تخریب شهر غزه؛ جنایتی علیه تاریخ

فلسطینی‌های شهر غزه با انتخابی غیرممکن رو‌به‌رو هستند، زیرا ارتش رژیم صهیونیستی برای نابودی آخرین سنگر شمال غزه از هوا و زمین تلاش می‌کند. صد‌ها هزار نفر از ساکنان در روز‌های اخیر در بحبوحه تشدید حمله‌های رژیم صهیونیستی منطقه را ترک کرده‌اند. آنها می‌دانند که احتمالا دیگر هرگز خانه‌های خود را نخواهند دید. 

برخی دیگر در جای خود باقی مانده‌اند، قادر یا مایل به جابه‌جایی به مناطقی نیستند که می‌دانند هیچ امنیت یا عزتی برایشان فراهم نمی‌کند و ترجیح می‌دهند در خانه به شهادت برسند.

در حالی که ساکنان برای فرار از مرگ تقلا می‌کنند، ظرفیت کمی برای سوگواری برای ویرانی شهرشان وجود دارد. اما ویرانی نظام‌مند شهر غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی در حال از بین بردن هزاران سال میراث فلسطینی و عربی است که جنایتی علیه خود تاریخ محسوب می‌شود.

بسیاری از گنجینه‌های چند تمدنی نوار غزه در طول نسل‌کشی ۲ ساله رژیم صهیونیستی از بین رفته‌اند. اما ریشه‌های باستانی شهر غزه، همراه با محوریت آن در شکل‌گیری هویت ملی فلسطینیان و مقاومت در برابر اشغال رژیم صهیونیستی، ویرانی آن را به چیزی بیش از یک تراژدی انسانی ساده تبدیل می‌کند.

پایگاه ۹۷۲ نوشت: تاریخ این شهر به هزاران سال قبل بازمی‌گردد و در کتاب پیدایش به‌عنوان محل سکونت کنعانی‌ها ذکر شده است. موقعیت استراتژیک آن بین آفریقا و آسیا، آن را به یک بندر حیاتی و هدف فتح آشوری‌ها، بابلی‌ها، یونانی‌ها، پارس‌ها، حشمونایی‌ها، رومی‌ها و عثمانی‌ها تبدیل کرده است.

همان‌طور که عارف العرف، مورخ فلسطینی و شهردار سابق قدس شرقی اشغالی در کتاب خود در سال ۱۹۴۳ با عنوان تاریخ غزه» نوشت، شهر غزه نه در یک قرن خاص ساخته شده و نه نتیجه یک دوره خاص است، بلکه نتیجه تمام نسل‌هایی است که از روزی که نخستین صفحات تاریخ نوشته شد تا به امروز، گذشته‌اند.

این شهر پیش از نکبت ۱۹۴۸مرکز استان غزه بود که شامل تمام غزه امروزی به علاوه المجدل، عسقلان و اسدود می‌شد؛ شهر‌هایی که از ساکنان فلسطینی خود خالی شدند و اکنون شهر‌های اشغالی اشکلون و اشدود بر روی ویرانه‌های آنها قرار دارند. 

محمود یزبک، کارشناس تاریخ، گفت: بیت حانون و بیت لاهیا در شمال، خان‌یونس و دیرالبلح در جنوب و تمام روستا‌ها و شهر‌های این منطقه، همگی همراه با گسترش شهر تاریخی غزه که همچنان مرکز منطقه بود، توسعه و گسترش یافتند. از دهه ۱۹۵۰، چندین جنبش مقاومت فلسطینی از شهر غزه آغاز شده‌اند، از جمله انتفاضه اول در سال ۱۹۸۷. 

اکنون، تمام تاریخ باقی‌مانده، چه باستانی و چه مدرن، در آستانه تبدیل شدن به تلی از خاک است.

مساجد، کلیسا‌ها و آثار باستانی

شهر غزه به‌طور معمول به نام غزه هاشم نامیده می‌شود، به نام جد بزرگ پیامبر اسلام که در آنجا دفن شده است. مقبره او که در مسجد سیدهاشم که از قبل به‌شدت آسیب دیده قرار دارد، یکی از مکان‌های بسیاری است که غزه را با اهمیت اسلامی پر کرده و اکنون در معرض تخریب است.

مسجد بزرگ عمری، بزرگترین و قدیمی‌ترین مسجد شهر، نیز در اوایل جنگ تقریبا توسط حمله‌های هوایی رژیم صهیونیستی ویران شد، اگرچه بخشی از آن هنوز پابرجاست. این مسجد که در قرن هفتم میلادی بر روی بقایای یک کلیسای بیزانسی و یک معبد بت‌پرستان ساخته شده، سومین مسجد بزرگ در سراسر فلسطین است.

یزبک توضیح داد: مسجد عمری در برهه‌ای از زمان یک موسسه آموزشی بود، چیزی شبیه به یک دانشگاه. 

این مسجد همچنین مجموعه‌ای از نسخه‌های خطی نادر را در خود جای داده بود که بر اثر بمباران رژیم صهیونیستی نابود شدند.

یزبک توضیح داد: تا آنجا که من می‌دانم، فقط موادی که قبل از جنگ دیجیتالی شده بودند و آنچه از غزه خارج شده بود، نجات یافتند.

شواهد حضور اولیه مسیحیان در شهر غزه، که به روز‌های نخست این دین برمی‌گردد، نیز در اثر بمباران‌های رژیم صهیونیستی آسیب دیده است. کلیسای سنت پورفیریوس، که در قرن پنجم ساخته شده است، از آغاز جنگ بار‌ها مورد حمله قرار گرفته است. 

کلیسای کاتولیک خانواده مقدس که در همان نزدیکی قرار دارد و در دهه ۱۹۶۰ ساخته شده بود نیز در اوایل امسال مورد اصابت گلوله قرار گرفت. 

تلاش‌های دیرینه برای حفظ میراث باستانی غزه نیز اکنون مورد انتقاد قرار گرفته است. رژیم صهیونیستی به‌تازگی دستور تخلیه فوری ساختمان ۱۳ طبقه الکوثر، محل انبار هزاران اثر باستانی از مکان‌های باستانی سراسر غزه، را صادر کرد. این مجموعه که متعلق به مدرسه کتاب مقدس و باستان‌شناسی فرانسوی اقدس است، شامل اقلامی است که در صومعه سنت هیلاریون در نزدیکی دیرالبلح، یک مکان میراث جهانی یونسکو، یافت شده است.

براساس گزارش یونسکو، بیش از ۱۰۰ مکان با اهمیت مذهبی، تاریخی یا فرهنگی در شهر غزه در طول ۲ سال گذشته آسیب دیده‌اند. با تشدید حمله‌های رژیم صهیونیستی، چه بر سر آنها و معدود مکان‌هایی که دست نخورده باقی مانده‌اند، خواهد آمد؟

انتهای پیام/