نسل خاموش غزه؛ پیامد‌های روانی نسل‌کشی و کودکانی که از قدرت تکلم محروم شدند

در غزه، سکوت به تنها زبان باقی‌مانده برای هزاران کودکی تبدیل شده است که از نسل‌کشی توسط رژیم صهیونیستی جان سالم به‌در برده‌اند، اما از پیامد‌های روانی آن جان سالم به در نبرده‌اند.

سازمان‌های بین‌المللی و محلی در ماه‌های اخیر افزایش موارد از دست دادن توانایی صحبت کردن کودکان را ثبت کرده‌اند؛ نه به دلیل جراحت‌های جسمی، بلکه به دلیل آسیب‌های روانی غیرقابل تحمل جنگ.

براساس گزارشی از برنامه سلامت روان جامعه غزه (GCMHP)، تعداد فزاینده‌ای از کودکان علائم شدید پس از سانحه، از جمله کابوس‌های مزمن، حساسیت بیش از حد به صدا‌های بلند و شب ادراری را نشان می‌دهند. بسیاری از آنها با وجود اینکه هیچ آسیبی به تار‌های صوتی آنها وارد نشده، به‌طور کامل ساکت می‌مانند.

پزشکان این وضعیت را قطعیت آسیب‌زا می‌نامند؛ یک اختلال روانی که در آن ترس یا شوک شدید، صدای کودک را خفه می‌کند و او را مجبور می‌کند به جای صدای خود از طریق حرکت‌ها، نگاه‌ها یا حرکت‌های تکراری ارتباط برقرار کند.

یاسر ابوجامع، مدیر GCMHP، گفت: خستگی روانی در غزه گسترده شده است. تیم‌های پزشکی تحت شرایط نابودی کار می‌کنند که ادامه درمان را تقریبا غیرممکن می‌کند.

یکی از پزشکان سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) وضعیت را به وضوح توصیف کرد: یک کودک در غزه با خاطره یک حمله هوایی زندگی نمی‌کند، آنها در انتظار حمله بعدی زندگی می‌کنند.

یک متخصص گفتاردرمانی و متخصص اختلالات زبان و بلع، گفت که گزارش‌های یونیسف و سازمان بهداشت جهانی (WHO) موارد لکنت زبان و از دست دادن گفتار را که به‌طور مستقیم با قرار گرفتن در معرض بمباران‌های رژیم صهیونیستی مرتبط است، تایید کرده‌اند.

او گفت: کودکانی که از زیر آوار بیرون کشیده شده‌اند، دیگر صحبت نمی‌کنند. حتی نوجوانان نیز برای تشکیل کلمات مشکل دارند و گویی خود زبان زیر بار تروما شکسته است.

براساس بررسی‌های سلامت روان، پیش از تشدید اخیر درگیری، بیش از نیمی از کودکان غزه علائم اختلال استرس پس از سانحه را نشان می‌دادند. اکنون، متخصصان هشدار می‌دهند که این زخم‌های روانی به فروپاشی زبانی و عاطفی تبدیل شده‌اند که یک نسل کامل را تهدید می‌کند.

تلاش‌های درمانگران خارج از غزه برای ارائه درمان از راه دور به دلیل قطع برق، قطعی ارتباطات و بمباران مداوم با مانع مواجه شده است. 

یک متخصص فاش کرد: متخصصان در اردن سعی کرده‌اند خدمات خود را به کودکان غزه به‌طور داوطلبانه ارائه دهند، اما گلوله‌باران مداوم و فروپاشی کامل شبکه‌های ارتباطی، این تلاش‌ها را تقریبا غیرممکن کرد.

• بیشتر بخوانید: 
• ابتلای ۵۵ هزار کودک غزه به سوءتغذیه حاد
• حق تحصیل نقض‌شده و آینده از دست‌رفته کودکان فلسطینی

او هشدار داد که تجربیات رواندا، بوسنی و جا‌های دیگر نشان می‌دهد که اگر کودکان امروز از مراقبت‌های روانی برخوردار نشوند، آسیب‌های روانی درمان نشده می‌تواند در طول نسل‌ها ادامه یابد.

با وجود ویرانی‌ها، کارشناسان معتقدند که هنوز می‌توان یک طرح واکنش روانی فوری را در داخل غزه اجرا کرد. آنها واحد‌های سلامت روان سیار در اردوگاه‌های آوارگان، بازی درمانی کودک محور و تمرین‌های تلفظ ساختاریافته برای کودکان مبتلا به از دست دادن گفتار را در کنار برنامه‌های پشتیبانی از راه دور هماهنگ شده با کارشناسان بین‌المللی، پیش‌بینی می‌کنند. 

یک کارشناس گفت: جهان باید به کودکان خاموش غزه گوش دهد. آنها فقط قربانیان جنگ نیستند، آنها بازماندگانی هستند که صدای خود را از دست داده‌اند. کمک به آنها برای دوباره سخن گفتن به معنای کمک به آنها برای بازیابی انسانیتشان است.

رژیم صهیونیستی از اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) با حمایت آمریکا و اروپا، با سرپیچی از درخواست‌های بین‌المللی و دستور‌های دیوان بین‌المللی دادگستری برای توقف حمله، کارزاری برای تخریب در سراسر نوار غزه به راه انداخت.

این نسل‌کشی بیش از ۲۳۸ هزار فلسطینی را شهید یا مجروح کرده است که بیشتر آنها زن و کودک هستند. بیش از ۱۱ هزار نفر همچنان مفقود هستند، درحالی که قحطی، آوارگی و نابودی تقریبا کامل زیرساخت‌های غزه، تمام محله‌ها را از نقشه پاک کرده است.

انتهای پیام/