آیا قصه‌های واقعی «رویای ریحانه» ادامه‌دار می‌شود؟ 

احمد نوجوان، تهیه‌کننده سریال «رویای ریحانه»، در گفت‌وگو با میزان به تشریح جزئیات تولید این مجموعه تلویزیونی پرداخت و منشأ ایده اولیه آن را مستندهای واقعی عنوان کرد. 

نوجوان در پاسخ به این سوال که ایده اولیه این کار از کجا شکل گرفته است، گفت: ایده سریال «رویای ریحانه» برگرفته از یک سری مستند بود که قبلاً پخش شده بود و سوژه‌های واقعی داشت. ما با تحقیق و پژوهش و نیازسنجی که انجام دادیم، این ایده را توسعه دادیم. ایده اصلی اولیه از مستندهایی شکل گرفت که قبل از این ساخته شده بودند و واقعی بودند. 

وی افزود: این مستندها با یک کار تیمی به فیلمنامه‌های داستانی تبدیل شدند. یک نخ تسبیح اصلی نیز برای این قصه‌ها در نظر گرفتیم که «تعطیلی یک زایشگاه» بود. در واقع یک زایشگاه رسمی در حال تعطیلی برایش در نظر گرفتیم تا این قصه‌ها را در دل آن ترکیب کنیم. 

تهیه‌کننده «رویای ریحانه» در پاسخ به این سوال که آیا پژوهش آن‌ها فقط به همان مستندها محدود بود یا با خانواده‌ها نیز صحبت شده است، تأکید کرد: این پژوهش‌هایی که انجام شده، کاملاً گسترده بود و با افراد زیادی صحبت شد. ما فقط به مستندها اکتفا نکردیم. خود آن مستندها هم تحقیق و پژوهشی داشتند، اما ما حتی به آن پژوهش هم اکتفا نکردیم. تیم ما که می‌خواست کار را از مستند به داستان تبدیل کند، پژوهش خودش را در رابطه با سوژه‌ها انجام داد. 

نوجوان درباره مدت زمان پژوهش و فیلمنامه‌نویسی گفت: تقریباً سه ماه پژوهش کردیم. نوشتن فیلمنامه نیز زمان برد، اما تحقیق و پژوهشی که در مستندها انجام شده بود، خیلی کار ما را جلو انداخت و کمک کرد. 

وی در پاسخ به سوالی درباره استفاده از دو کارگردان (حسن‌زاده و دهنوی) برای این سریال توضیح داد: ما با دو فصل اتمسفری مواجه بودیم؛ قبل از بازسازی زایشگاه و بعد از بازسازی زایشگاه. در جلساتی که با مدیران مرکز سیمرغ داشتیم، به این نتیجه رسیدیم که قبل از بازسازی (۱۱ قسمت) را آقای حسن‌زاده کارگردانی کنند و بعد از بازسازی (۱۵ قسمت) را آقای مسعود دهنوی. هر دو این بزرگواران از کارگردان‌های جوان خانه تولیدات جوان هستند. با جلسات و مباحثاتی که داشتیم، سعی کردیم کار را به هم نزدیک کنیم و این تفاوت را مدیریت کنیم. 

نوجوان با بیان یک خاطره به بازخوردهای دریافت شده از سریال توسط مردم اشاره کرد و گفت: چند روز پیش در یک مکان عمومی با یکی از کارگردانان در حال صحبت بودم. دخترخانمی از صحبت‌های ما متوجه ارتباط ما با سریال شده بود و آمد و پرسید: «این رویای ریحانه کار شماست؟» وقتی گفتم بله، او و مادرش خندیدند و سپس تشکر کردند، دلیل خنده را جویا شدم؛ گفتند دیشب قسمت «پدران» شما پخش شد و پس از ۲۱ سال، پدر خانواده تحت تأثیر آن، خاطره‌ای از روز تولد دخترشان را تعریف کرد که چگونه استرس داشته و بیمارستان محل زایمان را اشتباه رفته است. 

وی دلیل این بازخوردهای مثبت را واقعی بودن سوژه‌ها دانست و افزود: سوژه‌ها از جنس خود مردم است و فاصله ندارد. این باعث همزادپنداری مخاطب شده است. 

تهیه‌کننده «رویای ریحانه» درباره امکان ساخت فصل دوم گفت: ما آمادگی ساخت فصل دوم را داریم. قصه‌ها و سوژه‌هایمان هست و فقط تحت پژوهش باید تکمیل شوند، اما تصمیم‌گیرنده نهایی مدیران مرکز سیمرغ و صدا و سیما هستند. 

نوجوان درباره انتخاب بازیگران اظهار کرد: طی یک فراخوان عمومی، حدود ۱۲۰۰ نفر به ما معرفی شدند. از بین آن‌ها، برای نقش‌های مهمان و حتی برخی نقش‌های اصلی استفاده کردیم. به عنوان مثال، آقای علی غفاری با لهجه یزدی از دل همین فراخوان به ما معرفی شد و به یکی از شخصیت‌های اصلی تبدیل شد. برای هر کاراکتر به حدود چهار گزینه رسیدیم و در نهایت با همفکری کارگردانان به این انتخاب‌ها ختم شد. 

این تهیه‌کننده یادآور شد: در انتخاب بازیگر سراغ افراد آماتور نرفتیم و تمامی کسانی که در این فراخوان حضور پیدا کردند بازیگران تئاتری بودند و سابقه کار داشتند و از این جهت با نابازیگر روبه‌رو نبودیم و توانستیم به راحتی یک تیم یکدست در پشت و جلوی دوربین را هماهنگ کنیم. 

وی در پاسخ به سوال درباره لوکیشن سریال گفت: لوکیشن اصلی کار در بیمارستان بعثت نیروی هوایی بود. ما از یک محیط دو طبقه در این بیمارستان استفاده کردیم و حیات آن را خودمان ساختیم. بزرگ‌ترین چالش تولید ما، بحث دکور و ساخت فضای زایشگاه بود. 

انتهای پیام/