اشغال سرزمین بومیان؛ بخشی از سیاست استعماری همیشگی دولت کانادا

صدور حکم محکومیت برای ۳ فعال بومی که توسط کانادا مجرم شناخته شده‌اند، پیام تکان‌دهنده‌ای در مورد تهدید‌هایی که فعالان در خط مقدم مبارزه برای حقوق بومیان و عدالت با آن مواجه هستند، ارسال می‌کند. 

یک قاضی استان بریتیش کلمبیا کانادا احکام ۳ فعال بومی را که در نوامبر ۲۰۲۱ (آبان/آذر ۱۴۰۰) در جریان حمله به‌شدت نظامی پلیس سواره‌نظام کانادا (RCMP) به قلمرو اجدادی واگذارنشده بومیان وت‌سووت بازداشت شده بودند، صادر کرد. 

این ۳ فعال بومی کانادا به اتهام نقض حکم دادگاه بریتیش کلمبیا که اقدام‌های دفاع از سرزمین مادری بومیان را در نزدیکی سایت ساخت خط لوله گاز طبیعی مایع ممنوع می‌کرد، متهم و محکوم شدند.

هر یک از احکام این فعالان شامل حبس است؛ ۱۷ روز حبس برای نفر نخست، ۱۲ روز حبس برای نفر دوم و ۹ روز حبس برای نفر سوم. 

یک نهاد حقوق بشری بین‌المللی از سال ۲۰۲۰ موارد نقض حقوق بشر تجربه‌شده توسط این فعالان حامی حقوق بومیان و متحدان آنها، را مستند کرده است. تحقیقات این نهاد نشان داده است که حکم منع تعقیب که به بازداشت این ۳ فعال منجر شده است، حقوق بشر و حقوق بومیان را به‌طور ناعادلانه محدود می‌کند. بنابراین، بازداشت‌ها، پیگرد‌های قانونی و صدور حکم برای این افراد، نقض جدی حقوق آنها به‌حساب می‌آید. 

در همین حال، دیوان عالی بریتیش کلمبیا در فوریه ۲۰۲۵ (بهمن/اسفند ۱۴۰۳) دریافت که حقوق این ۳ فعال بومی در جریان بازداشتشان نقض شده است. 

دادگاه در پاسخ به اتهام‌ها درباره سوءاستفاده در روند دادرسی که توسط تیم حقوقی این فعالان مطرح شده بود، حکم داد که رفتار، از جمله اظهارات نژادپرستانه ضد بومی برخی از اعضای پلیس سواره‌نظام کانادا در جریان حمله نوامبر ۲۰۲۱، منشور حقوق و آزادی‌های کانادا را نقض کرده است. با این حال، قاضی از تعلیق تمام اتهام‌ها علیه فعالان خودداری کرد. 

نقض حقوق مردم بومی کانادا و اشغال سرزمین‌های مادری آنها 

بومیان کانادا برای قرن‌ها با نقض نظام‌مند حقوق خود مواجه بوده‌اند، که به‌طور عمده ریشه در سیاست‌های استعماری دارد. 

این نقض‌ها شامل اشغال سرزمین‌های مادری بومیان، نسل‌کشی فرهنگی از طریق مدارس شبانه‌روزی، نقض معاهده‌ها، و ادامه سرکوب فعالان بومی است. 

• بیشتر بخوانید:
• روز حقیقت و آشتی کانادا؛ یادآور مرگ کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی
• مبارزه بومیان کانادا با تلاش‌ها برای انکار وحشت مدارس شبانه‌روزی

بررسی گزارش‌های منتشرشده در سال‌ها و حتی دهه‌های گذشته نشان می‌دهد که کانادا به‌طور معمول حقوق بومیان را برای بهره‌برداری از منابع طبیعی نادیده گرفته است. 

براساس گزارش‌های سازمان ملل و عفو بین‌الملل، کانادا همچنان در اجرای حقوق بومیان شکست خورده است. 

زمینه تاریخی؛ اشغال سرزمین‌ها و سیاست‌های استعماری کانادا

دکترین کشف (Doctrine of Discovery): به گزارش پرس‌بوکس، این اصل حقوقی اروپایی مربوط به قرن ۱۵ اجازه می‌داد تا سرزمین‌های کشف‌شده توسط اروپایی‌ها اشغال شود، حتی اگر بومیان هزاران سال در آنجا زندگی می‌کردند. سازمان ملل در ۲۰۱۰ این دکترین را اساس نقض حقوق بومیان در سراسر جهان، از جمله کانادا، دانست. 

معاهده‌های نادیده گرفته‌شده: براساس گزارش الجزیره، کانادا از قرن ۱۸ تا ۲۰ بیش از ۷۰ معاهده با بومیان امضا کرد که به‌طور معمول شامل تقسیم زمین در ازای پرداخت‌های ناچیز یا وعده‌های عملی‌نشده بود. بسیاری از این معاهده‌ها نقض شدند. به‌عنوان نمونه، زمین‌های بومیان به مهاجران سفیدپوست واگذار شد. تا ۲۰۱۷ دست‌کم ۲۵ معاهده مدرن امضا شده، اما ۱۴۰ گروه بومی هنوز در حال مذاکره برای حقوق خود هستند. 

سیستم مدارس شبانه‌روزی (Residential Schools): نلیگن‌لا گزارش کرد که از ۱۸۸۰ تا ۱۹۹۶، بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی به زور از خانواده‌هایشان جدا و به مدارس تحت مدیریت دولت فدرال کانادا و کلیسا فرستاده شدند تا فرهنگشان نابود شود. کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا (TRC) در سال ۲۰۱۵ این برنامه را نسل‌کشی فرهنگی نامید، که بخشی از سیاست جذب برای تسهیل اشغال سرزمین بومیان بود. گزارش ۲۰۱۹ تحقیق ملی درباره زنان و دختران بومی گم‌شده و کشته‌شده (MMIWG) نشان داد که این نقض‌ها ریشه در سیاست‌های استعماری دارد.

قانون بومیان (Indian Act, ۱۸۷۶): این قانون بومیان را به‌عنوان وابسته تعریف کرد، زمین‌هایشان را به ذخایر محدود کرده و حقوقشان را سلب کرد. این قانون هنوز فعال است و به‌عنوان ابزاری برای کنترل سرزمین‌های بومیان عمل می‌کند. 

سازمان ملل در گزارش‌های سال‌های اخیر خود کانادا را به‌دلیل عدم حل اختلاف‌ها در موضوع زمین‌ها، خشونت علیه زنان بومی و استفاده بیش از حد از نیروی پلیس علیه معترضان محکوم کرده است. 

انتهای پیام/