نماینده ایران در سازمان ملل: پیشنویس قطعنامه حقوق بشری کانادا دارای انگیزههای کاملاً سیاسی است
سفیر و معاون نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل، پیش از تصویب قطعنامه کانادا درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، این اقدام را دارای انگیزههای کاملاً سیاسی، گزینشی و مخرب عنوان کرد.
خبرگزاری میزان -
غلامحسین درزی، سفیر و معاون نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل، در سخنرانی که پیش از تصویب قطعنامه کانادا مبنی بر وضعیت حقوق بشر در کشورمان داشت، با اشاره به اینکه ایران مخالفت قاطع خود را با این پیشنویس، که دارای انگیزههای کاملاً سیاسی، گزینشی و کاملاً مخرب است، اعلام میدارد؛ ما هم محتوای این پیشنویس و هم نیت پشت آن را رد میکنیم تاکید کرد: قطعنامههایی که واقعیتهای میدانی را بازتاب نمیدهند، هیچ نقشی در ارتقاء یا حمایت از حقوق بشر ندارند.
متن این سخنرانی به شرح زیر است:
آقای رئیس
بار دیگر، پیشنویس قطعنامهای بیاساس و غیرضروری از سوی کانادا برای اقدام در این کمیته ارائه شده است. جمهوری اسلامی ایران مخالفت قاطع خود را با این پیشنویس، که دارای انگیزههای کاملاً سیاسی، گزینشی و کاملاً مخرب است، اعلام میدارد. ما هم محتوای این پیشنویس و هم نیت پشت آن را رد میکنیم. این پیشنویس که نه در هیچ روندی مورد مذاکره قرار گرفته، نه با هیچ طرفی توافق شده، و هر ساله توسط همان کشور خاص تحمیل میشود، فقط در خدمت اهداف سیاسی همان کشور است و نه در خدمت آرمانهای حقوق بشر.
ایران بار دیگر بر موضع دیرینه خود تأکید میکند که قطعنامههای کشورمحور ذاتاً ماهیتی تقابلی دارند. چنین رویههایی موجب تضعیف گفتوگوی واقعی میشوند، اعتماد را از میان میبرند، و اصول بیطرفی و عدمگزینشی بودن را که باید راهنمای فعالیت سازمان ملل در حوزه حقوق بشر باشند نقض میکنند. تأکید میکنیم که تنها سازوکارهای مبتنی بر همکاری و نه فشار، قادر به ایجاد نتایج سازنده و پایدار هستند.
این پیشنویس نهتنها هیچگونه تعامل سازندهای را تقویت نمیکند، بلکه همان رویکرد تقابلی را تداوم میبخشد؛ رویکردی که بارها و بهطور مستمر ناکارآمد بودن آن ثابت شده است. هنگامی که حقوق بشر به ابزار فشار تبدیل شود، نخستین قربانی آن، جهانشمولی حقوق بشر خواهد بود.
ادعاهای مطرحشده در پیشنویس قطعنامه بر پایه اطلاعات تأییدنشده و تفسیرهای گزینشی استوار است. پیشنویس قطعنامه مزبور نه ارزیابی عینی ارائه میدهد و نه متوازن است؛ همچنین دستاوردهای کشور در حوزه حقوق بشر، فرآیندهای ملی جاری، و تلاشهای انجامشده توسط مقامات ایرانی را بهمنظور ارتقای توسعه اقتصادیـاجتماعی و تقویت حمایتهای قانونی طبق قانون اساسی و تعهدات بینالمللی ما نادیده میگیرد.
پیشنویس قطعنامه همچنین با استنکاف از محکوم نمودن نقضهای فاحش حقوق بینالملل از سوی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در جریان تجاوز نظامی دوازدهروزه آنان از ۱۳ لغایت ۲۵ ژوئن ۲۰۲۵ علیه جمهوری اسلامی ایران، از رعایت توازن و بیطرفی بازمانده است. متن پیشنویس قطعنامه پیامدهای بلندمدت و گسترده حقوق بشری این حمله نظامی غیرقانونی را نادیده میگیرد؛ از جمله شهادت دستکم ۱۱۰۰ نفر که اکثر آنان زنان و کودکان بودند، قتل دانشمندان و نخبگان ایرانی و مجروحیت حدود ۶۰۰۰ نفر که برخی از آنان دچار معلولیت دائمی شدهاند. شگفتآور است که تدوینکنندگان این پیشنویس قطعنامه مدعیِ نگرانی درباره «حقوق بشر ایرانیان» هستند، اما هیچ اعتنایی به «جان ایرانیان» ندارند.
بههمین ترتیب، تدوینکنندگان پیشنویس این قطعنامه، عامدانه از اشاره به آثار عمیقاً زیانبار و منفی اعمال و اجرای بیشازحدِ اقدامات قهرآمیز یکجانبه بر حقوق بشر مردم ایران خودداری کردهاند. حامی اصلی و حامیان مشترک این قطعنامه که بیش از چهار دهه است بهطور مستقیم، عمدی و آگاهانه از طریق تحمیل و اجرای سختگیرانه اقدامات قهرآمیز یکجانبه و غیرقانونی، حقوق بشر ملت ایران را نقض کردهاند، در جایگاهی نیستند که بتوانند قطعنامهای درباره وضعیت حقوق بشر در ایران ارائه دهند. ناتوانی آنان در اذعان به این موضوع اساسی، خود گویای حقیقت است. چنین فروگذاریهای هدفمندی در پیشنویس این قطعنامه نشان میدهد که تدوینگران آن بهطور کاملاً سیاسی و تعمدی، هیچ ارزشی برای گفتوگو، بحث، تعامل یا همکاری قائل نیستند.
افزون بر این، موجب تأسف است که حامی اصلی این پیشنویس همچنان از نقضهای تاریخی، ساختاری، و حتی تکرارشونده حقوق بشر در داخل کشور خوداز قبیل مشکلات دیرینه جوامع بومی، نژادپرستی و تبعیض نژادی، و رفتار نابرابر با مهاجران چشم میپوشد؛ چنین معیارهای دوگانهای، اعتبار این اقدام را تضعیف کرده و صداقت اهداف اعلامشده و نیت واقعی آن را بهشدت زیر سؤال میبرد.
قویاً بر این باوریم که اگر حقوق بشر توسط گروهی از کشورها به ابزاری برای فشار سیاسی تبدیل نمیشد، حامی اصلی این پیشنویس یعنی کانادا، خود باید بهدلیل جنایات ارتکابی علیه مردمان بومی آن کشور؛ بهدلیل بیتوجهی به وضعیت معیشتی و اقتصادی شهروندان خود؛ و همچنین بهسبب حمایت نظامی آن کشور از رژیم اسرائیل در ارتکاب جنایات نسلکشی و جنایات جنگی در سرزمینهای اشغالی فلسطین، موضوع قطعنامههای]متعددی در این نهاد معتبر قرار میگرفت.
آقای رئیس
جمهوری اسلامی ایران همچنان متعهد به گفتوگو و تعامل سازنده با سازوکارهای حقوق بشری سازمان ملل متحد است؛ سازوکارهایی که بهصورت منصفانه، شفاف و فارغ از تبعیض عمل میکنند و اصول بنیادین عدالت، بیطرفی و استقلال را رعایت مینمایند. ما فعالانه در سازوکار بررسی ادواری جهانی موسوم به یو. پی. آر مشارکت کردهایم، برای دارندگان مأموریتهای موضوعی دعوتنامه صادر کردهایم، و به بهبود قوانین ملی خود در چارچوب ارزشهای قانون اساسی و تعهدات بینالمللیمان ادامه دادهایم. با این حال، نمیتوانیم از اقداماتی که بر فشار، سیاسیسازی و تحریف متکی است حمایت کنیم؛ همچنین نمیتوانیم رویکردی را تأیید نماییم که مبتنی بر دستورکارهای سیاسی باشد نه تعامل مبتنی بر حسن نیت. جمهوری اسلامی ایران بار دیگر این پیشنویس قطعنامه را غیرضروری، نامتوازن و کاملاً گسسته از واقعیتهای میدانی میداند. این متن با معیارهای لازم برای سندی که خواهان حمایت و رأی دولتهای عضو در سازمان ملل است، فاصلهای جدی دارد.
بر همین اساس، و در راستای حمایت واقعی از حقوق بشر و از سر احترام به ارزشها و اصولی که همگی ما بر آنها تأکید داریم، از دولتهای عضو میخواهیم که به این پیشنویس قطعنامه رأی منفی دهند و از تلاشهایی حمایت کنند که موجب گفتوگو، احترام متقابل و همکاری اصیل بینالمللی در حوزه حقوق بشر میشود. جمهوری اسلامی ایران از هیئتهای محترم میخواهد که در سوی درست اصول حقوق بشری قرار گیرند و این پیشنویس تفرقهافکن و غیرسازنده را با رأی منفی خود رد کنند.
قطعنامههایی که واقعیتهای میدانی را بازتاب نمیدهند، هیچ نقشی در ارتقاء یا حمایت از حقوق بشر ندارند. چنین متونی نه با هدف پیشبرد حقوق بشر، بلکه با هدف اعمال فشار سیاسی تدوین میشوند. اطمینان میدهیم که تصویب این پیشنویس قطعنامه به هیچ وجه در خدمت اهداف حامیان آن نخواهد بود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *