سایپا؛ پاس، نفت و راه‌آهن نشود؟/ عبرت از اتفاقات تلخ گذشته برای بازگشت شکوهمند به لیگ برتر
- تیم فوتبال سایپا در حالی در پایان فصل بیستم لیگ برتر بعد از ٢۵ سال به لیگ دسته اول فوتبال سقوط کرد که این تیم در طول سالیان اخیر از یک عدم ثبات مدیریتی رنج می‌برد.
سایپا در کنار سرخابی‌های پایتخت و دو تیم اصفهانی لیگ برتر یکی از ۵ تیمی بود که در تمام ادوار ۲۰ دوره لیگ برتر حضور داشته و آخرین سقوط این تیم از سطح اول فوتبال کشور مربوط به سال ۱۳۷۵ است و به عبارتی نارنجی‌پوشان پس از ۲۵ سال از اولین سطح فوتبال ایران به دسته پایین‌تر سقوط کردند.
تیم مدیریتی قبلی سایپا نتوانست آنطور که باید در زمینه حفظ و جذب بازیکنان و سازماندهی مناسب تیم عملکرد موففی داشته باشد، پس از آن بود که مهرماه سال گذشته مدیر گروه خودروسازی سایپا، مهرداد سراجی را به عنوان مدیرعامل باشگاه انتخاب و منصوب کرد.
بعد از این اتفاق با وجود اینکه نارنجی‌پوشان نتایج مطلوبی در لیگ نگرفته بودند، مدیریت باشگاه اصل را بر حمایت از کادرفنی وقت تیم فوتبال سایپا و ابراهیم صادقی گذاشت؛ هرچند مشخص بود این تصمیم شاید به ضرر این تیم شود، اما در آن مقطع چاره‌ای هم جز آن نبود.
فصل قبل هم سایپا با چاشنی شانس در لیگ برتر ماندنی شد، اما مدیران وقت باشگاه و در رأس آنها اعضصای هيئت مديره سابق به جای عبرت گرفتن از نتایج و ناکامی‌های فصل نوزدهم و جبران مافات و تقویت تیم برای فصل بیستم، دست روی دست گذاشتند تا نه تنها تقویتی در کار نباشد بلکه تعداد زیادی از اسکلت اصلی و استخوان‌بندی تیم هم جدا شدند.
از سوی مقابل بازیکنانی جذب شدند که که نه تنها در حد و اندازه‌های تیم نبودند بلکه با هزینه‌های گزاف به تیم تحمیل شدند، هزینه‌هایی که بسیار بالاتر از مبلغی بود که با آن می‌توانست نفرات قبلی و اصلی حفظ شوند، تا دومینوی سوء مدیریت در سایپا تکمیل شود.
با توجه به شرایط بحرانی سایپا در همان زمان تغییرات در رأس مدیریت این باشگاه کاملاً حس می‌شد، اما هيئت مديره سابق فرصت‌های طلایی را از دست دادند تا تیم در شرایط بحرانی لیگ بیستم را آغاز کند و به جای تقویت تضعیف شود.
از سوی دیگر همانطور که گفته شد، بعد از روی کار آمدن سراجی، وی با وجود نتایج ضعیفی که ابرهیم صادقی کسب کرده بود در آن مقطع ترجیح داد از کادرفنی بر خلاف میل باطنی‌اش حمایت کند تا تیم به حاشیه نرود و از طرفی صادقی پاسخگوی نتایج و تیمی که بسته بود باشد، هرچند صادقی در ٨ دیدار آخری که وی روی نیمکت سایپا نشست تنها موفق به کسب ٢ امتیاز شد که اگر تنها در یکی از این ٨ مسابقه می‌توانست یک امتیاز دیگر بگیرد حالا سرنوشت تیم سقوط کننده متفاوت بود؛ یک امتیازی که شاید هر مربی دیگری روی نیمکت سایپا بود، یه راحتی آنرا برای ایران به ارمغان می‌آورد، اما در نهایت این سایپا بود که با تفاضل گل کمتر به دسته پایین‌تر سقوط کرد.
در هر حال تیم سازنده و ریشه‌دار سایپا بعد از ٢۵ سال به عنوان یکی از ستون‌های فوتبال پایتخت به دسته پایین‌تر سقوط کرد تا در انتظار فصلی سخت باشد. هيئت مديره سابق سایپا و باشگاه اگر می‌خواهند این تیم ریشه‌دار به سرنوشت تلخ تیم‌های ریشه‌دار دیگری از تهران مانند پاس، نفت و راه‌آهن دچار نشود باید هر چه زودتر چاره‌ای بیندیشند و دست به کار شوند.
البته یکی از لطماتی که سایپا در این فصل محتمل و متضرر شد، رد شدن آرای کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در دیدار جنجالی تیم مقابل پیکان، از سوی کمیته استیناف بود تا نارنجی پوشان درگیر بحرانی طاقت‌فرسا در حین برگزاری لیگ شوند و حتی این موضوع روی عملکرد آنها در ادامه مسابقات تأثیر منفی گذاشت.
کمیته استیناف در حالی رأی به ابطال آرای کمیته انضباطی داد که به اذعان بسیاری از کارشناسان حقوقی آرای درستی در خصوص تخلفات صورت گرفته در این دیدار جنجالی صادر شده بود، اما با فشار‌های بیرونی شد آنچه نباید می‌شد.
البته مسئولان باشگاه سایپا ناامید نیستند و این پرونده را به مراجع عالی قضایی ورزش و دادگاه CAS برده‌اند تا امیدهایشان را زنده نگه دارند و حتی ممکن است رأیی بر خلاف آنچه صادر شده، صادر شود.
با تمام این تفاسیر مسئولان باشگاه سایپا چه آن ٣ امتیاز برگردد و چه برنگردد باید از همین حالا به فکر تقویت تیم برای فصل آینده باشند تا مانند فصل فبل زمان را از دست ندهند.
