کارنامه ضدحقوق بشری کانادا زیر ذره‌بین نهاد‌های بین‌المللی

کانادا به‌طور معمول خود را به‌عنوان یکی از کشور‌های پیشرو در زمینه حقوق بشر معرفی می‌کند، اما سابقه آن شامل نقض‌های جدی و نظام‌مند است که ریشه در سیاست‌های استعماری، تبعیض نژادی و چالش‌های ساختاری دارد. 

سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری به‌طور معمول در گزارش‌های سالانه خود به مسائل ادامه‌دار در این کشور مانند نژادپرستی نظام‌مند علیه بومیان، سوءاستفاده در سیستم بازداشت مهاجران و سرکوب اشاره کرده‌اند. این نقض‌ها نه تنها تاریخی هستند، بلکه تا سال ۲۰۲۵ ادامه داشته‌اند. 

تبعیض نظام‌مند علیه بومیان در کانادا

یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ حقوق بشر کانادا، سیستم مدارس شبانه‌روزی است که از اواخر قرن ۱۹ تا ۱۹۹۶ فعال بود. 

بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی به اجبار از خانواده‌هایشان جدا شدند تا در این مدارس آنچه را که تمدن خوانده می‌شد، بیاموزند. 

کودکان با ممنوعیت زبان، فرهنگ و سنت‌های خود مواجه بودند و بسیاری مورد سوءاستفاده جسمی، جنسی و عاطفی قرار گرفتند. 

کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا (TRC) در گزارش نهایی سال ۲۰۱۵ خود، این سیستم را نسل‌کشی فرهنگی (Cultural genocide) نامید و بیش از ۴ هزار مرگ کودکان بومی را در این نوع مدارس مستند کرد. 

در سال ۲۰۲۵، اجرای کامل ۹۴ درخواست اقدام کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا همچنان ناقص است و انکار این جنایت‌ها توسط دولت کانادا همچنان ادامه دارد.

خشونت علیه زنان و دختران بومی گمشده و کشته‌شده یکی دیگر از نقض‌های شدید است در کانادا ادامه دارد. گروه‌های حقوق بشری این پدیده را نسل‌کشی توصیف کرد و ریشه آن را در نژادپرستی نظام‌مند و استعمار دانسته‌اند. 

هزاران مورد از خشونت علیه زنان و دختران بومی و مواردی از گم‌شدن و کشته‌شدن آنها گزارش‌شده است. براساس آمارها، زنان بومی چندین برابر بیشتر از زنان سفیدپوست در معرض خشونت هستند. 

گزارش سال ۲۰۲۵ سازمان مجمع بومیان کانادا نشان می‌دهد که اجرای عدالت در این زمینه کُند بوده و بحران قاچاق انسان علیه جوامع بومی تشدید شده است.

در همین حال، بحران دسترسی به آب آشامیدنی پاک در جوامع بومی ادامه دارد و نماد تبعیض ساختاری است. 

همچنان ده‌ها دستورالعمل بلندمدت آب آشامیدنی فعال بوده که جوامع بومی را از حق اساسی به آب محروم می‌کند. 

دولت کانادا تعهد پایان این بحران تا ۲۰۲۱ را داشت، اما تاخیر‌ها به مشکلات سلامتی مداوم منجر شده است. سازمان ملل این مسئله را نقض حقوق بشر دانسته است.

نقض حقوق مهاجران در کانادا

در سیستم بازداشت مهاجران در کانادا نقض‌های جدی گزارش شده است. افراد، از جمله پناهجویان و افراد دارای معلولیت، به‌طور معمول در شرایط نامناسب محبوس شده و با تبعیض مواجه هستند. 

گزارش دیده‌بان حقوق بشر موارد گسترده نقض ظرفیت قانونی را مستند کرد، جایی که تصمیم‌گیری برای این افراد بدون رضایت آنها اعمال می‌شود. 

استفاده از دستبند و زنجیر علیه مهاجران بازداشت‌شده و معلولیت ادامه داشته و انتقال به زندان‌های فدرال انتقاد‌هایی را برانگیخته است.

• بیشتر بخوانید:
• روند افزایشی قتل زنان در کانادا
• اقدام اسلام‌ستیزانه کانادا؛ اعتراض فعالان به قانون جدید استان کِبِک

همچنین کارگران مهاجر موقت نیز قربانی استثمار هستند. برنامه Temporary Foreign Worker Program (TFWP) اجازه سوءاستفاده کارفرمایان را می‌دهد. ازجمله موارد سوءاستفاده می‌توان به دستمزد پایین، شرایط کاری خطرناک و محدودیت در تغییر شغل اشاره کرد. 

گزارش یک سازمان حقوق بشری در ژانویه ۲۰۲۵ (دی/بهمن ۱۴۰۴) موارد گسترده سوءاستفاده را مستند کرد و آن را نقض حقوق کارگری و انسانی دانست.

نقض آزادی بیان در کانادا

قوانین مربوط به آسیب‌های آنلاین، موسوم به Online Harms Act - Bill C-۶۳ نگرانی‌هایی را درمورد آزادی بیان در کانادا ایجاد کرده است. 

به گزارش پایگاه فریدام‌هاوس، این لایحه که در سال ۲۰۲۴ معرفی شد و همچنان بحث‌برانگیز باقی مانده، جرایم جدیدی برای محتوای نفرت‌پراکنی تعریف می‌کند، اما منتقدان معتقدند که این قانون ممکن است آزادی بیان را محدود کند. در گزارش ۲۰۲۵ آن را تهدیدی برای آزادی اینترنت توصیف کرد.

انتقاد‌های حقوق بشری از سیستم کیفری کانادا

بومیان و اقلیت‌های نژادی در سیستم عدالت کیفری کانادا بیش‌ازحد نمایندگی می‌شوند و با تبعیض پلیس مواجه هستند. 

گزارش‌های سازمان ملل در ۲۰۲۵ به ادامه نمایندگی بیش از حد بومیان، سیاه‌پوستان و دیگر اقلیت‌ها در زندان‌های کانادا اشاره کرده است. همچنین، حمایت از حقوق بومیان در زمینه مالکیت دوباره بر سرزمین‌های مادری جرم‌انگاری می‌شود. 

سابقه کانادا در نقض حقوق بشر ترکیبی از میراث استعماری و چالش‌های معاصر است. به‌گفته کارشناسان، اجرای ناقص تعهد‌های دولت کانادا نقض حقوق بشر را در این کشور پایدار نگه داشته است. 

سازمان‌های حقوق بشر تاکید دارند که برای عدالت واقعی، اقدام‌های فوری در زمینه حقوق بومیان، حمایت از مهاجران و حفاظت از آزادی‌ها نیاز است. 

انتهای پیام/