«کوهستان آتش»؛ روایتی جذاب از کارنامه عملیاتی لشکر ۲۷ «محمد رسول الله (ص)»

- کوهستان آتش، کتاب پنجم از مجموعه "حماسه۲۷"؛ کارنامه عملیاتی لشکر۲۷ محمد رسول الله (ص) در دوران دفاع مقدس، به بازروایی مستند به اسناد دست اول و عمدتا منتشر نشده آرشیو‌های معتبر جنگ با موضعیت کار‌ها و پیکار‌های این یگان در جبهه‌های میانی و شمالی سرحدات غربی ایران زمین، طی برهه زمانی آغاز اردیبهشت تا پایان آبان سال۱۳۶۲ خورشیدی اختصاص یافته است.

جنگ میان ایران و عراق که که با نام جنگ تحمیلی و دفاع مقدس هم شناخته می‌شود، در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد و با به جا گذاشتن تلفات و خسارات بسیاری، بالاخره در در مرداد ۱۳۶۷ به پایان رسید. هرچند این خسارات وارده، بخشی از ماهیت و طبیعت جنگ است، اما نمی‌توان در این میان، نقش رزمندگان ایرانی، و فرماندهان را نادیده گرفت. مردان و زنان شجاعی که از جان و دل مایه گذاشتند و شهادت و جانبازی را به جان خریدند تا دست نیرو‌های بیگانه و دشمن را از خاک ایران کوتاه کنند.

گل علی بابایی در کتاب کوهستان آتش، نگاهی پژوهشی به این مسئله داشته است. او در این اثر به سراغ بازه زمانی اردیبهشت تا آذر ۱۳۶۲ رفته است و نقش لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) را در مأموریت‌های شناسایی محور بمو - دربندی‌خان و نبرد‌های والفجر- ۳ و والفجر- ۴ بررسی کرده است.

کتاب کوهستان آتش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم خواندن کتاب کوهستان آتش را به تمام پژوهشگران دفاع مقدس و استراتژی‌های جنگی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کوهستان آتش

سرهنگ منوچهر دژکام؛ فرمانده قرارگاه نجف (نزاجا)، در مورد عملکرد یگان‌های این قرارگاه طی عملیات والفجر _ ۱ گفت:

«.. باید در تار یخ این نکته ثبت بشود که ما از چه موانعی عبور کردیم، خصوصا اینکه دشمن از تک ما کاما اطلاع داشت، به طوری که یک اسیر عراقی گفت ساعت ده شب به ما اطلاع دادند که ایرانی‌ها در ساعت یازده شب حمله خواهند کرد».

وی سپس دلایل عمده شکست عملیات والفجر _ ۱ را طی شانزده محور، به شرح ذیل فرمول بندی وبه حضار در نشست ارائه نمود:

۱. ضعف فرماندهی؛ در کلیه سطوح.

۲. ضعف تشکیلات.

۳. ضعف تجهیزات و کمبود آن.

۴. ضعف آموزش و اطلاعات.

۵. نبود تبادل اطالعات بین سپاه و ارتش [نزاجا].

۶. دو ر بودن فرماندهان یگان‌های ادغامی از یکدیگر.

۷. اجرای آتش شدید دشمن؛ در تمام ساعات عملیات.

۸. تجمع نیرو‌های خودی و افزایش تلفات.

۹. عدم تخلیه سریع اجساد شهدا و مجروحین.

۱۰. اجرای تک در تار یکی شب؛ با وجود موانع بسیار ز یاد.

۱۱ ضعف در توجیه نیرو‌های عمل کننده.

۱۲. کمبود کادر و نیرو‌های کارآزموده.

۱۳. نداشتن پشتیبانی نزدیک هوایی.

ّ۱۴. دادن تقدم برتری آتش پشتیبانی به قرارگاه کربلا، به جای قرارگاه نجف.

۱۵. توجیه نبودن نیرو‌ها و فرماندهان نسبت به وضعیت زمین عملیات.

۱۶. کامل نبودن آموزش برخی نیرو‌های بسیج و فرماندهان گردانها.

ّّپس از او، محمد ابراهیم همت فرمانده سپاهی قرارگاه عملیاتی نجف نیز، در سخنانی مهمترین مشکلات این عملیات را، آتش شدید دشمن، نبود نور ماه، آموزش ضعیف نیرو‌ها و ضعف در ارتباط فرماندهی با یگان‌ها ذکر کرد و عریض بودن معابر و حجم آتش توپخانه خودی را در مقایسه با عملیات‌های گذشته از جمله نقاط قو ت عملکرد یگان‌های خودی دانست.

 انتهای پیام/