سقوط آزاد بهاصطلاح کمیته حقیقتیاب در گرداب اتهامزنی به ایران
کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب سازمان ملل برای ایران در حالی تن به خواندن و انتشار گزارشهای ساختهوپرداخته اتاقهای فکر ضد ایرانی میدهد که پیشتر اعتراف به بیاساس بودن منابع خود کرده است.
خبرگزاری میزان -
کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب سازمان ملل برای ایران در جریان نخستین حضور خود در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل گزارشی از آنچه یافتههای خود درباره وضعیت حقوق بشر در ایران خواند، ارائه کرد.
این کمیته نتیجه موجسواری مدعیان غربی حقوق بشر روی ناآرامیهای سال ۱۴۰۱ در ایران است؛ لابیگری این کشورها در شورای حقوق بشر با چشم داشتن به هدفهای متوهمانه سیاسی با همراهی و سندسازی چهرهها و رسانههای ضد ایرانی همراه شد.
کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب سازمان ملل بهعنوان پیمانکار مروج اطلاعات نادرست و دروغپراکنی بازیگران شناختهشده به خصومت و دشمنی با مردم و کشور ایران، زیر سایه فراهمسازی فضا برای حضور در مجامع بینالمللی توسط بانیان خود، ادامه حیاتش را نیز به همین روند و فرایند مدیون است.
خلاصه عملکرد این سازوکار، روخوانی خروجیهای بیاساس اتاقهای فکر تجزیهطلبان، براندازان، تروریستها و مدعیان حقوق بشر از پشت تریبونهای دارای مخاطب است.
کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب در سالهای فعالیت خود نشان داده است که در چارچوب خصومت کارفرمایانش نسبت به ایران، گام به گام روی مسیر مهندسی اتهامها و ادعاها پیش میرود و ترویج و جا انداختن نتیجه از پیش تعیین و تحمیلشده را نصبالعین خود کرده است.
- بیشتر بخوانید:
- ادعاها و اتهامهای بیاساس؛ زیربنای گزارشهای کمیتههای بهاصطلاح حقیقتیاب سازمان ملل
- نمایشهای ضد ایرانی مای ساتو و سارا حسین؛ هماهنگیهای ویژه برای نگرانیهای خاص
پشت پرده ارائه گزارشهای بی مبنا و سوگیرانه کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب اکنون به تابلوی معرفی این سازوکار تبدیل شده است؛ بیخریدار ماندن ادعاهای یادشده سبب شده تا بساط دریوزگی توجه کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب در هر جلسه و نشستی پهن شود تا بلکه رضایت کارفرمایان از این طریق جلب و جذب شود.
سارا حسین، رئیس کمیته در پایان جلسه گزارشدهی در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل که عامدانه از پیامدهای تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران عبور کرده و انگشت اتهام را به سوی ایران گرفته بود، پس از مواجهه با اعتراض نمایندگان برخی از کشورها، با فرار به جلو آنها را به داشتن استانداردهای دوگانه متهم کرد.
وی مدعی شد که این کشورها حتی پیش از شنیدن گزارش کمیته تحت هدایتش، موضع خود را تعیین کردهاند؛ این در حالی است که سارا حسین بهتر از هر کسی میداند که دلیل این اتفاق چیست.
کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب در سالهای فعالیت خود که به لطف کارفرمایان در میانه کاهش بودجه سازمان ملل، تامین بودجه شده و مداومت یافته است، هیچگاه اقدامی در مسیر تشریح تاثیر تحریمهای ظالمانه بر دسترسی و بهرهمندی مردم ایران به حقوق بشر انجام نداده است.
در عین حال، سارا حسین و کمیته تحت هدایتش حتی زمانی که تجاوز مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران رخ داد و هزار و ۱۰۰ شهروند ایرانی را قربانی کرد، از نقض حقوق بشری این افراد سخنی به میان نیاوردند؛ بلکه وی تلاش کرد در جدیدترین گزارش خود از طریق بازی با کلمات پیامدهای این جنایت آشکار را نیز زیر ادعاهای ضد ایرانی بروبد.
سارا حسین که در گزارش اخیر خود با استفاده از عبارت «حملههای اسرائیل به تاسیسات هستهای نظامی ایران» تلاش کرد ادعاهایی چند دههای کارفرمایان صهیونیست خود درباره صنعت هستهای ایران را ترویج کند؛ این در حالی است که صلحآمیز بودن صنعت هستهای ایران توسط آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارشهای مختلف تایید شده و تاکنون شواهد و مدارکی در نقض آن ارائه نشده است.
ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در واکنش به گزارش اخیر کمیته بهاصطلاح حقیقتیاب با انتشار بیانیهای از تاثیر منفی عملکرد سازوکاریادشده بر اعتبار سازمان ملل ابراز تاسف کرد و اتهامها و ادعاهای مطرحشده توسط سارا حسین را در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل محکوم کرد.
ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با محکومکردن مواضع، گزارشها و اظهارات غیرمستند، جانبدارانه و سیاسی هیئت بهاصطلاح حقیقتیاب که آشکارا با اصول حرفهای، مبانی و ارزشهای اخلاقی و آییننامههای رفتاری گزارشگران سازمان ملل در تضاد است، هشدار میدهد که تداوم فعالیت این هیئت به این شیوه، تنها به تضعیف و بیاعتباری هر چه بیشتر نهادها و سازوکارهای حقوق بشری بینالمللی، بهویژه شورای حقوق بشر، منجر خواهد شد.
اتهامزنی سارا حسین به کشورهای مختلف پس از ناتوانی برای جا انداختن ادعاهای بیاساس خود واقعیت مهمی را آشکار میکند: حنای اتهامزنیها براساس استانداردهای دوگانه برای تامین نظر کارفرمایان دیگر رنگی ندارد.
این فرار به جلوی سارا حسین پیشتر شکلهای دیگری داشت: اتهامزنی به ایران به دلیل عدم همکاری (جمهوری اسلامی ایران از بدو تاسیس این کمیته، آن را غیرقانونی خواند)، اعتراف به بیمبنا و غیرقابل اتکا بودن منابع تهیه گزارش و البته در جدیدترین مورد اصلاح یک عبارت در گزارش!
با فرونشستن گردوغبار فضاسازیها و مسمومسازی جو بینالمللی علیه ایران از طریق اتهامزنیهای حقوق بشری، بحران ابزارسازی حقوق بشر، نهادها و سازوکارهای بینالمللی و حقوق بشری و در راس آنها سازمان ملل بیش از هر زمانی آشکار شده است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *