حاج محمد آهنگر ۲۱ سالش بود، سال ۱۳۴۷ شب ولادت امامرضا (ع) که همراه برادرش، مهمان حرم شده و سرنوشتش با این صحن و سرا گره میخورد. از وضع چراغانی حرم تعجب کرده و حس میکند باید بهتر از اینها برای میلاد امام رئوفش جشن بگیرند. فکری از سرش گذشته و با خودش نذر میکند که اگر کار و زندگیاش درست شود، هر سال حرم را چراغانی کند. ماهها میگذرد و گرد فراموشی بر ذهن پسر جوان مینشیند تا اینکه سال بعد، ۲۰ روز مانده به میلاد و غافل از نیت خود در عالم خواب ندایی میشنود که «قرار بود بیایی حرم چراغانی کنی، پس چی شد؟!» ماجرا را با برادرش حاجحسین در میان میگذارد و او مشوق و راهنمایش میشود. او که خود در صنف الکتریکی مشغول است، از تهران ریسه، سیم، لامپ رنگی و وسایل سیمکشی برای تزئین صحن و سرای حرم، بار میکند و راهی مشهد میشود. حاج محمد و دوستانش، هر ساله نزدیک به ۲۰ هزار لامپ به مشهد میآورند و چراغانی را از مسجد گوهرشاد شروع و در عرض چند روز همه جای حرم چراغانی میشود. در این سالها بسیاری از اهالی که ماجرای نذر نور اورا از گوشه و کنار شنیدهاند، به او و دوستانش برای تهیه این وسایل کمک میکنند. از سختیهای کار که سؤال میکنیم، حاج محمد میگوید: «این همه سیم برق شوخی نیست، این برق و تشکیلات با جان آدم سر و کار دارد. من معتقدم خود ارباب امامرضا (ع) ما را نگه میدارد، وگرنه در این کار آسیب دیدن زیاد است، خطرناک است. ممکن است در بین این همه سیم، سیمهای آسیبدیده هم باشد، اما این خود امامهشتم است که ضمانت ما را میکند. او بهترین لحظههای حضورش در حرم را خلاصه میکند به آن زمانی که روی پشت بام حرم میایستد و حس میکند به آسمان نزدیکتر است؛ همان دقایقی که او را به دنیایی فراتر از این دنیا میبرند. در همان لحظات است که هر چه در دل دارد از امامش میخواهد؛ «هیچگاه هیچچیز نخواستهام جز اینکه یا امامرضا، به من آبرو بده و آبروی مرا نریز»
شیراز، شهر شعر و تاریخ و فرهنگ است و یکی از زیباترین و باارزشترین مقاصد گردشگری ایران به حساب میآید. در شیراز یک گردشگر میتواند دورههای گوناگونی از تاریخ ایران از دوران هخامنشی و اقامت پارسیان اولیه تا دورههای اسلامی مانند زندیان و همچنین دورههای معاصر و مدرن ایران را ببیند.
پس از سالها خشکسالی و کاهش بارندگی، امسال بار دیگر جنگل پسته خواجه، یکی از کمنظیرترین رویشگاههای طبیعی خاورمیانه، جانی دوباره گرفت. شکوفههای شقایق در دشتهای اطراف، سرسبزی درختان خودرو پسته، و جریان دوباره زندگی در این منطقه نشان از آن دارد که طبیعت، اگر مجال یابد، خود را ترمیم میکند.
جنگل پسته خواجه که در شرق شهرستان کلات استان خراسان رضوی و در مرز با ترکمنستان واقع شده، با مساحتی بالغ بر شش هزار هکتار، بزرگترین جنگل پسته وحشی طبیعی در جهان به شمار میرود. اما با وجود این جایگاه بینظیر، هنوز زیرساختهای لازم برای حفاظت مؤثر و نیز توسعه گردشگری پایدار در آن فراهم نشده است.
حمید نسیم معلم ۳۶ساله درس هنر مدرسه روستای کیکانلو با ۱۶سال سابقه تدریس در وادی هنر مشغول به خدمت است. کیکانلو از توابع بخش مانه و سملقان خراسان شمالی است. او مسیر ۴۰ کیلومتری تا مدرسه را طی میکند تا گامی کوچک در جهت ارتقاع سطح دانش فرهنگی و هنری استان خراسان شمالی برداشته باشد. نسیم مدرس تصویرسازی در دانشگاه نیز هست که همواره در تلاش است که هنر تصویرسازی را به دانشآموزان و دانشجویانش بیاموزد. او خالق بسیاری از تصاویر کتابهای آموزشی مقطع پیشدبستانی و پیکهای نوروزی استان خراسان شمالی است.
جزیره هرمز در شرق جزیره قشم و در جنوب بندرعباس قرار دارد. این جزیره از نظر زمینشناسی یک گنبد نمکی است و در بخش بزرگی از آن میتوانید نمک کریستال و همچنین رسوبات آتشفشانی ناشی از فعالیتهای زمینشناسی را ببینید. جزیره هرمز را به نام بهشت زمینشناسان هم میشناسند. چون انواع خاکها با رنگهای گوناگون که محصول رویدادهای زمینشناسی متفاوت است را میتوان در این جزیره پیدا کرد.
علاوه بر این، جزیره هرمز موقعیت ویژه و استثنائی در خلیج فارس دارد. به همین سبب هم از نظر بازرگانی و هم از نظر راهبردی بسیار مورد توجه بوده است. حضور استعمارگرانه پرتغالیها و سپس انگلیسیها در این جزیره هم به دلیل اهمیت راهبردی جزیره هرمز است.
سازههای آبی شوشتر، یکی از مهمترین و باارزشترین سازههای تاریخی این شهر گردشگری در استان خوزستان است. قدمت این سازه که مجموعهای بهم پیوسته از ۱۳ اثر تاریخی، شامل پلهای سنگی، بندهای طویل، آسیابهای بزرگ، آبشارهای زیبا، کانالهای دستکند و تونلهای عظیم هدایت آب است؛ به دوران ساسانیان باز میگردد و با سیستم فوق العاده خود، به صورت مجموعهای واحد از این آثار مهندسی باستانی، تاکنون پابرجا مانده است و در این سیستم شگفت انگیز خود، هدایت آب رودخانه کارون را بر عهده دارد. این بنای تاریخی که با معماری شگفت انگیز منظور بهره گیری بیشتر از آب ساخته شده بوده؛ به عنوان دهمین اثر ملی ایران، ثبت فهرست میراث جهانی یونسکو و یکی از اعجاب برانگیزترین جاذبههای گردشگری استان است.
دریای خزر یکی از ارزشمندترین ذخایر ماهیهای گرانبها در دنیاست. در سواحل جنوبی دریای خزر و رودخانههای منتهی به این سواحل بیش از ۷۸ گونه و ۴۸ زیر گونه از ۱۷ خانواده شناسایی شده که ماهیان خاویاری این دریاچه از شهرت جهانی برخوردارند و ۹۰ درصد خاویار دنیا از طریق همین ماهیها تامین میشود.
آغاز فصل صید ماهی هر ساله از نیمه مهرماه تا میانههای فروردین ماه به طول میانجامد که بیشترین آمار صید مربوط به ماهی سفید، کفال، کپور، آمور و کولمه میباشد.
محبوبترین این ماهیها به ترتیب ماهی آزاد (سالمون)، ماهی سفید و ماهی سوف هستند که مرغوب، گران قیمت و با کیفیتاند.
ماهیگیران محلی هر روز برای امرار معاش، دل به دریا میزنند و با تورهای دستی و قایقهای خود به صید میپردازند، بخش عمده صید این ماهیگیران ماهی سفید است.