وقتی مدیرعامل باشگاه پارس جنوبی متهم به دروغگویی شد!

مراد مرادی، مدیرعامل باشگاه پارس جنوبی جم مدعی است چک ضمانتی را که در ازای باز شدن پنجره نقل‌وانتقالات گرو گذاشته بود وصول کرده است. با این حال برخی از طلبکاران این باشگاه مدعی شدند هنوز از پارس جنوبی طلبکار هستند و حتی بعضی، مرادی را به دروغگویی متهم می‌کنند.

مرادی پیش از این هم گفته بود باشگاه بدهی‌های زیادی دارد و با مبلغ هنگفتی هم روبرو است. از این رو، مدیرعامل این باشگاه، هرگز منکر طلبکارانش نشد. مرادی در واقع ادعا کرد با طلبکارانی که شکایت کرده بودند و حکم گرفته‌ بودند و به همین دلیل پارس جنوبی از نقل‌وانتقالات محروم شده بود، تسویه حساب کرده است.

این باشگاه همچنین به همه بازیکنان فصل جاری تا سقف ۵۰ درصد پول داده است. از طرفی ۹۰ درصد طلب محمد نوری و همه بدهی فصل قبل شهرام گودرزی و فریبرز گرامی که از فصل قبل در این باشگاه مانده‌اند، پرداخت شده است. درست همان زمانی که افاضلی سرمربی تیم شد و بازیکنان تمرینات را لغو کردند و بعد از گرفتن پول برگشتند.

این پول‌ها از مبلغی که در در ماه‌های آخر سال از طریق یکی از اسپانسر‌ها به باشگاه داده شد و بخش دیگری از کمک وزارت نفت تهیه و پرداخت شده است. همان کمک ۱۰ میلیارد تومانی که هنوز ۵ میلیارد از آن دریافت نشده و درگیر کاغذ بازی‌های اداری است. مرادی می‌گوید: «هنوز بدهی‌هایی داریم که پرداخت نکردیم، ولی پرونده‌هایی که به خاطر آن پنجره نقل‌وانتقالات‌مان بسته شده بود تسویه حساب مالی شده است و از این بابت مشکلی نداریم».

البته در این که باشگاه پارس جنوبی بدهی دارد هیچ شکی نیست و بار‌ها باشگاه‌های مختلف دیگری هم به بدهی‌های خود اعتراف کرده‌اند. به عنوان مثال باشگاه صنعت نفت که یکی دیگر از باشگاه‌های نفتی است، اوضاعی به مراتب بدتر از پارس جنوبی دارد و نه تنها به بازیکنان تیم فوتبالش پول پرداخت نکرده و از تعهداتش عقب است، بلکه پنجره نقل‌وانتقالاتش هم بسته شده است.

در چنین شرایطی مدیرعامل باشگاه پارس جنوبی شرایط مشابهی با صنعت نفتی‌ها دارد. او با مشکلات مالی روبرو است با این تفاوت که نیمی از پول بازیکنان فعلی را پرداخت و پنجره نقل‌وانتقالات تیمش را هم باز کرده است. این که این باشگاه همچون دیگر باشگاه‌ها از گذشته بدهکاری‌هایی دارد در فوتبال ما چیز عجیبی نیست و در باشگاه‌های ایران به یک اپدیمی تبدیل شده است. از این رو اگر به تنهایی فقط یک باشگاه و مدیرانش را سیبل قرار دهیم دردی از مشکلات فوتبال ایران و پرونده‌های مالی و حقوقی‌اش دوا نمی‌کند و این هم راه چاره نیست.

بدون شک اگر سازمان لیگ می‌خواهد به باشگاه‌ها سرو سامانی بدهد و به گسترش بخش خصوصی در این رشته کمک کند، بهتر آن است که در تصمیم‌گیری‌ها ثبات بیشتری داشته و با چک‌های ضمانتی پرونده‌های باز را به تاخیر نیندازد چراکه این راه چاره نیست و فقط به انبار شدن بدهی‌ها روی هم کمک می‌کند.