تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۹۲
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه دویست و نود و دوم «سوره الإسراء» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی میشنوید.
خبرگزاری میزان -
ذَٰلِکَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ کَفَرُواْ بِـَٔایَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا کُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِیدًا ۹۸
این است کیفر آن کافران، چون به آیات ما کافر شدند و گفتند: آیا پس از آنکه ما استخوانى پوسیده و غبارى پراکنده شویم از نو باز برانگیخته مى شویم؟
أَوَلَمۡ یَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن یَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَیۡبَ فِیهِ فَأَبَى ٱلظَّـٰلِمُونَ إِلَّا کُفُورٗا ۹۹
آیا ندیدند که آن خدایى که آسمانها و زمین را آفرید قادر است که مانند اینها را باز خلق کند و بر آنها وقت روز موعودى که بى شک خواهد آمد مقرر گرداند؟! (آرى با این همه آیات و حجت قاطع) باز ستمکاران جز راه کفر و عناد نپیمودند
قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِکُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّیٓ إِذٗا لَّأَمۡسَکۡتُمۡ خَشۡیَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَکَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا ۱۰۰
بگو که شما اگر داراى گنجهاى رحمت (بى انتهاى) خداى من شوید باز هم از ترس فقر و خوف درویشى، بخل از انفاق خواهید کرد، که انسان طبعا بسیار ممسک و بخیل است
وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَایَٰتِۭ بَیِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا ۱۰۱
و همانا ما به موسى نه آیت روشن و معجز آشکار عطا کردیم، این حکایت را از بنى اسرائیل سؤال کن که موسى بر آنها آمد، پس فرعون به او گفت: اى موسى، من تو را سحرزده (یا ساحر و سحرآموز) مى پندارم
قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّی لَأَظُنُّکَ یَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا ۱۰۲
موسى به فرعون پاسخ داد که تو خود کاملا دانسته اى که این آیات را براى هدایت و بینایى (خلق) جز خداى آسمانها و زمین نفرستاده و من اى فرعون، تو را شخصى جاهل و لایق هلاک مى پندارم
فَأَرَادَ أَن یَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِیعٗا ۱۰۳
آن گاه فرعون ارادۀ آن کرد که موسى و قومش را از زمین (مصر) براندازد، ما هم او و همدستانش را تمام به دریا غرق کردیم
وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ ٱسۡکُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِکُمۡ لَفِیفٗا ۱۰۴
و بعد از آن بنى اسرائیل را فرمان دادیم که در آن زمین ساکن شوید تا از آن پس که وعدۀ آخرت فرا رسد همۀ شما را باز جمعا مبعوث گردانیم (و هر کس را به کیفر و پاداش عمل خود برسانیم)
- تلاوت صفحه دویست و نود و دوم «سوره سوره الإسراء از آیه ۹۷ تا ۱۰۴» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه دویست و نود و دوم «سوره الإسراء از آیه ۹۷ تا ۱۰۴ »
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَمَن یَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن یُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُمۡ أَوۡلِیَآءَ مِن دُونِهِۦۖ وَنَحۡشُرُهُمۡ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ عُمۡیٗا وَبُکۡمٗا وَصُمّٗاۖ مَّأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ کُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنَٰهُمۡ سَعِیرٗا ۹۷
و هر که را خدا رهنمایى کند آن کس به حقیقت هدایت یافته و هر که را به گمراهى واگذارد دیگر جز خدا هیچ (رهنما و) دوست و نگهبانى بر آنها نخواهى یافت و، چون روز قیامت شود بر روى صورت (بکشانیم و) کور و گنگ و کر محشورشان خواهیم کرد؛ به دوزخ مسکن کنند که هر گه آن دوزخ آتشش خاموش شود باز شدیدتر بر آنها سوزان و فروزانش کنیم
و هر که را خدا رهنمایى کند آن کس به حقیقت هدایت یافته و هر که را به گمراهى واگذارد دیگر جز خدا هیچ (رهنما و) دوست و نگهبانى بر آنها نخواهى یافت و، چون روز قیامت شود بر روى صورت (بکشانیم و) کور و گنگ و کر محشورشان خواهیم کرد؛ به دوزخ مسکن کنند که هر گه آن دوزخ آتشش خاموش شود باز شدیدتر بر آنها سوزان و فروزانش کنیم
ذَٰلِکَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ کَفَرُواْ بِـَٔایَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا کُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِیدًا ۹۸
این است کیفر آن کافران، چون به آیات ما کافر شدند و گفتند: آیا پس از آنکه ما استخوانى پوسیده و غبارى پراکنده شویم از نو باز برانگیخته مى شویم؟
أَوَلَمۡ یَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن یَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَیۡبَ فِیهِ فَأَبَى ٱلظَّـٰلِمُونَ إِلَّا کُفُورٗا ۹۹
آیا ندیدند که آن خدایى که آسمانها و زمین را آفرید قادر است که مانند اینها را باز خلق کند و بر آنها وقت روز موعودى که بى شک خواهد آمد مقرر گرداند؟! (آرى با این همه آیات و حجت قاطع) باز ستمکاران جز راه کفر و عناد نپیمودند
قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِکُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّیٓ إِذٗا لَّأَمۡسَکۡتُمۡ خَشۡیَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَکَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا ۱۰۰
بگو که شما اگر داراى گنجهاى رحمت (بى انتهاى) خداى من شوید باز هم از ترس فقر و خوف درویشى، بخل از انفاق خواهید کرد، که انسان طبعا بسیار ممسک و بخیل است
وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَایَٰتِۭ بَیِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا ۱۰۱
و همانا ما به موسى نه آیت روشن و معجز آشکار عطا کردیم، این حکایت را از بنى اسرائیل سؤال کن که موسى بر آنها آمد، پس فرعون به او گفت: اى موسى، من تو را سحرزده (یا ساحر و سحرآموز) مى پندارم
قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّی لَأَظُنُّکَ یَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا ۱۰۲
موسى به فرعون پاسخ داد که تو خود کاملا دانسته اى که این آیات را براى هدایت و بینایى (خلق) جز خداى آسمانها و زمین نفرستاده و من اى فرعون، تو را شخصى جاهل و لایق هلاک مى پندارم
فَأَرَادَ أَن یَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِیعٗا ۱۰۳
آن گاه فرعون ارادۀ آن کرد که موسى و قومش را از زمین (مصر) براندازد، ما هم او و همدستانش را تمام به دریا غرق کردیم
وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ ٱسۡکُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِکُمۡ لَفِیفٗا ۱۰۴
و بعد از آن بنى اسرائیل را فرمان دادیم که در آن زمین ساکن شوید تا از آن پس که وعدۀ آخرت فرا رسد همۀ شما را باز جمعا مبعوث گردانیم (و هر کس را به کیفر و پاداش عمل خود برسانیم)
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *