها می‌توانم آنچه که به یاد می‌آورم و رنج کشیده‌ام را به شما بگویم؛ برای دوران کودکی‌مان، آن سال‌ها پر از آسیب‌ و بحران بود، مجبور بودیم زندگی‌ را داشته باشیم که دروغ بود.»

این بومی کانادایی بر این نکته تاکید می‌کند که روایت مطرح شده تنها مربوط به او نیست و درباره تمام کودکانی است که به اجبار به این مدارس رفتند.

به گفته وی، هر سال پاییز، کودکان از دهکده‌ها و یا مناطق کوچک پراکنده در کانادا ربوده می‌شدند؛ والدین تنها می‌توانستند تماشا کنند که کودکان آنها به اجبار از آنها جدا می‌شوند؛ دیدارهای خانوادگی متوقف می‌شد و خانواده‌ها تنها گریه می‌کردند.

«پاپ فرانسیس»، رئیس کاتولیک‌های جهان،  اخیرا در جریان سفر به کانادا به طور مستقیم از مردم بومی عذرخواهی کرد و به خواسته حیاتی بسیاری از بازماندگان مدارس مسکونی تحت کنترل کلیسا که به مراکز وحشتناک سوء‌استفاده، جذب اجباری، تخریب فرهنگی و مرگ تبدیل شده بودند، پاسخ داد.

• بیشتر بخوانید:
•  حضور بیش از حد زنان بومی در سیستم زندان‌های کانادا
•  نشنال آبزرور: سیستم عدالت کیفری کانادا نژادپرستانه است

با این وجود بسیاری از مقامات بومیان کانادا و فعالان حقوق بشری این عذرخواهی پاپ فرانسیس را ناکافی می‌دانند.

سیستم این مدارس به گونه‌ای طراحی شده بود که فرهنگ و زبان بومی را با جدا کردن اجباری کودکان از خانواده و جذب آنها به روش‌های دیگر، از بین می‌برد.

آزار جسمی، جنسی و ذهنی در مدارس بومیان کانادا رایج بود و آنها زبان‌های بومی و شیوه‌های فرهنگی را اغلب از طریق خشونت، ممنوع می‌کردند.

کلیساهای کاتولیک بیشتر مدارس را برای دولت کانادا اداره می‌کرد و اداره 60 تا 70 درصد از حدود 130 مدرسه را که از دهه 1870 تا 1996 فعالیت می‌کردند، بر عهده کاتولیک‌ها بود.

انتهای پیام/