مشارکت همدستان نسل‌کشی در مرکز هماهنگی آمریکایی برای نظارت بر غزه

واشنگتن‌پست گزارش کرده که یک ساختمان ۳ طبقه کثیف که زمانی متروکه بود، در منطقه صنعتی در کریات‌گات به‌عنوان مقر مرکز هماهنگی غیرنظامی-نظامی (CMCC) به سرکردگی آمریکا برای به‌اصطلاح نظارت بر آتش‌بس غزه و تسهیل ورود کمک‌های بشردوستانه مورد استفاده قرار گرفته است. 

مرکز هماهنگی غیرنظامی-نظامی نمایندگانی از بیش از ۴۰ کشور و سازمان، از جمله آمریکا، آلمان، انگلیس، دانمارک، استرالیا، قبرس و نیوزیلند را گرد هم می‌آورد.

هر کشوری که در طول ۲ سال جنگ نسل‌کشی در سطح نظامی، سیاسی یا امنیتی از رژیم صهیونیستی حمایت کرده است، در این مرکز شرکت می‌کند و به نظر می‌رسد که هر یک از آنها مشتاق به دست آوردن سهمی از غنایم جنگی هستند.

میدل‌ایست مانیتور نوشت: برخلاف تصویر آراسته‌ای که کشور‌های درگیر تلاش می‌کنند به تصویر بکشند و ادعا می‌کنند ماموریت آنها جلوگیری از نقض حقوق، اجازه ورود کمک‌ها و بازگرداندن امنیت پیش از بازسازی است، واقعیت نشان می‌دهد که ماموریت آنها به اندازه ساختمانی که در آن فعالیت می‌کنند، کثیف است. 

دغدغه اصلی آنها مهار ماشین مرگ و نابودی نیست، بلکه تدوین برنامه‌هایی برای خلع سلاح گروه‌های مقاومت است، حتی اگر این امر مستلزم استفاده از زور باشد، که خواسته‌ای است که رژیم صهیونیستی به‌شدت بر آن اصرار دارد.

صفحه نمایش‌های غول‌پیکر متصل به ماهواره‌های نظارتی که توسط کارشناسان نظامی و امنیتی اداره می‌شوند، هر حرکتی را در نوار غزه زیر نظر دارند و نفس‌های مردم آن را می‌شمارند. این درحالی است که به نظامیان صهیونیست در زمین، دریا و هوا اجازه می‌دهند بدون محدودیت یا نظارت به‌طور آزادانه عمل کنند. 

از زمان اجرایی‌شدن توافق آتش‌بس در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵ (۱۸ مهر ۱۴۰۴)، درگیری توسط فلسطینی‌ها به‌طور کامل متوقف شده است، با این حال اشغالگران به تیراندازی، گلوله‌باران و حتی نقض خط زرد تعیین‌شده برای مواضع نیرو‌های خود ادامه داده‌اند و به سمت غرب گسترش یافته‌اند. رژیم صهیونیستی همچنین از رعایت پروتکل بشردوستانه حاکم بر ورود کمک‌ها (چه از نظر کمیت و چه از نظر نوع) و همچنین باز کردن گذرگاه‌ها و تخلیه مجروحان و بیماران خودداری کرده است.

از زمان آغاز آتش‌بس، بیش از ۵۰۰ مورد نقض آتش‌بس ثبت شده است. تحت روایت هماهنگ‌شده «نقض آتش‌بس توسط فلسطینی‌ها» که توسط دستگاه تبلیغاتی رژیم صهیونیستی ترویج می‌شود، ۲۷ مورد نقض ادعایی برای توجیه حمله‌هایی که به شهادت ۲۷ فلسطینی و مجروح شدن ۸۷ نفر منجر شد، مورد استفاده قرار گرفت. اکنون شمار کل شهدای ناشی از نقض آتش‌بس به ۳۴۲ نفر رسیده و ۸۷۵ مجروح شده‌اند.

این نقض‌ها به موضوعی تکراری تبدیل شده‌اند. نتانیاهو حتی پس از هر نقض آتش‌بس، به این موضوع افتخار می‌کند که این نقض با هماهنگی دولت آمریکا و کمیته هماهنگی مشترک انجام شده است و می‌گوید که برای حمله‌ها چراغ سبز دریافت می‌کند. 

با وجود شدت نقض‌ها و میزان خسارت‌های انسانی و مادی که ایجاد می‌کنند، حتی یک بیانیه توسط واشنگتن مبنی بر انکار دخالت آمریکا یا حتی ترغیب رژیم صهیونیستی به رعایت آتش‌بس صادر نشده است. این موضوع به‌شدت نشان می‌دهد که واشنگتن و کمیته در این نقض‌ها شریک فعال هستند.

در تضاد کامل با طرح ترامپ، که مدعی است آوارگی را رد و غزه را برای مردمش تایید کرد، اکنون فاش شده است که یک شرکت امنیتی صهیونیستی به نام مَجد یوروپ (Majd Europe) تحت نظارت مرکز هماهنگی غیرنظامی-نظامی، پرواز‌هایی را برای اخراج صد‌ها نفر از اهالی غزه را به اندونزی، مالزی و آفریقای جنوبی، تحت پوشش ترویج مهاجرت داوطلبانه ترتیب داده است.

• بیشتر بخوانید:
• شرکت‌های هوش مصنوعی به‌دنبال کسب غنیمت از نسل‌کشی غزه
• خشم جهانی از ارتباط شرکت‌های فناوری با رژیم صهیونیستی

یک واقعیت تلخ آشکار شده است؛ پس از ۲ سال نسل‌کشی، و با وجود آتش‌بس و تحویل شهرک‌نشینان صهیونیست و بیشتر اجساد از زندانی‌ها، جمعیت غزه اکنون در عدم اطمینان عمیقی نسبت به آنچه در پیش است، زندگی می‌کند. 

وعده‌های ترامپ مبنی بر منصف بودن با هر ۲ طرف، بر باد رفته است. نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که تشدید نقض‌ها ممکن است به فروپاشی آتش‌بس منجر شود و نشان دهد که این توافق چیزی بیش از یک تله طراحی شده برای از بین بردن قدرت گروه‌های مقاومت قبل از از سرگیری جنگ نبوده است.

این نگرانی‌ها با این واقعیت که نتانیاهو و کابینه‌اش، با همکاری ضمنی آمریکا به تدریج از توافق آتش‌بس خارج می‌شوند، تقویت می‌شود. بسیاری از نشانه‌ها حاکی از سوء‌نیت آنهاست.

اشغالگران از هر فرصتی برای ادعای نقض آتش‌بس استفاده می‌کنند و سپس حمله‌هایی را علیه غیرنظامیان بی‌گناه انجام می‌دهند. حتی نگران‌کننده‌تر، تشکیل یک کمیته وزارتی برای نظارت بر اجرای مرحله دوم توافق (مرحله‌ای که حتی آغاز هم نشده است) است که در میان اعضای آن، بن گویر و اسموتریچ، هر دو از مخالفان سرسخت توافق و از طرفداران مشتاق بازگشت به جنگ، حضور دارند.

جامعه بین‌المللی هیچ عامل بازدارنده واقعی که بتواند نتانیاهو را مهار کند، ندارد. در همین حال، برخی از کشور‌ها نقش مخربی ایفا می‌کنند و تلاش‌ها را برای اعمال فشار بر آمریکا و رژیم صهیونیستی تضعیف می‌کنند. آنها به جای تلاش برای پایبندی به شرایط آتش‌بس، علیه کشور‌های حامی فلسطین اقدام می‌کنند و اصرار دارند که آنها از هرگونه نیروی امنیتی یا بازسازی آینده کنار گذاشته شوند.

همه شاهد بودند که چگونه، شورای امنیت سازمان ملل در طول ۲ سال نسل‌کشی در غزه، به دلیل وتو توسط آمریکا بار‌ها و بار‌ها نتوانست یک قطعنامه واحد برای درخواست آتش‌بس تصویب کند. تنها راه چاره، جلسه ویژه اضطراری مجمع عمومی بود که قطعنامه‌های مهمی برای توقف نسل‌کشی صادر کرد، اما به دلیل فقدان اراده سیاسی برای اجرا، این قطعنامه‌ها مانند صد‌ها تصمیم دیگر در طول دهه‌ها درگیری، اجرا نشدند.

آتش‌بس شکننده حاصل یک معامله تلخ با دولت آمریکا بود که با میانجیگری چند کشور حاصل شد و در نتیجه رژیم صهیونیستی کنترل بخش‌هایی از نوار را حفظ کرد. کشتارها، تخریب‌ها و ممانعت از ارسال کمک‌ها ادامه داشته است. 

انتهای پیام/