منطقه‌های تیراندازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری؛ عرصه‌ای برای جنایت‌های مصون از مجازات

بازل ادرا، یکی از کارگردانان فیلم تاریخ‌ساز «سرزمین دیگری نیست» در جشنواره اسکار در گزارشی برای مجله +۹۷۲ وضعیت این منطقه تحت یورش ارتش و شهرک‌نشینان صهیونیست را تشریح کرد.

از زمانی که شهرک‌نشینان پایگاه Mitzpe Yair برای نخستین بار در نوامبر ۲۰۲۱ (آبان ۱۴۰۰) به روستای طبقات الجندی (Tabaqat al-Jundi) مسافر یاتا تا به امروز آزارواذیت بی‌رحمانه ساکنان فلسطینی و حمله‌های خشونت‌آمیز به آن‌ها ادامه داشته است؛ ریشه‌کن کردن نهال‌های زیتون، نابود کردن دام‌ها و تخریب خانه‌های فلسطینی‌‎ها به موازات ایجاد پایگاه شهرک‌نشینان صهیونیست در این روستا ادامه داشته است.

براساس قوانین شهرک‌نشینان صهیونیست اجازه حضور در این منطقه را ندارند؛ روستای مورد نظر یکی از ۱۲ جامعه فلسطینی است که در محدوده‌ای قرار دارد که ارتش رژیم صهیونیستی آن را «منطقه شلیک ۹۱۸» می‌نامد، منطقه آموزش نظامی که رسما برای فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها بسته است.

در حالی که فلسطینی‌ها معمولا از ساخت‌وساز یا حتی ورود به این منطقه منع می‌شوند، شهرک‌نشینان صهیونیست همچنان با مصونیت کامل به ایجاد و گسترش پایگاه‌های خود در آنجا ادامه می‌دهند.

شهرک‌نشینان صهیونیست در آگوست ۲۰۲۵، مرحله جدیدی از سنگربندی خود در منطقه تیراندازی را آغاز کردند؛ آن‌ها در روز روشن، با استفاده از پمپ‌های بتن و میکسر‌های سیمان، پی‌ریزی یک سازه دائمی را انجام دادند؛ با وجود اینکه این کار حتی طبق قانون رژیم صهیونیستی غیرقانونی است، اما هیچ دخالتی از سوی ارتش یا پلیس رژیم صهیونیستی متوجه آن‌ها نشد.

در حالی که شهرک‌نشینان صهیونیست به‌صورت شبانه‌روزی در این روستا کار می‌کردند، بولدوزر‌های ارتش رژیم صهیونیستی به روستای مجاور که آن هم در منطقه آتش ۹۱۸ قرار دارد، حمله کردند؛ از ماه مه (اردیبهشت) نظامیان صهیونیست چندین بار به این روستا حمله کرده و بیشتر آن را به ویرانه تبدیل کرده‌اند.

امروز هیچ خانه‌ای باقی نمانده است و تنها چند چادر موقت، ساکنان را در برابر زمستان پیش رو محافظت کمی می‌کنند.

در هفته‌های اخیر، ۲ گشت ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۷ سپتامبر (۵ مهر) و ۱۰ اکتبر (۱۸ مهر) سازه‌های باقی‌مانده این روستا را هدف قرار دادند؛ وقتی یکی از ساکنان ۶۰ ساله این روستا چند آجری را که از خانه تخریب‌شده‌اش نجات داده بود، مرتب چید، نظامیان صهیونیست به وی هشدار دادند: یا خودت آن‌ها را نابود کن یا ما تو را دستگیر خواهیم کرد.

اگرچه ارتش رژیم صهیونیستی گاهی اوقات در طول تمرینات نظامی در مناطق تیراندازی، به جوامع فلسطینی دستور تخلیه موقت داده است، اما مصونیت شهرک‌نشینان صهیونیست در منطقه تیراندازی ۹۱۸، آنچه ساکنان مسافر یاتا از مدت‌ها پیش می‌دانستند، تقویت می‌کند: این مناطق هرگز واقعا برای آموزش نظامی نبودند، بلکه برای مجبور کردن فلسطینی‌ها به ترک زمین‌هایشان جهت ایجاد راه برای شهرک‌سازی صهیونیست‌ها بودند.

منطقه تیراندازی ۹۱۸ در اوایل دهه ۱۹۸۰ توسط ارتش رژیم صهیونیستی اعلام شد؛ تا آن زمان، رژیم صهیونیستی بخش‌های بزرگی از زمین‌های کرانه باختری اشغالی را به‌عنوان مناطق نظامی بسته تعیین کرده بود.

از آن زمان، کابینه رژیم صهیونیستی برای توجیه اقدام‌های اخراج خود، ادعا کرده است که جوامع فلسطینی در منطقه تیراندازی ۹۱۸ در سکونتگاه‌های فصلی زندگی می‌کنند.

هدف واقعی مناطق تیراندازی توسط معمار این سیاست، آریل شارون، وزیر کشاورزی وقت رژیم صهیونیستی، به‌صراحت بیان شد؛ نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در سخنرانی خود در جلسه بخش شهرک‌سازی سازمان جهانی صهیونیست در سال ۱۹۷۹ اظهار کرد: مناطق تیراندازی برای یک هدف ایجاد شده‌اند: ذخایر زمین برای شهرک‌سازی‌ها.

از زمان تاسیس نخستین پایگاه‌ها در منطقه تیراندازی ۹۱۸ در سال ۱۹۹۹حدود ۱۲ روستای مسافر یاتا که در منطقه ۳ هزار هکتاری واقع شده‌اند، با تهدید وجودی آوارگی مواجه بوده‌اند؛ رژیم صهیونیستی هزاران تخریب و مصادره انجام داده و خانواده‌های فلسطینی را هدف قرار داده است، در حالی که از اتصال آن‌ها به شبکه‌های آب یا برق، آسفالت جاده‌ها یا حتی ورود وسایل نقلیه به این منطقه جلوگیری کرده است.

در جولای ۲۰۲۲، یک کلینیک سیار پزشکان بدون مرز که خدمات پزشکی اولیه ارائه می‌داد، به دلیل ممنوعیت ورود فلسطینی‌ها به منطقه، مجبور به تعطیلی شد.

در سال‌های اخیر، شهرک‌نشینان صهیونیست به‌طور پیوسته سنگربندی خود را در داخل منطقه تیراندازی تسریع کرده‌اند؛ بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۲۴، آن‌ها ۱۱ پایگاه نظامی ایجاد کردند که ۹ مورد از آن‌ها فقط در ۲ سال گذشته ایجاد شدند، ازجمله ۶ مورد از زمان آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲).

بیشتر این پایگاه‌ها در بخش شمالی منطقه تجمع یافته‌اند؛ در جولای ۲۰۱۲، ارتش رژیم صهیونیستی بخش عمده‌ای از این منطقه را به‌عنوان «منطقه تیراندازی غیرفعال» طبقه‌بندی کرد.

گروه حقوق بشری «شکستن سکوت» Breaking the Silence تصریح کرده است که این اقدام به راحتی از ۳ پایگاه قدیمی و بزرگ Havat Ma’on, Avigail, and Mitzpe Yair که بخش‌هایی از آن‌ها تا منطقه تیراندازی امتداد دارند، محافظت می‌کند.

با اعلام آن بخش «غیرفعال»، ارتش رژیم صهیونیستی عملا به پایگاه‌های مرزی مشروعیت بخشید، آن‌ها را از چالش‌های قانونی مصون داشت و راه را برای اخراج ۸ روستای فلسطینی واقع در منطقه «فعال» باقی‌مانده از منطقه هموار کرد.

یک وکیل حقوق بشر، توضیح داد: تمایز بین مناطق تا حدودی غیررسمی است و آن‌ها آن را در یک منطقه خاکستری نگه می‌دارند؛ در عمل، وقتی فلسطینی‌ها به احکام تخریب اعتراض می‌کنند یا درخواست مجوز ساخت می‌دهند، ارتش هیچ تمایزی بین مناطق شلیک «فعال» و «غیرفعال» قائل نمی‌شود و هر ۲ به‌عنوان دلیلی برای تخریب در نظر گرفته می‌شوند و درخواست‌های مجوز معمولا رد می‌شوند.

این استاندارد دوگانه که در آن ساخت‌وساز فلسطینی‌ها مانع آموزش ارتش رژیم صهیونیستی تلقی می‌شود در حالی که پایگاه‌های شهرک‌نشینان صهیونیست آزادانه گسترش می‌یابند، منحصر به منطقه تیراندازی ۹۱۸ نیست؛ به گفته ناظر شهرک‌نشینان صهیونیست، همین الگو در دهه گذشته در سراسر کرانه باختری گسترش یافته است؛ اکنون در منطقه تیراندازی ۲۰۳ در غرب رام‌الله و منطقه تیراندازی ۹۳۴ در نزدیکی آن مشهود است.

ساخت پایگاه‌های غیرقانونی در منطقه‌های مختلف کرانه باختری ازجمله جایی که شهرک‌نشینان صهیونیست طبق گفته شورای مسافر یاتا تقریبا تمام زمین‌های خصوصی را در دست گرفته‌اند، با افزایش شدید خشونت همراه بوده است.

براساس گزارش‌ها، پایگاه‌های شهرک‌نشینان صهیونیست به کابوسی برای ساکنان روستا‌های اطراف تبدیل شده‌اند؛ شهرک‌نشینان صهیونیست مرتبا به ساکنان و دانش‌آموزانی که از آنجا عبور می‌کنند، حمله می‌کنند.

سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی تایید کرد که ارتش گزارشی در مورد چندین غیرنظامی صهیونیست که به فلسطینی‌ها حمله کردند، دریافت کرده است؛ او ادعا کرد: نیرو‌های ارتش اسرائیل به محل حادثه رسیدند و جست‌و‌جو برای یافتن مظنونان را آغاز کردند، اما آن‌ها را پیدا نکردند؛ رسیدگی به این حادثه برای تحقیقات بیشتر به پلیس اسرائیل واگذار شد.

انتهای پیام/