صمود؛ جدیدترین قربانی جنگ رژیم صهیونیستی با قوانین بینالمللی
کشتیهای صمود، ناوگان دریایی شکستن محاصره غزه وارد منطقه پرخطری شدند که ماموریتهای قبلی با همین هدف در آن منطقه با حملههای رژیم صهیونیستی مواجه شده بودند.
شبکه کان رژیم صهیونیستی، چهارشنبه اعلام کرد: ارتش اسرائیل در حال آماده شدن برای به دست گرفتن کنترل ناوگان با کماندوهای دریایی و کشتیهای جنگی است؛ با وجود این، اسرائیل تمام ۵۰ کشتی را یدک نخواهد کشید و برخی را در دریا غرق خواهد کرد.
براساس گزارش رسانههای صهیونیستی، رژیم صهیونیستی قصد دارد صدها فعال را در کشتیهای نیروی دریایی بازداشت، از آنها بازجویی و سپس از طریق بندر اشدود اخراج کند.
ناوگان جهانی صمود که در ۳۱ آگوست (۹ شهریور) از اسپانیا حرکت کرد، بزرگترین ماموریت دریایی به غزه تا به امروز است؛ این ناوگان بیش از ۵۰ کشتی و هیئت نمایندگی از دستکم ۴۴ کشور را بهعنوان بخشی از تلاش بینالمللی برای به چالش کشیدن محاصره دریایی رژیم صهیونیستی و رساندن کمک به غزه گرد هم میآورد.
آیا رژیم صهیونیستی حق دارد سوار کشتیهایی شود که در آبهای بینالمللی هستند؟ پاسخ منفی است.

قوانین بینالمللی درباره کنترل آبها چه میگویند؟
کشورهای ساحلی، آبهای نزدیک به سواحل خود را که آبهای سرزمینی نامیده میشوند، کنترل میکنند که ۱۲ مایل دریایی (۲۲ کیلومتر) از ساحل امتداد دارند؛ در این منطقه، دولت درست مانند سرزمین خود، حاکمیت کامل دارد.
فراتر از آن، این کشورها حق دارند تا ۲۰۰ مایل دریایی (۳۷۰ کیلومتر) از اقیانوس، ازجمله آب و کف دریا را در اختیار داشته باشند؛ این منطقه، منطقه انحصاری اقتصادی (EEZ) نامیده میشود.
در منطقه انحصاری اقتصادی، کشورها میتوانند فعالیتهایی مانند ماهیگیری، معدن، حفاری و دیگر پروژههای انرژی را تنظیم کنند، در حالی که همچنان به دیگر کشورها اجازه آزادی ناوبری میدهند.
فرانسه به لطف سرزمینهای فرامرزی خود، بزرگترین منطقه اقتصادی-انحصاری را دارد که تقریبا ۱۰.۷ میلیون کیلومتر مربع (۴.۲ میلیون مایل مربع) را پوشش میدهد؛ پس از آن، آمریکا، استرالیا، روسیه و انگلیس قرار دارند.

آبهای بینالمللی کجا هستند؟
دریاهای آزاد که حدود ۶۴ درصد از اقیانوس را پوشش میدهند، فراتر از آبهای سرزمینی و مناطق اقتصادی هر کشوری قرار دارند و توسط یک کشور واحد کنترل نمیشوند و استفاده از آنها توسط توافقنامههای بینالمللی اداره میشود.
قوانین دریاهای آزاد چیست؟
قوانین دریاهای آزاد توسط کنوانسیون حقوق دریاها (UNCLOS) مصوب ۱۹۸۲ سازمان ملل تنظیم میشود؛ این قانون تصریح میکند که همه کشورها میتوانند از آزادی حرکت کشتیها در دریاهای آزاد بهرهمند شوند و هواپیماها میتوانند آزادانه پرواز کنند.
این قانون همچنین اجازه میدهد کابلها و خطوط لوله زیر دریا و همچنین ماهیگیری، تحقیقات علمی و ساخت جزایر انجام شود؛ هر ۳ مورد تابع توافقنامهها و قوانین بینالمللی هستند.
کشتیهایی که در دریاهای آزاد هستند، تابع صلاحیت پرچمی هستند که برافراشتهاند، به جز آنهایی که دزدی دریایی و دیگر فعالیتهای غیرمجاز انجام میدهند.

سابقه رژیم صهیونیستی در حمله به ناوگانها در آبهای بینالمللی
از سال ۲۰۱۰ چندین کشتی ناوگان آزادی تلاش کردهاند تا محاصره غزه را بشکنند؛ همه آنها توسط رژیم صهیونیستی، عمدتا در آبهای بینالمللی که هیچ حق سرزمینی ندارد، رهگیری یا مورد حمله قرار گرفتند.
مرگبارترین مورد در ۳۱ مه ۲۰۱۰ (۱۰ خرداد ۱۳۸۹) رخ داد، زمانی که کماندوهای صهیونیست به کشتی ماوی مرمره در آبهای بینالمللی حمله کردند؛ کماندوها ۱۰ فعال را که اکثر آنها ترک بودند، کشتند و دهها نفر دیگر را زخمی کردند که خشم جهانی را برانگیخت.
کارشناسان سازمان ملل در سال ۲۰۲۴، در بحبوحه ماموریتهای ناوگان در حال انجام برای رساندن کمکهای بشردوستانه به غزه، اظهار کردند: ناوگان آزادی حق عبور آزاد در آبهای بینالمللی را دارد و اسرائیل نباید در آزادی ناوبری آن که مدتهاست طبق قوانین بینالمللی به رسمیت شناخته شده است، دخالت کند.
به گفته استفن کاتن، دبیرکل فدراسیون بینالمللی کارگران حملونقل (ITF) که نماینده بیش از ۱۶.۵ میلیون کارگر حمل و نقل در سطح جهان است، «قانون دریاها روشن است: حمله یا توقیف کشتیهای بشردوستانه و غیرخشونتآمیز در آبهای بینالمللی غیرقانونی و غیرقابل قبول است.»
وی تاکید کرد: چنین اقدامهایی جان انسانها را به خطر میاندازد و اصول اساسی که دریاها را برای همه امن نگه میدارد، تضعیف میکند؛ این فقط مربوط به دریانوردان نیست، بلکه مربوط به ایمنی همه افراد در دریا است، چه در یک کشتی تجاری، یک کشتی بشردوستانه یا یک قایق ماهیگیری؛ کشورها نمیتوانند انتخاب کنند که چه زمانی به قوانین بینالمللی احترام بگذارند؛ دریاها نباید به صحنه جنگ تبدیل شوند.

در عین حال، طبق گفته ائتلاف ناوگان آزادی، این ماموریت نه تنها قانونی است، بلکه تحت مجموعهای جامع از ابزارهای حقوقی بینالمللی نیز محافظت میشود. ازجمله:
کنوانسیون سازمان ملل در مورد حقوق دریاها (UNCLOS) - آزادی ناوبری در دریاهای آزاد را تضمین میکند.
دستورالعمل سانرمو در مورد حقوق بینالملل قابل اجرا در درگیریهای مسلحانه در دریا: محاصرههایی را که باعث گرسنگی یا رنج نامتناسب میشوند ممنوع میکند و هدف قرار دادن ماموریتهای بشردوستانه بیطرف را ممنوع میکند.
قطعنامههای ۲۷۲۰ و ۲۷۲۸ شورای امنیت سازمان ملل: این اسناد الزامآور خواستار دسترسی بشردوستانه بدون مانع و رفع همه موانع برای تحویل کمکها هستند.
کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرم نسلکشی: شامل پیشگیری از اقدامهایی است که عمدا غیرنظامیان را به خطر میاندازد.
کنوانسیون چهارم ژنو: تعهدی را برای اجازه عبور آزاد کمکهای بشردوستانه و ممنوعیت دخالت در عملیات امدادرسانی و هدف قرار دادن زیرساختهای غیرنظامی اعمال میکند.
اساسنامه رم دیوان کیفری بینالمللی: گرسنگی دادن به غیرنظامیان را به عنوان روشی از جنگ و انسداد عمدی کمکهای بشردوستانه جرمانگاری میکند.
انتهای پیام/

